برهبر TS RM از زیر کلاه سیاه بیس بال به بالا نگاه می کند ، سپس به دستانش خیره می شود. “انجام مصاحبه های تبلیغاتی ، [I kept saying]، “موسیقی واقعاً از هر سدی عبور می کند.” اما حتی در حالی که این حرف را می زدم ، اگر واقعا به آن اعتقاد دارم ، از خودم سedال کردم. “

اواخر سپتامبر است و خواننده رپ بیش از یک میلیون طرفدار زنده را از استودیوی سئول خود اعتماد کرده است. “مجموعه احساسات پیچیده” او درباره موفقیت انفجاری و رکوردشکنی Dynamite – اولین تک آهنگ کاملاً انگلیسی زبان از ستاره های بزرگ کره جنوبی – جشنی نیست که شما انتظار داشته باشید از گروهی که به تازگی در صدر 100 Billboard Hot آمریکا قرار گرفته اند ، اولین اقدام کی پاپ برای انجام این کار. اما این نوع مکالمه صریح و فیلتر نشده دقیقاً همان چیزی است که طرفداران جهانی آنها “ارتش” دوست دارند: حضور صریح رسانه های اجتماعی BTS طرفداران آنها را در هر مرحله از سفر هنری خود گنجانده است و با انتشار آلبوم جدید Be this week ، آنها را بزرگترین گروه پاپ کره زمین.

از زمان اولین حضور خود در سال 2013 ، گروه موسیقی هفت قطعه – رپرهای RM (کیم نام جون) ، سوگا (مین یون گی) و j-hop (جونگ هو سئوک) ، و خوانندگان آواز جین (کیم سوک جین) ، جیمین (پارک جی مین) ، وی (کیم ته هیونگ) و جونگ کوک (جئون جونگ کوک) – انعکاس خود را در موسیقی خود در اولویت قرار داده اند. آنها با الهام از هیپ هاپ ایالات متحده ، از RM و Suga به عنوان خواننده رپ زیرزمینی و اعتبار J-Hope به عنوان یک رقصنده خیابانی برای ایجاد یک تصویر احساسی و سرکش استفاده کردند: اولین تک آهنگ No More Dream به انتظارات جامعه برای نسل خود حمله کرد و گفت: “چه چیزی رویای تو؟ / شماره یک شغل آینده به عنوان یک مقام دولتی؟ “

اگرچه آنها از همان سالهای گذشته پیراهن های بدون آستین ، زنجیرهای سنگین و مدل موهای تأسف برانگیز را خندیده اند ، اما توانایی این گروه در پرسیدن س questionsالات سنگین از خود همچنان باقی مانده است. با الهام از فیلسوف کارل یونگ ، آخرین آلبوم BTS Map of the Soul: 7 از هفت آهنگ انفرادی برای نمایش پرسش شخصی هر یک از اعضا استفاده کرد ، از گروه کر سرود رپ-راک RM “Persona / Who the hell I’m؟” در افتتاحیه آلبوم ، به Jungkook’s My Time ، یک آهنگ neo-R & B در مورد عوض کردن دوران کودکی اش برای حرفه اش. Black Swan ، تک آهنگ تئاتر ضبط شده ، به صراحت در مورد احتمال عاشق شدن با موسیقی بحث می کند: در ویدیوی وهم انگیز خود Suga اعتراف می کند ، که در یک صحنه سایه خم شده است: “این اولین مرگ من خواهد بود / من همیشه ترسیده ام از.”

بنابراین جای تعجب نیست که RM به صراحت در مورد موسیقی فاقد قدرت متعالی به موسیقی بپردازد – به ویژه که تک آهنگ های کره ای این گروه از ایستگاه های رادیویی غربی پشتیبانی کمتری دریافت کرده اند – و صحبت می کند که چگونه بررسی صریح BTS درباره هنر و صنعت خود استانداردهای اصالت را به چالش کشیده است ترکیدن.

پروفسور سوک یانگ کیم ، رئیس تئاتر و مطالعات اجرایی در UCLA ، و نویسنده K-pop Live ، کتابی در سال 2018 ، می گوید: “من نمی دانم که هیچ بت دیگری از کی پاپ اصالت و همچنین BTS را بازی می کند.” رابطه بی نظیر K-pop با رسانه های دیجیتال. “آنچه که طرفداران بیشتر در BTS جایزه می گیرند داستان های آنها در مورد احساس واقعی آنها از دانستن اینکه آنها واقعاً چه کسی هستند.” او می گوید: “بت های K-pop به دلیل تأمین نیروی عاطفی بیش از حد به هوادارانشان مشهورند ، که اغلب از طریق ملاقات های مفصل و سلام و احوالپرسی یا مکالمه های کم جریان و صمیمانه با جریان صوتی منتقل می شود ، و اشاره می کند که اولین BTS همزمان با محبوبیت جریان اصلی است ابزارهای مفیدی از جمله Twitter و YouTube Live. برچسب آنها Big Hit حتی پلتفرم اختصاصی رسانه های اجتماعی Weverse را ایجاد کرد تا گفتگوی نزدیکتر با طرفداران را تسهیل کند.

