عنصر
![](https://i.guim.co.uk/img/media/551ea46942e8febfa0a9263b139cf19e1110222f/0_338_8192_4920/master/8192.jpg؟width=1200&height=630&quality = 85 & auto = format & fit = crop & overlay-align = پایین٪ 2Cleft & overlay-width = 100p & overlay-base64 = L2ltZy9zdGF0aWMvb3ZlcmxheXMvdGctcmV2aWV3LTQucG5n & enable = upscale & s = ddfdfdf02 )
به همین مناسبت همراهان وی به ترتیب دیو گرین و استیو براون روی باس و طبل و گیتاریست مشهور نیویورکی پیتر برنشتاین هستند که به نظر می رسد با همه ضبط کرده است. تکنیک او شگفت انگیز است ، با استفاده از ترکیبی یکپارچه از بازی تک خط و آکورد ، و نبوغ هارمونیک او پایان ناپذیر است.
در حقیقت بعد از مدتی کمی پوشیده می شود. لمس گاه به گاه ساده و واضح از بین نخواهد رفت. اما در اینجا چند موسیقی جاز شگفت انگیز وجود دارد ، به ویژه نسخه ای از Horace Silver’s Split Kick که شامل بیانیه ای با موضوع مبتنی بر هماهنگی نزدیک و بداهه نوازی دونفره هوشمندانه توسط ساکسیفون و گیتار است. یک مورد حتی بهتر نیز در Motion وجود دارد که شاید از 11 آهنگ جذاب ترین آهنگ باشد. همانطور که برای تصنیف های کلاسیک ، که یک تخصص Neale است ، من غیر قابل قبول هستم I Glad There is You ، آرام و با ظرافت ، مثل همیشه. به Allison Neale’s I’m Glad There Is You گوش دهید