S درخشش و زرق و برق را دور کنید ، و چشم پوشی کنید سیرک رسانه ای که به نظر می رسد هر ظاهر او را احاطه کرده است ، و لانگ لانگ یک پیانیست بسیار با استعداد ، و یک نوازنده جدی فکر است. باخ’s Goldberg Variation مطمئناً کاری نیست که بپذیرید مگر اینکه یک موسیقی دان جدی باشید ، و اگرچه انتشار صدای ضبط شده توسط لانگ با هیاهوی معمول احاطه شده است ، اما این مطمئناً نشانه این است که او می خواهد در مورد شایستگی هایش قضاوت شود به عنوان یک هنرمند و نه به عنوان یک مشهور
ضبط وی در یک “نسخه لوکس” منتشر شده است که شامل دو اجرا است که به طرز عجیبی در چهار دیسک پخش می شود. یکی تحت شرایط استودیویی ضبط شده است ، و دیگری از کنسرتی است که لانگ در اوایل مارس سال جاری در توماسکیرچه ، کلیسای باخ در لایپزیگ برگزار کرد.
باخ: کارهای هنری آلبوم لانگ لنگ ، تغییرات گلدبرگ
متأسفانه در اینجا مجلل بودن بسته بندی تنها علاقه نیست. فلاش هایی از نواختن کاملاً وزنی و متناسب با سبک ظاهری وجود دارد ، اما به نظر می رسد که اجرای بیش از حد لانگ باعث می شود که تمام انرژی در موسیقی فشرده شود ، با تمپی که به آهستگی آهسته است و عباراتی با این اصطلاحات که بعضی اوقات برای راچمانینوف مناسب تر از باخ به نظر می رسد. به نظر می رسد او موسیقی را خیلی دوست دارد و آن را خفه می کند: تنوع پانزدهم ، کانن در پنجم ، چنان اندازه گیری شده است که تقریباً متوقف می شود. آخرین آنها ، Quodlibet ، چنان باشکوه است که ظهور آرام آریا جادوی معمول خود را از دست می دهد.
عملکرد توماسکیرچه در حد کمتری مورد مطالعه و خودآزمایی این دو است. tempi به طور کلی کمی سریعتر است ، صدای پیانو کمی لاغرتر و نه چندان جذاب است. اما هنوز لحظاتی وجود دارد که طرز رفتار و روباتوی لانگ کاملاً ساختگی به نظر می رسد و به نظر می رسد زیور آلاتی که او تکرارها را با آنها تزئین می کند ، بیش از اینکه به طور غریزی باشد ، از روی خوش رفتار اضافه شده است. در میان نسخه های پیانوی گلدبرگ ، اگر ضبط های گلن گولد برای بسیاری از ما گریز ناپذیر باشد ، گزینه های زیادی برای آلرژی به گولد وجود دارد ، از آندرس شیف و ایگور لویت گرفته تا پیتر سرکین و آنجلا هیویت. عملکرد لانگ به هیچ یک از آنها نزدیک نمی شود.
انتخاب دیگر این هفته
آخرین انتشار ایگور لویت برای سونی کلاسیک ، برخورد است ، یک جفت دیسک جذاب و پیوند خورده که با رونویسی از 10 بورسی از 10 مقدمه Chorale باخ آغاز می شود و با پیانوی آخر مورتون فلدمن پایان می یابد کار ، کاخ ماری. تنظیماتی از برامس نیز وجود دارد – نسخه های بوسونی از ارگ Chorale Preludes ، آخرین قطعاتی که برامس نوشت و نسخه های ترانه چهار آهنگ جدی توسط Reger. این یک دنباله از افزایش درون نگری است ، و بطور مداوم چیزهای اصلی را از شما دور می کند ، تا جایی که باقی مانده عبارات ملایم فلدمن است که همه توسط لویت به زیبایی ارائه شده اند.