علاوه بر این ، این هفت عضو دارای کاریزمای غیر قابل انکار هستند. در اوایل کار خود آنها دیگر در برنامه های معروف محبوب Idol کره جنوبی ، جایی که ستاره های پاپ گاهی اوقات در موقعیت های ناجور قرار می گیرند ، متوقف شدند تا نسخه خود را از قالب ایجاد کنند: اجرای BTS! در حال حاضر بیش از 100 قسمت دارد ، همه شامل گروهی است که در چالش های تولید کننده الگوی رفتاری تولید می کنند. این تابستان Big Hit یک مینی سریال تولید کرد که گروه شامل پخت و پز ، غذا خوردن ، پیاده روی و چرت زدن در یک کابین زیبا در کنار دریاچه بود – و موارد دیگر. بدون درام ، بدون درگیری ، این نمایش به گونه ای طراحی شده بود که بینندگان را از دوستی این گروه بیشتر بینش دهد. شدیدترین لحظه؟ احتمالاً وقتی جیمین سر و صدا پیدا کرد و به طور تصادفی به یک شبکه پشه برخورد کرد.

تلویزیون واقعیت نیز بخش عمده ای از کتابهای پاپ غربی است: کاردی بی حضور بدون فیلتر خود را در Love & Hip-hop طی می کند: نیویورک به عنوان طلا در برچسب های اصلی ظاهر می شود و از اینستاگرام برای صحبت صریح با طرفدارانش استفاده می کند. آریانا گراند و تیلور سویفت به طور مشابه در واقعیت فرومایه در رسانه های اجتماعی تسلط دارند و موفقیت بزرگی از آن به دست می آورند. اما BTS پیچ و تاب خود را در این دستگاه های داستان پردازی که اغلب جنسیت زده و آزمایش شده اند ، قرار داده و بر آنها تأکید می کند مانند دستگاه های داستان سرایی و درگیر کردن مستقیم طرفداران آنها در شکل گیری این روایت ها.

پروفسور کیم می گوید: “چیزی به عنوان خود معتبر وجود ندارد: این در مورد چگونگی تنظیم داستان شماست.” به عقیده وی ، جسورانه ترین کاوش BTS در اصالت در مجلل بانگتان است. در تضاد با نمایش های واقعی و ملموس آنها ، Bangtan Universe یا BU ، یک داستان تاریک برای گروهی است که بین سالهای 2015 تا 2018 در بسیاری از موزیک ویدیوهای BTS پخش می شود. شخصیت ها توسط اعضای آنها نامگذاری شده و اجرا می شوند ، اما این به طور کامل از زندگی نامه حذف شد: بالاخره پدر پدرش را نکشت ، و نه جین می تواند زمان را برگرداند. روایت پیچیده و غیرخطی از طریق سرنخ ها ، تخم های عید پاک و نقوش مفصل گفته می شود و طرفداران را به ایجاد وب سایت های کامل اختصاص داده است که مخصوص برداشتن رمز و راز هستند.

کیم می گوید: “ما می دانیم ، طرفداران می دانند که این روایت” معتبر “نیست ، اما استدلال می کند” میزان شدت و درگیری [that fans have] در این جهان روایی “حتی یک ارتباط معتبر و نزدیک تر را نیز افزایش می دهد. این عمل جسورانه داستان پردازی این ایده را ایجاد می کند که K-pop باید “کل تولید” باشد ، همانطور که بانگ سی هیوك ، بنیانگذار Big Hit ، آن را زمانی گفته است. بیش از یک ژانر موسیقی ، K-pop یک حالت 360 درجه عملکرد است که آواز ، رقص ، رپ ، مد ، شخصیت و حضور دیجیتالی یک هنرمند را در معرض خطر قرار می دهد. به همین دلیل است که اکثر هنرمندان کی پاپ کار خود را به عنوان کارآموز در یک برچسب آغاز می کنند ، و سالها قبل از اولین فعالیت خود را به یک همه کاره تبدیل می کنند.

اما این جنبه از کی پاپ نیز همان چیزی است که بیشترین انتقاد را در غرب دارد. “تضاد علیه کی پاپ [artists] این است که آنها فقط ربات های تولید شده هستند و این بسیار غیرانسانی است ، “کیم می گوید. “یک دیدگاه کاملاً شرقی وجود دارد که بت های کی پاپ را به اندازه کافی معتبر برای مخاطبان غربی نمی داند ، که این مسئله ساز و توهین آمیز است. یعنی چی است اصالت در این تجارت بیش از حد تجاری موسیقی؟ “

