Category: <کلاس h2> 40. Now and then (2008)
اکران شده در جلوی صفحه 2008 Single Cold Shoulder ، اکنون و سپس واقعا به نظر می رسد یک طرف B باشد. یک تصنیف آکوستیک با دو آکورد آرام و مبهم ، فقط به عنوان نقطه مقایسه قابل توجه است: صدای آدل در کنار کارهای بعدی اش به طرز محسوسی به نظر می رسد.
39. Sweetest Devotion (2015)
نوشتن درمورد شادی های پدر و مادر بودن بدون اینکه شخص شنونده را دچار صفرا کند ، به اندازه کافی مشکل است که حتی در اوج قدرت حتی استیوی واندر را ناخوشایند می کند. بهترین چیزی که می توانید در مورد تلاش آدل بگویید این است که:) بیش از آنکه بیمار باشد و ملایم باشد و ب) خدا را شکر که او آلبومی را پر از آهنگ های با مضمون مشابه بهم پیوست.
38. Lay Me Down (2015)
تهیه شده توسط مارک رونسون ، تزئین شده با آوازهای ضعیف انجیل ، اما به آهنگ های جایزه نسخه 25 ژاپنی سقوط کرد ، Lay Me Down بی نتیجه است ، البته با پند و اندرز غیر منتظره خاکی در پل خود زنده می شود: “من نمی خواهم این کار را به صورت ایستاده انجام دهم.”
37. Love in the Dark (2015)
این واقعیت 25 که تقریباً تکرار موفقیت تجاری 21 رکوردشکن بود ، این واقعیت را پوشش داد که آلبومی کاملاً سازگارتر بود. Love in the Dark ماله در ارکستراسیون ، اما این آهنگ فاقد حاشیه تصنیف های بزرگ قبلی است. آدل آواز می خواند: “این روند جدید است ، ما قبلاً اینجا بوده ایم.” می توانید دوباره این حرف را بزنید.
36. Crazy for You (2008)
یادگاری از دوره ای که آدل به عنوان یک خواننده و ترانه سرا با صدای آکوستیک-گیتار بازی می کرد ، Crazy for You یک مثال مناسب ، اگر غیر ضروری باشد از یک نوع خاص از موسیقی پاپ بریتانیا پس از بازگشت به سیاه ، پر از نشانه های بلوز ، کشور و R&B دهه 60 است. آواز ، مثل همیشه ، عالی است.
آدل در روزهای خواننده و ترانه سرا ، در سالن بلومزبری لندن اجرا می کرد در سال 2008. عکس: Yui Mok / PA
35. Right As Rain (2008)
روح تحت تأثیر دهه شصت از 19. همانطور که باران به اندازه کافی دلپذیر است ، و آدل از آن آواز می خواند ، اما حس او هنوز تا از سایه تأثیرات خود خارج شود و سه دقیقه به طرز سرگرم کننده ای بچسبد.
34 Water Under the Bridge (2015)
Water Under the Bridge اشکالات کار با ترانه سرایان تراشه های آبی ، در این مورد گرگ کورستین ، همه جا را نشان می دهد. این یک قطعه کاملاً قابل استفاده از pop-soul است ، دارای یک گروه کر خوب و نشانه ای مبهم از خانه گرمسیری ، اما کمی بویلر احساس می شود.
33. Tired (2008)
امی واینهاوس سایه قابل توجهی بر این آهنگ از 19 می زند – شما می توانید صدای پژواک او را در همه احساسات به روز شده از دهه 60 تا صدای آدل ، که ترکیبی از لحن پیری زودرس با لهجه خور (“I nuffin ‘back”). هنوز هم ، این آهنگ مناسب و معقولی است و تغییر سرعت آن به شکلی دقیق انجام شده است.
32. Daydreamer (2008)
تا حد زیادی فراموش شده است که آدل ابتدا به عنوان بخشی از جنبش ترانه سرا و خواننده جوان لندنی که جیمی تی و جک پیناته را نیز به هم ریخت ، طراحی شد. آهنگ افتتاحیه صوتی 19 ، انگشت ظریف بودن آن در برابر خواننده های لهجه لندن ، یادآوری دلیل این امر است.
