ببعد از بیماری ، غم و اندوه ، شکست سیاسی ، خشونت نژادپرستانه ، بیکاری و هزاران لحظه دیگر به شدت دردناک ، گناه کمتر این است که به طور مزمن خسته کننده بوده است. با میخانه ها بی صدا ، کلوپ های شبانه تعطیل ، جشنواره ها لغو و قلاب های جنسی تکانشی غیرقانونی ، یک سال از ژانویه گذشته است ، کویری از نشاط.

ما به وضوح سعی کرده ایم که خودمان را در خانه سرگرم کنیم: برخی از بزرگترین پاپ های سال بسیار رقص آور بوده اند ، از ریمیکس ایمان بک از گل رزهای سنت ژن گرفته تا ناتان داو و فندک KSI و جوئل کوری و سر و قلب MNEK. هرچند این بچه های شاد مانند عکس های تکیلا بودند – ما به چیزی احتیاج داریم که بتواند ما را آبرسانی کند.

در اواخر ماه مه ، انگلستان از قفل خارج شده بود ، اما اکنون به او گفته شده است که برای ویروسی که فقط از طریق میکروسکوپ الکترونی دیده شود ، “هشیار باشید”. استراحت بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز بود. وارد آهنگ دو نفره Rain on Me لیدی گاگا و آریانا گرانده شوید ، آهنگی که فقط با هوای سنگین سال 2020 روبرو نبود ، اما به او گفت اگر فکر کرد به اندازه کافی سخت است بیا و برو.

نه از آنجایی که YMCA متن آنقدر زیرپا له شده را به ضرب آهنگ دیسکو زیر پا گذاشته است. باران بر من از نظر فنی یک آهنگ جدایی است: “حداقل من ظاهر شدم ، شما هیچ چیزی به من نشان ندادید” ، گاگا در آیه آغازین آواز می خواند و عاشقی را که کمتر از انتظار بوده است سرزنش می کند. اما همانطور که YMCA در واقع صرف یک وعده غذایی خوب در یک مرکز اجتماع نیست ، Rain on Me اصلاً در این مورد نیست – در ذهن هرکسی که به آن گوش دهد ، در مورد چگونگی بد بودن سال 2020 است. “من ترجیح می دهم خشک باشم / اما حداقل من زنده هستم” گروه کر را اجرا می کند – سپاسگزار بودن برای مردن جایی بود که امسال بار را تنظیم کردیم و شنیدن کسی که آن را صادقانه صدا می کرد بسیار هیجان انگیز بود.

وی در ماه مه گفت: “این غزل به روش آرام گاگا برای هوشیاری اشاره می کند:” من می توانم هر روز جهنم را به خاطر ادامه نوشیدن از بین ببرم ، یا می توانم خوشحال باشم که هنوز زنده هستم و ادامه می دهم. ” باز هم یک زیر متن گسترده تر وجود دارد: امسال همه سال ها ، باید سعی کنیم لیوان را نیمه پر ببینیم و آنچه را که باقی مانده است خوشبو کنیم. اینکه این خط اغلب به عنوان “من ترجیح می دهم مست باشم” اشتباه شنیده می شود ، بیانگر حرف است.

باران یک نماد غنی در پاپ است ، از دیلن ، رواقی در باران شدید خود ، تا دارایی های مایع ستاره های چکه شده با شادی باران. من به خصوص آهنگ هایی راجع به سرخوشی آغشته شدن به پوست دوست دارم ، چه عاشقانه در Love Unlimited’s Walking in the Rain ، با سر و صدا توسط East 17 در Let It Rain ، یا با پوچ گرایی باشکوه در It’s Raining Men. باران بر من در این نسب است ، با گاگا و گراند که آواز می خوانند گویی اشباع شده است – گاگا جدی است ، چشمهایش را می بندد و اجازه می دهد تا او را خسته کند ، در حالی که گرانده سفید است ، مثل اینکه در راه خانه در یک باران گرفتار شده و انتخاب می کند که مراقب نباشد . دعوت مصمم برای “باران بر من” مخالف چتر ریحانا یا آتش سوزی باران توسط آدل است: گاگا و گراند به جای تلاش برای پناه بردن از طوفان یا تغییر شکل کتاب مقدس ، خواستار بدترین اتفاق ممکن هستند تا بتوانند تحویل از آن؛ گراند همچنین خواهان باران است تا گناهانش را بشوید. این حس تعالی ، با اعتراف به باران و رقصیدن در آن ، آن را به آهنگی پرقدرت در سال 2020 تبدیل می کند.

حتی برای تلفن های موبایل تولید خیس شده است: انبوهی از خانه های پیانو ، سیم های دیسکو ، خطوط بیس French Touch و جلوه های EQ با باد شلاق. با توجه به اثر اشباع مغز آن ، امسال بارها و بارها به باران روی من رسیده ام ، و در جمعه شب کسل کننده دیگری با هدفون در اتاق نشیمنم نیمه بریده ام – شما را به بیرون ، خیابان های مرطوب ، به زندگی دیگران

همانطور که این ترانه در طوفانی زیبا از تبلیغات صوتی و صدای خسته کننده به پایان می رسد ، این اثر مانند دندان در تبلیغات دهان شویه ، کودک با قلم تعمید ، هیو و اندی در پایان چهار عروسی است: ذهن و روح شما فرو نشسته آیا باران می بارد؟ متوجه نشده بودم