Category: Oهیلی ویلیامز، خواننده پارامور، در شب آخر تور بریتانیا، با بازیگوشی درخواست می‌کند که دستشان را بالا ببرد: کسانی که قبلاً هرگز در یک برنامه پارامور نرفته‌اند. به نظر می رسد که نیمی از محل برگزاری، مال خود را بالا می برد. حتی ویلیامز هم متعجب به نظر می رسد.
او نباید تعجب کند. آخرین حضور گروه آمریکایی در اینجا پنج سال پیش بود. برخلاف احتمالات، نسل جدیدی از طرفداران پارامور وارد جریان شده اند. این تور پرفروش‌ترین تور پیشگامان پاپ پانک دهه 00 بوده است. آخرین آلبوم آنها، دندانه دار، پانک-فانک-رنگ به این دلیل، در فوریه به رتبه 1 بریتانیا رسید، اولین رتبه برتر پارامور در یک دهه.
این نیز خوب بود که نگرانی‌های بزرگ‌سالان و Talking Heads را به جای جهش فرمول‌تر emo کار قبلی‌شان هدایت کرد. Running Out of Time، که در آن ویلیامز خود را به خاطر نیت خوب و زمان‌سنجی بدش سرزنش می‌کند، او را در حال دویدن ساختگی در سرتاسر صحنه می‌بیند و از خود می‌پرسد: «اگر من فقط یک تیز خودخواه باشم، چه می‌شود؟»
Paramore نمایش را با آهنگی جدید به پایان می‌رساند، به جای یک آهنگ قدیمی – آهنگ عنوان آلبوم جدید، که به غلبه بر پس از همه‌گیری می‌پردازد (“به همین دلیل خانه را ترک نمی‌کنم!”). گروه پاپ، که مارک استوارت رهبر آن در اوایل این ماه درگذشت، به طور نامحسوسی در سراسر آهنگ گیتار کوتاه و پارانویای مرزی منعکس می شود. تاثیرات پارامور یک راه شگفت انگیز دارد. Block Party پشتیبان است – گروهی، به گفته ویلیامز، که بدون آن هیچ Paramore وجود نداشت. ویلیامز Kele Okereke را برای یک دونوازی برهنه شده از Block Party’s Blue Light روی صحنه می آورد. او می گوید: «من همیشه در ماشینم برای آن آهنگ گریه می کردم.
در سرتاسر مجموعه‌ای که از تمام گوشه‌های گروه نزدیک به دو دهه با هم نشأت می‌گیرد، و ویلیامز مکرراً در مورد اینکه همه افراد در اتاق «خانواده» هستند، می‌جوشند، واضح است که پارامور در حال حاضر در تنگنای تجدید حیات است. موج گسترده تری از نوستالژی مداوم برای دهه 00 وجود دارد، به ویژه در میان طرفداران سی و چند ساله که احتمالاً از بزرگسالی دیوانه وار خسته شده اند. My Chemical Romance نیز اخیراً دوباره گرد هم آمده و تور برگزار کرده است. انبوهی از هنرمندان جدید به صدای هزاره برمی گردند. آهنگ موفق سال 2021 اولیویا رودریگو، ستاره جدید اولیویا رودریگو، به قدری شبیه به یک موفقیت اصلی Paramore به نام Misery Business بود که رودریگو در نهایت پس از انجام کارهای متعدد TikTok شباهت ها را آشکار کرد، به گروه اعتبار نویسندگی داد.
همه انواع هنرمندان جوان تر نام Paramore – و به ویژه ویلیامز – را به عنوان الهام بخش بررسی کرده اند. این کلوپ از طریق PinkPantheress و Phoebe Bridgers طیف وسیعی از استیو لیسی تا بیلی آیلیش – که با ویلیامز در جشنواره کواچلا 2022 دوئت کرد – را در بر می گیرد. ماه گذشته، پارامور از تیلور سویفت در تور آمریکا حمایت کرد. سوئیفت و ویلیامز به گذشته‌ای طولانی برمی‌گردند: تقریباً در همان سن، این دو ترانه‌سرا در تنسی در کنار یکدیگر قرار گرفتند.