آدل در سال 2008. عکس: Matt Sayles / AP < / div> <کلاس h2> 31. Remedy (2015)
برداشتی از مادری به طور محسوس بهتر از Sweetest Devotion ، بهترین چیز در مورد این تصنیف پیانو صدای آدل است ، که بسیار قدرتمند است اما توسط مدرن نسبتاً مهار می شود استانداردهای دیوای پاپ. برخلاف بسیاری از همرزمانش ، او کمتر می شود. علیرغم تأثیر آشکار واینهاوس ، آدل شخصیت شخصی خود را به اندازه کافی نقش می بندد تا جلوی Melt My Heart to Stone به نظر برسد که به نظر می رسد خمیرمایه است. نت بالایی که او به خط دوم گروه کر وارد می کند واقعاً تعجب آور است. با نویسندگی و تهیه کنندگی Linda Perry ، Can’t Let Go در میان 25 آهنگ پاداش فقط در ژاپن در کمین است ، که شرم آور به نظر می رسد. این کار به چیزی غیر از پیانو و یک برنامه پراکنده از آوازهای پشتیبان تبدیل شده است ، این یک قلاب و نوسان مداوم دارد که آن را از 25 لحظه سربی بیشتر متمایز می کند. یک خبر از 19 ، عشق اول صدای آدل را در برابر صفحه کلیدهای جعبه مانند موسیقی تنظیم می کند ، شیرینی نوستالژیک تنظیم متناقض با غزلی که در آن او اولین عشق به تیتراژ را به صراحت قلاب خود را می گوید: “من حوصله ندارم کمترین حرف را بزنم و تمایل کافی ندارم.” 25 آهنگ های uptempo با 21 Rolling in the Deep مطابقت نداشتند ، اما هنوز هم می توانید ببینید که چرا این Max Martin و Shellback با یک شرکت فروشنده پلاتین در اقیانوس اطلس کار کردند. این آهنگ ضد گلوله ، با اشاره ای مشخص از Abba در مورد ترکیب کر از ملودی گسترده و متن ترانه های ناخوشایند است. همانطور که 19 سال جنجالی پیدا کرد ، قدم زدن انگشت من My Same واقعاً جذاب است ، عملکرد آوازی آنقدر اطمینان خاطر داشت که شما را وادار به نادیده گرفتن شعرها ، که گاهاً خیانت می کنند ، می کند جوانی نویسنده آن: “من دوست دارم روی صندلی بنشینم و شما زمین را ترجیح می دهید.” لحن 21 تا حد زیادی اتهام آمیز یا منفعل-پرخاشگرانه است – این همان چیزی است که آن را به عنوان یک آلبوم فروپاشی باورپذیر می کند – اما آیا به یاد نمی آورید؟ متأسف است ، و ناکامی های شخصی خود را به یک حمایت صاف و سنگین از کشور تبدیل می کند. 25 آهنگ جایزه دیگری که سزاوار سرنوشتی بهتر بود ، نویسندگی مشترک ریک نولز دارای گروه دختران دهه 60 رانندگی با آن است و صدای پشتیبان تماس و پاسخ را احساس می کند . این لزوماً با روحیه آلبوم متناسب نبود ، اما ممکن است باعث ایجاد تنوع بیشتری در آن شود. شاید اجتناب ناپذیر باشد که بازدیدهای هیولا بقیه 21 نفر را تحت الشعاع خود قرار دهد ، اما این به این معنی نیست که افراد غیر مجرد به طور قابل توجهی کیفیت کمتر He Won’t Go یک اقدام مدرن و کاملاً با کلاس ، ظریف و هماهنگ با سبک کلاسیک دهه 70 با قلاب عالی استاکاتو است. شما هر چیزی را که آدل منتشر کرده است به صورت آزمایشی توصیف نمی کنید – این واقعاً نکته آدل نیست – اما یک احساس کاوشگرانه و پراکنده وجود دارد در مورد Best For Last ، مثل اینکه کسی در حالی که گروهش در مرحله کار ساختن آهنگ بودند ، ضبط را فشار می داد ، و این باعث می شود که آن مانند هر چیز دیگری در کاتالوگ پشت وی نباشد. One and Only (2011)
با نگاهی به گذشته ، آنچه در مورد 21 قابل توجه است ، اطمینان نسبت به اولین آدل به نظر می رسد. موردی که در آن ذکر می شود خمیرمایه جنوب روح بزرگ و تنها است. این هرگز در تأثیرات یکپارچه زیاده روی نمی کند ، و قسمت میانی طولانی که به آرامی به شکل یک گروه کر می آید بسیار خارق العاده است. در آلمان در سال 2015 روی صحنه. عکس: Sascha Steinbach / گتی ایماژ نادر عاطفی شدید 21 ساله ، به نظر می رسد که متن آهنگ Take It All به طور لفظی از یک بحث آخر وحشتناک در یک رابطه فروپاشیده برداشت شده است: “برو برو ، ادامه بده و آن را بگیر / همه را با خود ببر. ” چیزی به جز