تیعشق و نیروی زندگی خوانندگان و ترانه سرایان دهه 1970 مانند جونی میچل، لورا نایرو و کارول کینگ – و همچنین حکمت انگشتان سوخته آنها – در اینجا توسط سوزان ساندفور، یکی از موفق ترین خوانندگان نروژی تجسم یافته است که به پیشرفت هنر خود ادامه می دهد. از سینت ویو و پاپ فولک قبلی او.

همچنین در روشی که تصنیف‌هایی مانند آهنگ آشرا و رونا به دنبال آهنگ‌های بعدی خود می‌گردند، حسی از دیزنی یا تئاتر موزیکال وجود دارد. دومی همان احساس آزمایشی و در آن زمان قطعی را دارد که هاللویا لئونارد کوهن، اما با مثبت اندیشی جولی اندروز انجام شده است. ممکن است لازم باشد آستانه ی شکم خود را دوباره برش دهید.

اما ترانه سرایی در اینجا اغلب بسیار خوب است، حتی کلاسیک بی انتها. Fare Thee Well یک آهنگ جدایی والس است که مدلی برای پایان دادن به همه چیز است: ساندفور رابطه خود را با استحکام (“من برنمی گردم”) و لطف، که در ملودی مطمئن اما ملایم بیان می شود، بررسی می کند. والس دیگر، آلیوشا، برعکس بیانیه ای از عشق ابدی است: «آنها می گویند زندگی بی فایده است، پس چرا خود را به زحمت بیاندازیم؟ / خودت را بیشتر از هر کس دیگری دوست بدار،» او می خواند، اما بعد با صدای بلند و عزم تکان دهنده: «اما این چیزی نیست که من برای آن زندگی کنم.» اینها احساسات بزرگی هستند که با وضوح نقاشی شده اند.

Leikara Ljóð تماشایی سزاوار ذکر ویژه است: Sundfør که با صدای آواز پرندگان شروع می شود، آهنگ بی کلام – بهترین ملودی آلبوم – را به طور معمولی می خواند، انگار که در حال شستشو است. اما به پشتوانه‌ای از دست‌بازی‌ها و آوازهای چند آهنگی، به آهنگی با شدت انجیل تبدیل می‌شود، زیرا او بیشتر از یک عاشق می‌خواهد: «به درمان شوک بده/ یخ را بشکن و مرا غرق کن».

این آلبوم با دو آهنگ کاملاً متفاوت همراه است: تکه‌هایی از تروم پردازش محیطی و خروش در حالی که ساندفور در مورد وحدت روح و بدن مانند یک پادکست ذهن آگاهی صحبت می‌کند که ویرایشگر آن روز را تعطیل کرده است. او با یک توئی دردناک به سبک روپی کاور که قرار است روی دیوارهای Airbnb اسپری شود، پایان می‌دهد: «کلمه در قلب بله است». اما با وجود اینکه اینها شکست‌هایی هستند که قابل رد شدن هستند، اما کمک می‌کنند تا این آلبوم فریبنده را به دسته‌بندی عجیب و غریب تبدیل کنیم.