من span> span> تقلب ممکن است صادقانه ترین تملق چاپلوسی باشد ، اما به طور معمول ، هنرمندانی که از یک منبع بیش از حد سخت می گیرند ، موسیقی خود را فرو می گذارند و شنونده را نیز کوتاه می آورند. Anjimile که در بوستون و در تگزاس مطرح شده نه چندان زیاد ، که اولین آلبوم آن صدای کاملاً متشکل و مطمئنی را ارائه می کند – صدایی که کمی آشنا به نظر می رسد. span>
غیر باینری ، ترانس و از میراث مالاوی ، این خواننده و ترانه سرا شدید مستقل خود را از همه مهمتر به عنوان یک طرفدار سوفجان استیونز معرفی می کند. آهنگهای محلی هیپنوتیزم ساز ارکسترال آنها “پس از” خدای نامحرم زوزه می کشند. مانند استیونز ، آوازهای Anjimile می توانند زمزمه کنند ، تند تند بزنند و خطوطی مانند “معجزه است که ببینید ، یک معجزه است که در آغوش شما نگه داشته شود” را نجوا کنید ، p> span >
اما اشتقاق در اینجا تمام داستان نیست. آهنگهایی مانند Maker یا Ndimakukonda دارای سازهای جذاب و آهنگهای آفریقایی هستند ، و فضای سبکی قابل توجهی بین Anjimile و Stevens ایجاد می کنند. در کل ، تولید – همچنین توسط ناشناخته های نسبی – کاملاً تیز و سخاوتمندانه است. p>
اگرچه جایگزینی دیگر برای مردانگی ارائه شده توسط موسی سامنی ممکن است مقایسه معتبر دیگری باشد ، این نه آهنگ نمودار رشد خود و بهبود خود آنجیمیل ، هر دو از یک رابطه (کودک دیگر ، نه کلمه ای دیگر) و اعتیاد ؛ این داستان کسی نیست جز داستان آنها. p>