پیانو – توسط نوازنده موسیقی جاز نیل کاولی – صدای آدل و برخی از آوازهای بک وجود ندارد ، اما این تنها چیزی است که لازم دارد. آدل یکی از طرفداران آلبوم انفرادی انفرادی توبیاس جسو جونیور بود ، Goon ، و دومین تصنیف بزرگ از 25 سال بود که توسط او نوشت. این ساده تر از هر چیزی در آلبوم خود جسو است – هیچ اشاره ای به هری نیلسون-وودویل در اینجا وجود ندارد – اما این ترکیب کارساز بود ، عملکرد آدل شعرهای متحرک را افزایش می دهد. کاتالوگ پشت و باریک آدل دارای جهت گیری های جالب موسیقی است که بعداً رها کرد. همین امر در مورد Painting Pictures است که از گیتار انفرادی با ریورب سنگین به راک گاراژ White Stripes-ish تغییر می یابد. صدای او در آن محیط کار می کند. شرم آور است که او هرگز به آن بازنگشته است. تهیه شده توسط Rick Rubin ، حاوی یک سرود تحریک آمیز به آهنگ بن بای کینگ توسط من ، و به طرز شنیداری از نوع موسیقی روح برآمده از آن الهام گرفته شده است در اواخر دهه 60 ، استودیوی مشاهیر آلاباما ، من پسری را پیدا کردم ، کاملاً خشن ، قدرتمند و کاملاً خام است ، فقط یک گیتار الکتریکی و یک آواز جذاب است. یکی از 25 آهنگ جذاب تر ، غزل های میلیون ها سال پیش در مورد تأثیر فاصله گرفتن افراد مشهور کمی بیش از حد است ، اما لحن الهام گرفته از شانسون فرانسه – a خویشاوند نزدیک Hier Encore چارلز آزناوور با مضمون تم قدیمی Mash ، خودکشی بدون درد است ، پرتاب می شود – بسیار زیبا است. در گلاستنبری در سال 2015. عکس: Yui Mok / PA <کلاس h2> 14. I’ll Be Waiting (2011)
پیروزی دیگری که از 21 سال نادیده گرفته می شود ، “من انتظار خواهم بود” با پیانوی بلوز تند و تیز ، ضربات شگفت انگیز و انفجارهای برنج ساخته می شود. پیچ و تاب هوشمندانه آن در مورد روحیه ناراحت کننده آلبوم این است که موسیقی دلخراش را در قلب دلخراش بپیچد ، آنقدر مقاومت ناپذیر است که در نهایت شنونده خوش بینی کاذب را به اشتراک می گذارد. پیروزی در موفقیت تجاری 21 ساله باید غیرممکن بود. به نظر می رسد پیگیری های آن حاملگی مشکل داشته باشد ، اما شما از سهولتی که سلام نقش خود را به عنوان بزرگترین تک بازگشت دهه به عهده گرفت ، حدس نخواهید زد ، پر از خطوط آغازین که به نظر می رسید در مورد عدم حضور خواننده و یک گروه بزرگ کر است. در پی موفقیت واینهاوس به عنوان تهیه کننده کار می کند ، مارک رونسون با ستایشی دوباره به صدای یکپارچه روح سیاه Black Cold Shoulder احیا نمی کند و بیشتر به او تمایل دارد ریشه های هیپ هاپ – ضرب و شتم ، ارکستراسیون جوی – و ریختن یک شکست روانگردان روان بر این 19 مورد برجسته. مدیر بانک او احتمالاً مخالف خواهد بود ، اما 25 نفر ممکن است توسط آهنگهای بیشتری با روحیه River Lea ، همکاری موش خطرناک که نسبتا ماجراجویانه است ، بهبود یافته باشد . این صدای الهام گرفته از انجیل را به ارگانیسم خود با اکو تبدیل می کند و کیفیت رویایی جذابی را ایجاد می کند. آهنگی که توسط آهنگ دیگری تحریک شده است. دوست پسر سابق الهام بخش 21 با شنیدن شرح ناراحت کننده روابط آنها در Take It All ، باعث ایجاد یک جدال شد که رابطه را به کلی خاتمه داد. جداول چرخان – 21 لحظه پیچیده تنظیم شده پیچیده شما – پیامدهای گفته شده را به تصویر می کشد. شاید خیلی عجیب نبود که آدل سعی کرد یک جلسه نوشتن با فیل کالینز ترتیب دهد: یک پژواک مشخص از “امشب در هوا” درباره من مصنوعی ها و طبل های رعد و برق Miss Miss ، 25 را با پوشاندن قلمرو موسیقی کاملاً متفاوت از هر آلبوم قبلی خود متمایز می کنید. تمام آنچه که من می پرسم در برونو مارس برای کمک به ترانه سرایی تهیه شده است ، اما به نظر می رسد چیزی شبیه به آهنگ از نمایش او از یک نمایش موزیکال برادوی نباشد. شما می توانید آن را به عنوان یکشنبه صبح کامل بخورید از علوفه رادیو 2 ، اما این آهنگ عالی است. شاید بهتر