یک فیلم کامل درباره موسیقی آکادمیک مدرن “در جستجوی هارمونی” در برنامه خارج از مسابقه “هنر هسته” چهل و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم مسکو به نمایش درآمد.

کارگردان موسیقی شناس و منتقد موسیقی سرگئی اوواروف بود، تهیه کنندگان آن رئیس کنسرواتوار دولتی مسکو (MGK) الکساندر سوکولوف و استاد همان دانشگاه مارینا کاراسوا بودند.

شخصیت های اصلی چهار آهنگساز از نسل های مختلف و اصول زیبایی شناسی هستند که امروز موسیقی را خلق می کنند: نیکولای پوپوف، الکساندر خوبیف، دنیس پیساروفسکی و یاروسلاو سودزیلوفسکی.

برای سازندگان فیلم، این اولین تجربه روی آوردن به هنر سینما نیست؛ همین گروه چند سال پیش فیلم سمفونی ارگان را که از سرنوشت ساز افسانه ای در تالار بزرگ سینما می گوید فیلمبرداری کردند. هنرستان هنری.

این بار، سرگئی اوواروف تصمیم گرفت که علاقه علمی خود را به آهنگسازان هزاره به پرده بزرگ بیاورد – و نه فقط آنها را به طور خلاصه با تجربیات موسیقی خود آشنا کند، بلکه به روند خلاقیت نگاه کند، ببیند چگونه آنها با صدا، تن صدای سازها کار می کنند و چگونه کار می کنند. الکترونیک

کارگردان داستان را بر اساس قوانین یک مستند می‌سازد: اجرای آهنگساز که توسط او بر روی تلفن هوشمند ضبط شده است، متناوب با نشان دادن مکانی که نمایشنامه‌اش بعداً در آن اجرا می‌شود، می‌شود. Uvarov به معنای واقعی کلمه این امکان را فراهم می کند که صبح، بعدازظهر، عصر و شب را با هر قهرمان فیلم خود بگذرانید (به اصطلاح قسمت هایی که داستان را به اشتراک می گذارند).

نیکولای پوپوف شما را به مرکز موسیقی الکتروآکوستیک کنسرواتوار مسکو، الکساندر خوبیف به صحنه تالار بزرگ، دنیس پیساروفسکی به کلیسای جامع کاتولیک رومی در مالایا گروزینسکایا، یاروسلاو سودزیلوفسکی به طبیعت دعوت می کند.

الکساندر خوبیف: “آهنگسازان جوان در روسیه مانند هیچ جای دیگری دوست دارند”

کارگردان به ما می گوید موسیقی آکادمیک مدرن می تواند در فضاهای مختلفی وجود داشته باشد و این آمیختگی باعث ایجاد هارمونی آکوستیک و مفهومی می شود که با هر اجرای جدید به جستجوی ویژه آهنگساز تبدیل می شود.

در فیلم کنسرواتوار مسکو، آهنگسازان به معنای واقعی کلمه با انگشتان خود توضیح می دهند که موسیقی آنها از چه چیزی ساخته شده است. به عنوان مثال، الکساندر خوبیف اصول صحیح سازهای غیرمعمول نمایشنامه “جزیره رنسانس” را نشان می دهد – بطری ها و سطل های پلاستیکی پنج لیتری که با خطوط فولادی به میزها و کف بسته شده اند. دنیس پیساروفسکی ارگ می نوازد و قابلیت های رجیستری و تن صدای آن را نشان می دهد.

یاروسلاو سودزیلوفسکی: “ما به سراسر کشور سفر می کنیم و فرهنگ را ترویج می کنیم”

کارگردان از این کارگاه ها، رشته های معنایی تاریخی را به گذشته می کشد و آنها را با زمان حال پیوند می دهد. قاب با همان پیساروفسکی با عکس های سیاه و سفید چارلز ماری ویدور و اولیویه مسیان، همانطور که می دانید، آهنگسازان و ارگانیست های بزرگ جایگزین شده است.

تامل بر سرنوشت موسیقی، که در دوره خود اغلب به عنوان آوانگارد تلقی می شد، پروفسور میخائیل ساپونوف نیست، مانند اولین فیلم تیم کنسرواتوار مسکو، بلکه ایگومن فوتی است. صدای آهنگین او واقعاً شما را به این فکر می‌اندازد که آیا پوپوف و خوبیف سال‌ها بعد بنای یادبودی مانند پیوتر ایلیچ چایکوفسکی برپا می‌شوند و چگونه زندگی یکی از درخشان‌ترین آهنگسازان دهه 2000، گئورگی دورخوف، که پس از جمع‌آوری در زوم، در پایان پاپوف، خوبیف، پیساروفسکی و سودزیلوفسکی به یاد می‌آید.

گئورگی دورخوف: “بروکنر یک باستان گرا است، بروکنر یک محافظه کار است، بروکنر یک واگنری است…”

فیلم «در جستجوی هارمونی» مخاطب چه مخاطبانی است؟ نوازندگان و متخصصان آوانگارد از دیدن همکاران و مکان های آشنا خوشحال خواهند شد، اما به سختی می توانند چیز جدیدی را برای خود کشف کنند.

برای دوستداران فیلم، این تصویر ممکن است به طور چشمگیری کشیده به نظر برسد، مملو از اطلاعات خاص، صدای “صداها” و “تنها” باشد. با این حال، همانطور که واکنش مردم نشان داد، این باعث ترس نشد، بلکه برعکس، جذب شد. مخاطبان انجمن های کنجکاو خود را که هنگام تعامل با موسیقی یک یا آن قهرمان به وجود آمد به اشتراک گذاشتند و از چنین سفر جذابی به دنیای آهنگساز تشکر کردند.

صدای هزاره ها چگونه است؟

در سالن می‌توان منتقد فیلم، نائوم کلیمن، اعضای منظم MIFF را دید، اما بیشتر فیلم برای حمایت از خود آنها آمده بود – دانش‌آموزان و معلمان هنرستان، که البته این نمایش برای آنها یک رویداد بزرگ بود.

اکنون می توان گفت که موسیقی مدرن آکادمیک نه تنها برای عموم مردم، بلکه در سطح گسترده نیز عرضه شده است. البته این تیراندازی در ایستگاه فضایی بین المللی نیست، اما به یک معنا یک چالش نیز هست.

نادژدا تراوینا، نزاویسیمایا گازتا

راستی: