مندر ماه گذشته ، دالی پرتون ما را از همه گیری و رژه روز شکرگذاری Macy نجات داده است. اگر توجه کرده اید ، این خیلی تعجب آور نخواهد بود. دالی پرتون در طول زندگی حرفه ای ما صرفه جویی کرده است.

در ماه آوریل – در حالی که دولت ترامپ هنوز خطرهای ویروس کرونا را کمرنگ می کرد ، و کلیساها و سازمان های مذهبی برای حق برگزاری رویدادهای فوق العاده پخش و آلوده کردن به مجامع خود لابی می کردند ، و افراد وحشتناک به امید ماسک و ضد عفونی کننده دست ذخیره می کردند سود حاصل از مرگ جمعی – این خواننده یک میلیون دلار کمک به مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت کرد. این کمک مالی ، فقط یکی از معدود اهداهایی که وی طی سالیان گذشته به وندربیلت انجام داده است ، برای تأمین بودجه تحقیقات واکسن Moderna مورد استفاده قرار گرفت ، در حال حاضر با آزمایش 94.5٪ موثر. (چرا هنوز واکسن Moderna نامیده می شود و نه دالی که من نمی فهمم).

و سپس ، برای رژه شکرگذاری میسی ، او چیزی را جرقه زد و در اطراف آواز خواندن هالی جولی کریسمس برگشت تا ما را از یک بازیگر متبحر همیلتون و مجموعه ای چرخشی از ستاره های پاپ نوجوان در مراسم تعطیلات حمایت کند. به راستی سخاوت او حد و مرزی ندارد.

برای چندین دهه ، دالی منجی متناقض ما بوده است. معتبر در عین حال ترکیبی ، سخت اما هنوز هم جن زده ، درخشان هنوز aw-shucks، با یک زنانه ساخته شده و جراحی که به نوعی به جنسیت و جنسیت باز می گردد. او که به اندازه کافی ثروتمند بود و می توانست ذوق و سلیقه خود را بخرد ، همیشه ایده یک فرد فقیر را در مورد جذابیت حفظ می کرد و موفق به ساخت کلاس عالی می شد.

این پارادوکس های انباشته همیشه دیدن دالی و همه خوبی هایی را که او انجام می داد سخت می کرد ، هرچند که احساس کردن او هرگز سخت نبود. یادم می آید که دهه 80 تلویزیون مادربزرگم را برای تماشای نمایش متنوع دالی می نشستم. در اینجا این زن کوچک با حضور موهای بزرگ و بالاترین پاشنه پا به حضور عظیم الجثه ای باد کرده بود و جوک هایی را با لهجه کوه ترک می زد. مخاطبان او مملو از همه از خانمهای پیر گرفته تا پانک های جوان گرفته تا افراد معتبر تجاری هستند. و همه آنها می خندیدند و اوقات خوبی را سپری می کردند تا اینکه دالی گیتار خود را بیرون آورد تا ترانه ای درباره پدر را بخواند و همه شروع به گریه می کنند. گریه کردن در مورد پدرتان روش دیگری برای نجات شما است.

پدربزرگ و مادربزرگ من سوابق زیادی داشتند (و 8 قطعه) – لیندا Ronstadt ، بانی رایت ، روی اوربیسون ، کنی راجرز – اما همیشه چیزهای خاصی در مورد دالی وجود داشت. این صدا ، مثل اینکه از بالای کوه و از نهر زلال پایین می آید تا خودش را از گلو بیرون بکشد و به دنیای ما بپیوندد. و این فقط برای شما است ، تا هنگام تماشای طلوع و سقوط پیراهن های قدیمی و شلوار جین در خشک کن لباسشویی ، هنگام حرکت از شیفت شب به خانه هنگامی که خورشید خزیدن آهسته خود را از بالای تپه ها شروع می کند یا نوشیدن قهوه در یک مکان ، به آنها گوش دهید. غذاخوری تمام شب ، منتظر می ماند تا دوباره امن به خانه برگردد.

باید همین کافی باشد. اگر آهنگی به خوبی The Bridge می نویسید ، یا آهنگ Lonely Coming Down را اجرا می کنید ، به شما اجازه داده می شود که دیگر هرگز کاری نکنید. شما باید انبوهی از کلاه گیس ها و بلیزرهای کریستالی و شلوارهای مخملی تهیه کنید تا تا روز مرگتان راضی تان کند. مثل الویس. همچنین لازم نیست مردم کشور ، ملت و دنیای خود را تغذیه و آموزش دهید و شفا دهید ، فقط به این دلیل که شخص دیگری برای انجام این کار زحمت نمی کشد.

ما نیازی نداریم که هنرمندان ما از نظر اخلاقی و خلاقیت بهتر از ما باشند. این بسیار جالب و مهربان است که دالی وقت و ثروت خود را به کسانی که کمتر از او هستند ، می دهد. او در نوعی محرومیت مادی بزرگ شده است که غالباً نوعی خودخواهی بیرحمانه یا آسیب پذیری مادام العمر ایجاد می کند ، اما گهگاه در وضوح اخلاقی تبلور می یابد. آنچه او بدون آن زندگی می کرد – و او یکی از 12 فرزندی بود که از والدین بی سوادی متولد شده بود و در یک اتاق یک اتاقه در کوههای دودی تنسی زندگی می کرد ، بنابراین بدون هیچ چیز زیادی زندگی می کرد – به نظر می رسد او را به این تصمیم راهنمایی کرده است که هیچ کس دیگری باید

بنابراین او کتابخانه خیال را تأسیس کرد ، خیریه ای که به کودکان سراسر دنیا کتاب رایگان می دهد. هنگامی که آتش سوزی در سال 2016 تنسی را پاره کرد ، او صندوقی را تأسیس کرد تا به خانواده هایی که خانه خود را از دست داده بودند ماهیانه 1000 دلار کمک کند تا بتوانند دوباره روی پای خود بروند. موسسه خیریه موسوم به “مردم من” همچنان به آتش نشانان و تلاش های بازسازی کمک های مالی و مالی می کند. او هنگامی که هنوز در موسیقی کشور تابو بود ، برای حمایت از گروه های اچ آی وی / ایدز کار خود را به خطر انداخت و یک میلیون پول به مراکز درمانی و سازمان ها می داد.

دالی شخصی است که می فهمد پول کاری است که شما انجام می دهید نه کاری که دارید ، بینشی که سیاستمداران و رهبران ما به نوعی از دست می دهند. مردم از پول برای ایجاد تفرقه ، آسیب و تخریب استفاده می کنند. آنها آن را جمع می کنند و روی آن می نشینند و می خواهند به خاطر آن مورد تحسین قرار بگیرند. دالی از آن برای ساختن جهانی استفاده می کند که شرط می بندم آرزو می کند کاش در آن متولد شده باشد.