از 25 بازدید بزرگ Skyfall یکی از بهترین موضوعات اخیر Bond است – آدل و نویسنده همکار Paul Epworth به وضوح یک نهنگ از یک زمان کار کردن با منابع جان باری را در ساختار خود داشتند – و عملکرد او بسیار چشمگیر است. وی که سابقه طولانی آوازهای کلاسیک این حق رای را ندارد ، هرگز بر صدای آواز خود غلبه نمی کند. سومین شماره پیاپی آدل در ایالات متحده شماره 1 و – در یک ضبط زنده – برنده یک جایزه گرمی ، آتش سوزی باران را شایسته حلقه های خود کرد. صدای آدل بدون ورود به ملودرام بسیار قدرتمند و پرشور است ، تنظیمات کلاس سینمایی را به جهنم-خشم-بدون خشم شعر اضافه می کند. با شش جایزه گرمی در سال 2012. عکس: مایکل Tran / FilmMagic یکی از لحظات انگشت شماری که در 19 رخ داده و در جهت آنچه بعد اتفاق افتاده بود ، Chasing Pavements یک آهنگ پاپ بسیار پیچیده برای یک نوجوان بود آمده است ، گروه کر با شکوه خود نشان می دهد که نویسنده آن برشی بالاتر از لژیونهای خوانندگان پس از واینهاوس بوده است. تصویر روز آخر او به عنوان ملکه همه تسخیر کننده تصنیف گریه آور پرفروش می کند که چقدر آدل در آهنگ های سخت تر و سرسام آور خوب است. که ما را به شایعه وا می دارد. به سختی قدرتمند است و توسط طبل ها و دستبندهای ضربان دار رانده می شود ، این قسمت هم از یک قسمت میانی برخوردار است که به حالت شکستگی قلب حرکت می کند و هم یک قلاب به شدت گیرا. عکس آهنگ های 25 که ابراز ناراحتی می کردند که چگونه شهرت خواننده را از محیط قدیمی خود جدا کرده است ، Hometown Glory یک نامه عاشقانه زیبا و به رهبری پیانو است به لندن ، جایی که “هوا بسیار غلیظ و مات است” ، یک دور زدن نادر ، اگر مبهم ، به سیاست می انجامد: “مردم و دولت … ما نمی خواهیم گه کنار بیاییم.” صعود آدل به سوپراستاروم با اجرای زنده Someone Like You بعدا… ، در VMA ها و شاید معروف ترین آنها در انگلیس ها تعریف شد. این ترجمه ها یک استاندارد مدرن را ارائه دادند ، استانداردی که توسط گروه های متال ، خوانندگان کانتری و کیتی پری پوشش داده می شد. فراگیر شدن بعدی آن ممکن است تأثیر آهنگ را کمرنگ کند ، اما به یک دلیل منفجر شد. آدل ، تهیه کننده پل اپوورث را با موفقیت Rolling در موفقیت Deep ، ادعا کرد که “صدای من را بیرون آورد … یادداشتهایی وجود دارد که من در آن کار کردم” آهنگی که حتی هیچ وقت نمی دانستم می توانم آن را بزنم. می توانید معنای او را بشنوید: این آهنگی است که در آن موسیقی – صدای ضرب و شتم شکننده شوم. بیس لاین ساده و ساده – به نظر نمی رسد صرفاً یک همراهی باشد ، بلکه یک مسابقه برای قدرت صوتی وی است ، و این یک حمله تهاجمی غیرقابل اجباری است که یک منتقد آمریکایی در مقایسه با واندا جکسون پیشگام راک اند رول دهه 50 نتیجه کار نیرومند ، سخت و بهترین چیزی است که او تاکنون ثبت کرده است – و حداقل ریمیکس جیمی xx ، که با جسارت صدای آدل را تار می کند تا جایی که به نظر می رسد چیزی از یک ترکیب هیپ هاپ خرد شده و پیچیده به نظر می رسد ، بسیار خارق العاده است. 30. Melt My Heart to Stone (2008)
29. Can’t Let Go (2015)
28. First Love (2008)
27. Send My Love (To Your New Lover) (2015)
26. My Same (2008)
25. یادت نمیاد؟ (2011)
23 چرا عاشق من هستی؟ (2015)
22 He Won’t Go (2011)
21. Best for Last (2008)
19. Take It All (2011)
18. When We Were Young (2015)
17. Painting Pictures (2008)
16. I Found a Boy (2011)
15. Million Years Ago (2015)
13. سلام (2015)
12. Cold Shoulder (2008)
11. River Lea (2015)
10. Turning Tables (2011)
9. I Miss You (2015)
8. All I Ask (2015)
7 باشد. Skyfall (2012)
6. Set Fire to the Rain (2011)
5. Chasing Pavements (2008)
4. Rumor Has It (2011)
3. Hometown Glory (2008)
2 . Someone Like You (2011)
1. Rolling in the Deep (2011)
