آتقریباً نیم قرن پس از موفقیت آنها در سال 1974، کیمونو خانه منران و راسل میل برای بیست و ششمین آلبوم خود به این لیبل بازگشتند. ولی دختر در لاته اش گریه می کند به دور از تمرین نوستالژی عقب مانده یا تکرار افتخارات قبلی است. در واقع، این یک شادی مطلق است، یک آهنگ پاپ با شکوه هنرمندانه مملو از ایده های زیرکانه ای است که به دنبال دیگری می آیند.

در سرتاسر، اشعار گیرا و به همان اندازه ملودی های گیرا برای توجه شنونده تکان می خورند. تهدید Staccato We Go Dancing کیم جونگ اون را به عنوان یک دی جی برای رقیب Skrillex یا Diplo تصور می کند. نه به خوبی تعریف شده است به طرز خوشمزه ای نادیده گرفته می شود: “من می توانم بگویم که شما به خوبی تعریف نشده اید / یک عکس بعد از شراب زیاد.” موج جدید تحت تأثیر هیچ چیز آنقدر خوب نیست که می گویند به طور عفونی خوش بین است. بسته بندی مونالیزا، خروج دیرهنگام امشب یک نوسان غیرقابل مقاومت دارد. جی آهسته تر، That Was Fun همه چیز را به شیوه ای متفکرانه می بندد، راسل تمام پشیمانی هایی را که با پایان یک رابطه در بالای پشتوانه پیانوی باشکوه رون ایجاد می شود، بیان می کند. اینجا آهنگ ضعیفی نیست یک لذت واقعی برای گوش دادن.