پاپ وسترن جوایز اصالت را به دست می آورد ، و این فقط به دلیل کمبود فیلتر Cardi B نیست ، بلکه یک مفهوم قدیمی نیز همچنان ادامه دارد: موسیقی “واقعی” بر روی سازهای واقعی ساخته می شود ، توسط شخصی که آن را اجرا می کند ، ساخته شده است. آلبوم Folklore اخیر تیلور سویفت بهترین بررسی ها را در این سال ها به دست آورده است ، تا حدی به این دلیل که استعداد آشکار ترانه سرایی او هنگام ضبط موسیقی آرام و مردمی با نوازندگانی مانند Bon Iver و Aaron Dessner از ملی پوش ، معتبرتر خوانده می شود. حتی Mojo – یک مجله میراثی که باب دیلن در حال حاضر روی جلد آن است – این رکورد را در آلبوم های سال خود گنجاند. ستاره های بزرگ دیگر ، که اغلب اوج شهرت خود را پشت سر می گذارند ، برای رونق گرفتن به آلبوم معتبر معتبر روی آورده اند: فکر کنید که ساختگی فاجعه بار جاستین تیمبرلیک به فیلم “فاجعه بار جنگل” در سال 2018 پس از آن مفهوم نبوغ تنها – مدل Ed Sheeran وجود دارد که نشان می دهد هرکسی فقط با یک رویا و یک گیتار آکوستیک می تواند صنعت را بشکند و این استعداد باید به طور طبیعی به وجود بیاید ، به این معنی.

K-pop در این اجرای اصالت بازی نمی کند ، و بنابراین اتهامات “تولید شده” در پوشش غربی ستاره های پاپ کره همچنان ادامه دارد. بررسی این آلبوم اولین Blackpink در اکتبر یکی از این نمونه ها را ارائه داد: با حمایت از پدر و مادر “طرفداران” گروه ، ابراز تاسف کرد که گروه دختران “از نیاز به نشان دادن قلب انسان در مرکز دستگاه K-pop جلوگیری کرد “

بنابراین آسان است که آلبوم جدید BTS را همانطور که بازار پاپ غرب درک می کند ، به عنوان یک بازی برای اصالت در نظر گرفت: تصاویر تبلیغاتی نشان می دهد که اعضا ابزار چوبی و آنالوگ را در یک استودیوی پرنعمت در دست دارند. اگرچه RM ، Suga و j-hop همیشه در نوشتن و تولید نقش داشته اند ، این گروه نقش های خلاقانه دیگری را نیز به عهده گرفته است. Jungkook موزیک ویدیوی بعدی خود را فیلمبرداری کرده است ، شایعاتی وجود دارد که جین وظیفه مد را بر عهده دارد و V کارگردانی زیبایی بصری رکورد را بر عهده دارد – این نوع اصالتی است که غرب اغلب به دنبال آن است.

این گروه همچنین ساخت این آلبوم را از طریق یک سری فیلم های مرموز و در عین حال آشکار ثبت کرده اند: یکی نشان می دهد که اعضا با زحمت با دست می نویسند ، در برخی دیگر آنها بین دوربین های آنالوگ انتخاب می کنند یا شعرها را در غرفه ضبط بررسی می کنند. این به وضوح برای نشان دادن اعتبار هنری آنها طراحی شده است ، اما به طریقی کاملاً متفاوت از مدل تند و تیز Man of the Woods. BTS منحنی یادگیری خودآزمایی را مستند می کند: سوگا اخیراً دو ساعت را با پخش مستقیم تمرین گیتار خود گذرانده و گزارش داده است که این ساز را در تابستان استفاده کرده است. آنها هرگز درگیر شدن برچسب خود را پنهان نمی کنند: کارمندان Big Hit در فیلم هایشان همیشه حضور دارند ، تجهیزات ، مشاوره و کمک فنی به آنها ارائه می دهند. این روایت طولانی مدت شغلی آنها را تأیید می کند که “BTS-ish” بودن به معنای کار در حال پیشرفت است ، و همیشه فضای رشد آینده را فراهم می کند.

مطمئناً می توانید استدلال کنید که این فقط شکل دیگری از اصالت تولید شده است – و از این لحاظ است همه اصالت تولید می شود. آنچه BTS را انقلابی می کند ، تمایل آنها برای رسیدگی به این مسئله است ، در حالی كه تردیدها ، نقص ها و منابع پشتیبانی خود را نشان می دهد. آنها هم افسانه نبوغ موسیقی تنها و هم کلیشه اتومات K-pop را تضعیف می کنند. زیبایی خانگی Be بیانگر بیان جدیدی از هویت این گروه است اما با وجود استفاده از تخم مرغ های عید پاک ، سرنخ ها و شوخی هایی که طی سالها تقسیم وظایف قصه گویی با طرفدارانشان انجام شده است ، این مرکز باز هم در اطراف کانون اصلی آنها است. این اصالت به زبانی است که فقط آنها و ارتششان صحبت می کنند – برجسته کردن ریا موسیقی پاپ “معتبر” فقط یک اثر جانبی خوشحال کننده است.