مندر سالهای اولیه این قرن ، اوسوالدو گولیجوف آرژانتینی یکی از محبوب ترین آهنگسازان اطراف بود. در آثاری مانند کرال St Mark Passion و اپرای او Ainadamar سبک التقاطی او ، با ترکیباتی از جمله پاپ ، کلزمر ، تانگو جدید و شعارهای سفاردی ، و توجه کمی به مرزهای سبک ، به راحتی قابل بسته بندی بود و مخاطبان زیادی را به خود جلب کرد. اما مدتهاست که گولیجوف کار بزرگی را به اتمام رسانده است ، و به ویژه در 10 سال گذشته ، کار وی با یک سری مهلت های تحقق نیافته و کمیسیون های متروکه مشخص شده است. به نظر می رسد که این مسئله کمتر از عدم رضایت از آنچه تولید کرده ، مورد بلوک خلاقانه بوده است.

اما افتادن از زمان 80 دقیقه ای ، که برای اولین بار در پاییز سال گذشته انجام شد ، بازگشت گولیجوف به نوعی تسلط را نشان می دهد و غیر قابل انکار قابل توجه است. او آن را “شعر لحن در صدا” می خواند. این فیلم بر اساس رمان دیوید گروسمن به همین نام در سال 2014 ساخته شده است ، در مورد پدری داغدار که راهی سفر ناامیدانه ای برای ارتباط مجدد با فرزند مرده خود می کند ، که به عنوان پاسخی به مرگ پسر خود گروسمن ، کشته شده هنگام خدمت در کنار نیروهای اسرائیلی نوشته شده است. در لبنان گولیجوف متن شعری گروسمن را با یک خط دراماتیک واضح به 13 شماره تجزیه کرده و تنظیمات را بین سه خواننده (نورا فیشر ، بیلا دا کوستا و وو تونگ در ضبط ، که از اجراهای اولیه گرفته شده است) که شخصیت های رمان را بازی می کنند ، به اشتراک گذاشته است.

این مراقبه گسترده در مورد از دست دادن و غم و اندوه ، بر روی یک بافت موسیقی منتقل می شود که موسیقی جاز ، بلوز و عناصر موسیقی آسیای میانه را به ملغمه سبک معمول Golijov اضافه می کند و از سازندگان چند ملیتی گروه Silkroad استفاده می کند – پنج تار ، ترومپت و کوبه ای در کنار گیتار ، پیپا ، کمانچه (ساز ایرانی تعظیم شده) و شنگ (ساز نی چینی) – برای ایجاد تکه ای تمسخرآمیز از رنگ و بافت ، اگرچه این منابع معمولاً با محدودیت زیادی استفاده می شوند. جای تعجب نیست ، با توجه به موضوع ، لحظات کمی از کاهش نور یا کنتراست واقعی وجود دارد ، بنابراین تصوری که از چرخه به جا می گذارد نسبتاً پراکنده و تعمیم یافته است. افتادن از زمان ، کارهای Golijov ، یعنی بیش از کارهای گروسمن ، هرگز مشت عاطفی مورد انتظار او را بسته بندی نمی کنند.

انتخاب دیگر این هفته است

برای یک مارک کاملا متفاوت از موسیقی معاصر ، آخرین نسخه در سری Musica Viva BR Klassik وجود دارد که به کارهای ربکا ساندرز. دو کنسرت تک حرکت هنوز برای ویولن ، و آلبا برای شیپور ، با بازی سولیست های استثنایی که برای آنها نوشته شده است ، کارولین ویدمن و مارکو بلاو ، قاب اتر، یک دوتایی طولانی برای کلارینت های باس. هر سه اثر فرمان فوق العاده ساندرز در مورد جزئیات دستگاه را نشان می دهد ، که به نظر می رسد در هسته اصلی هر صدا فرو رفته است و آن را به دقت بررسی می کند.