مانند سوئیفت، پارامور نیز در جمع بزرگ شد. آنها مسیحیانی بودند که در دنیای پانک به خوبی عمل نمی‌کردند. به عنوان یک گروه موسیقی با پیشانی زن در محیطی سرشار از تستوسترون، انواع ناخوشایند به سمت ویلیامز پرتاب شد. علی‌رغم فشار برچسب‌ها برای نوشتن با ترانه‌سراهای حرفه‌ای، او یک دختر نوجوان بود که درباره یک دختر نوجوان می‌نوشت. ویلیامز به پوشیدن تی‌شرت‌هایی روی آورد که روی آن نوشته شده بود: «Paramore یک گروه است»، به نقل از ادعای بلوندی چند نسل قبل. (زمان سخت پارامور امشب قلب شیشه‌ای بلوندی را درون‌یابی می‌کند.)
با وجود آن، پارامور تقریباً اغلب از هم جدا می شد. در سال 2010، جاش و زک فارو اعضای موسس آن را ترک کردند. یک پست آنلاین توسط جاش فارو باعث شد که این عصبانیت بسیار عمومی شود. ویلیامز با گیتاریست تور، تیلور یورک، دوباره گروه شد. در سال 2016، درامر Zac Farro دوباره به آن پیوست. پس از موفقیت در سال 2017 بعد از خنده آلبوم دوران جدیدی را آغاز کرد، پارامور در سال 2018 متوقف شد تا همه بتوانند روی زندگی دیگر خود تمرکز کنند. ویلیامز طلاق سختی را پشت سر می گذاشت. او در نهایت مبتلا به PTSD تشخیص داده شد. دو آلبوم انفرادی بسیار خوب او که تاریخچه آسیب های روحی او را پردازش می کرد، در طول همه گیری منتشر شد. زک فارو با گروه دیگرش HalfNoise کار می کرد. هر دو سرمایه‌گذاری انفرادی امشب یک آهنگ را در فهرست ست‌ها دریافت می‌کنند. در وقفه، تعداد استریم پارامور بالا رفت، نه کاهش.
در حالی که قدرت ستارگان ویلیامز ثابت می ماند، آهنگ های قدیمی تعیین کننده گروه واقعاً به خوبی پیر نشده اند. آهنگ هایی که امشب بیش از همه طنین انداز می شوند، در واقع مربوط به نیمه دوم، بدبوتر از دوران حرفه ای آنها، با پاپ-فانک Hard Times از بعد از خنده از آشفتگی او یک کرم گوش بداخلاق درست می کند. برای پسر رز رنگ، ویلیامز سایه می اندازد و به شکاف بین خوش بینی و مثبت اندیشی می اندیشد، زیرا گروه موسیقی لایت فانک متقاعدکننده تری را تولید می کند.
آنها مدتی پیش بزرگترین موفقیت خود، Misery Business را به دلیل ناراحتی ناشی از زن ستیزی درونی این آهنگ بازنشسته کردند – این آهنگ دختر را در مقابل یک پسر قرار می دهد. («وقتی فاحشه شدی، دیگر هیچ نیستی»، به طرز خنده‌داری، پارامور به خاطر استفاده بیهوده نام خداوند در گروه کر از مسیحیان چوب گرفت.)
اما اخیراً آنها دوباره آن را بازی می کنند، عمدتاً به دلیل این همه علاقه جدید، و نقش آن را در داستان خود تشخیص می دهند. آنها امشب سه زن جوان را از میان تماشاگران طرفداران پلاکارد برمی‌گزینند تا آن را روی صحنه بخوانند، دیوانگی از تحقق آرزو که بازتابی از حال و هوای احیاگر است. از قضا، هر چند، Paramore دیگر آن گروه نیستند، و برای آن بهتر هستند.
