آرمک کینلی دیکسون، خواننده رپ ایچموند، ویرجینیا در سال 2021 با For My Mama و Anyone Who Look Like Her شروع به کار کرد. از میله ای به میله دیگر، او می توانست دنده ها را از حالت لاکونیک و بدون مزاحمت به تنش و تند تغییر دهد. تولید سنگین آلبوم به دیکسون اجازه داد تا دراز بکشد و بنوازد، اردک بزند و از میان باس های سرگردان عمودی و بوق های نودلینگ ببافد.

چهارمین آلبوم دیکسون لنز خود را محکم تر می کند: با رد شدن در 30 دقیقه، آهنگ های آن دارای فوریت و سرعت جدیدی هستند. اما نوشته های او بیشتر ادبی و اکتشافی است. محبوب! بهشت! جاز!؟ (نام سه تا از مشهورترین آثار تونی موریسون) باعث شرمساری از ثروت خیالی می شود: پادشاهی که “گوشت های طلایی را که سوسو می زند / از بالشتک های انگشتانش جدا می کند”. تابلویی در یک بودگا نوشته شده است: “زندگی شما شامل چه چیزی است؟” / لعنتی.» دیکسون با این کنجکاوی زبانی که در صدای گرم و اغلب نی‌آلودش بیان می‌شود، به قهرمان خود موریسون – که او را “بزرگترین خواننده رپ تمام دوران” توصیف می‌کند – ادای احترام می‌کند.

دیکسون همچنین به وضوح در تلاش است تا For My Mama’s sprawl را به ساختارهای سنتی‌تر تبدیل کند. این انگیزه تعداد انگشت شماری از آهنگ‌های پاپ نیروبخش را به همراه دارد، از جمله دو نکته برجسته که تصویر آینه‌ای منظمی را ایجاد می‌کند: آهنگ گرم و پر از فلوت Run، Run، Run، برای بقا و دوستی. و Tyler Forever، یک آهنگ تله پررونق که ادای احترام به یک دوست درگذشته است. در مورد دوم، او عبارت «تایلر برای همیشه» را تکرار می‌کند، قبل از اینکه مداخله کند: «نه، این گروه کر باهوش نیست» – در عوض، او رپ می‌کند، هدفش این است که مردم را به یاد بیاورد. دیکسون به وضوح عاشق زبان پر شور است، اما نبوغ او در این است که بداند چه زمانی کمتر است.