پاول کولسنیکوف: جلد آلبوم JS Bach: Goldberg Variation. عکس: هایپریون

ضبط شده در استودیو ، عملکرد کولسنیکوف به تنهایی ایستاده است: مسلماً معنا نیست که معادله کاملاً متعادل باشد. مضمون به آرامی و به راحتی آواز می خواند – و سپس اولین واریانس از بین می رود ، واضح صحبت می کند ، دو خط آهنگین مانند بچه گربه ها یکدیگر را به پایین صفحه کلید تعقیب می کنند. این تضادهای بافت ، بین نرمی و لبه تعریف شده ، در ابتدا باعث می شود که انگار موسیقی در حال تمرکز است و از آن خارج می شود – اما این کاملاً نیست ، زیرا هر نت توسط کولسنیکوف با وضوح بلوری تنظیم می شود. ممکن است ترجیحاً این باشد که ما در حال حرکت و خارج شدن از ذهن کولسنیکوف هستیم: برخی از تغییرات احساس “عمومی” می کنند و آگاهانه بیان می شوند ، در حالی که برخی از آنها به صورت خصوصی ظاهر می شوند.

در قطعه ای که هر قسمت از موسیقی در آن تکرار می شود ، او هرگز همان حرف را دو بار نمی زند. به عنوان مثال ، تغییرات هشتم را در نظر بگیرید: او ابتدا آن را با سه ضربه به میله بیان می کند ، که باعث می شود صدای موسیقی مانند دو نفر باشد که با هم صحبت می کنند. تکرار می شود ، اما با دو ضربه به نوار گفته می شود ، منظم و زیبا می شود.

او در حال نواختن پیانوی مدرن یاماها است اما لحن آن ملایم ، گرد و چوبی است و بیشتر از یک کنسرت بزرگ یادآور یک قلعه چوبی است. او تا کجا قادر است آن صدا را فشار دهد؟ به اندازه کافی دور است ، و هنگامی که تغییرات نهایی از پس از یک مورد قبلی ظاهر می شود – یکی از چند لحظه ای که Kolesnikov از پدال نگهدارنده برای اثر استفاده می کند – از طریق یک کراساندو طولانی شکوفا می شود و به چیزی نه بی پروا بلکه با شکوه کامل پر می شود ، قبل از اینکه دوباره عقب بکشد خاطره سازی نهایی موضوع. گلدبرگ های Kolesnikov نرم صحبت می شوند ، اما بسیار فوق العاده گویا هستند.

انتخاب دیگر این هفته

این در انتهای دیگر مقیاس است: اسطوره شناسی ، پنج اثر از آنا کلین شامل کنسرتوی ویولون 2014 The Seamstress و ضبط برتر مراسم Masquerade اورتور. ضبط شده توسط BBCSO تحت چهار رهبر ارکستر مختلف ، آنها را با پویایی کامل ارکستر موی سر می کند.