Fیا 40 سال اول فعالیت آهنگسازی خود ، هریسون بیرتویستل هیچ اثر مهمی برای پیانو انفرادی ننوشت. چند مینیاتور وجود داشت ، شروع آن با پرسیس بود که در سال 1959 برای معاصر دانشگاه او جان اوگدون ساخته شد ، اما تا اواخر دهه 1990 ، زمانی كه او سه حركت ساعتهای هریسون را نوشت ، هیچ چیز قابل توجهی نبود. از آن زمان تاکنون ، دو قطعه پیانوی سنگین دیگر وجود دارد ، ماشین Gigue از سال 2011 ، و تغییرات از کوه طلایی ، سه سال بعد تکمیل شدند.

آنها تمرکز دیسک نیکولاس هاج را فراهم می کنند ، جایی که او قطعات را با بتهوون ترکیب کرده است – Fantasia Op 77 که کمتر بازی می شود و B minor Allegretto WoO 61 ، و همچنین مجموعه نفیس Op 126 Bagatelles ؛ هاجز می گوید ، این دو آهنگساز “یک قدرت خشن تراش خورده” دارند. این کیفیت سینوی مطمئناً در اجرای وی در ماشین Gigue Machine پدیدار می شود ، که الگوهای پیچیده و سرگیجه آور آن ، که دائماً خود را تجدید می کنند و در مسیرهای غیر منتظره در طول 15 دقیقه حرکت می کنند ، یک چالش جدی ویروسی محسوب می شود و شاید اصیل ترین موسیقی پیانیستی باشد که Birtwistle تاکنون داشته است. ساخته شده است ، که توسط هاجز با اقتدار و وضوح کامل ارائه شده است.

یک کیسه Bagatelles ، عنوان دیسک ، عنوان اصلی Birtwistle برای تغییرات از کوه طلایی بود ، اگرچه او سرانجام تصمیم گرفت یک پیوند صریح با تغییرات Goldberg باخ ایجاد کند ، که همراه با bagatelles بتهوون قبل از ساخت قطعه مطمئناً کیفیت منفجر و انعطاف پذیر تغییرات وی ، با خشم ایده های متضاد مرتبط با طنین پوسیدگی ، نسبت به باخ علاقه بیشتری به بتهوون دارد و عملکرد خنک و غیرحاشیه ای هاجز از قطعات Op 126 این ارتباط را نشان می دهد. او یک مینیاتور را به عنوان کد نیز اضافه می کند – Dance of the Metro-gnome ، طراحی شده برای کودک ، با یک قسمت obbligato برای یک مترونوم ، و کاملاً بی شک ، بدون اشتباه Birtwistle.

انتخاب دیگر این هفته است

کار اصلی در الکساندر کانتورو آخرین دیسک برای BIS کمترین چیزی است که در مورد سه سونات پیانوی برامس ، شماره 2 در F sharp minor ، Op 2 شنیده می شود ، عملکرد او بسیار مطمئن است ، همانطور که برای لحظات ظرافت کریستالی ، به ویژه در کد نهایی ، قابل توجه است به منظور کنترل لحظات برونگرا و طوفانی تر است. کانتروو دیسک خود را با برامس بیشتر ، اولین Op 79 Rhapsody آغاز می کند ، اما او سوناتا را با اوایل بارتوک – اپلیکیشن راپسودی Lisztian Op 1 – و در نهایت لیست واقعی ، یازدهمین راپسودی مجارستانی دنبال می کند. اگرچه او هر دو را بی نقص بازی می کند ، اما آنها با ناراحتی در کنار نمایش های جادوگری برامس می نشینند.