S اوقات ، ساکسوفونیست ها مانند ستاره های راک دنیای جاز در کنار Shabaka Hutchings ، نوبیا گارسیا تکنوازی است که رنسانس جاز لندن ، سیاسی ، رقصنده ، رقصنده ، اکنون با او مترادف است. اما هم این گروه و هم این آلبوم قدرت جمعی و میراث دیاسپورای آفریقا را جشن می گیرند. اگرچه این از نظر فنی اولین LP انفرادی او است ، گارسیا گروههای قبلی خود را با گروههای دیگر شکل داده است ، Maisha و Nérija ؛ تعداد بیشماری میهمان به شدت در CV او وجود دارد و منبع em> به نیمی از دو استعداد دیگر صدا می دهد: ترومپت خانم موریس ( Kokoroko > ، نریجا) فقط یک مورد است. span> p>
همچنین گارسیا را در بسیاری از حالات پیدا می کند: مملو از یادداشت های مربوط به pell-mell سرعت ؛ مضحک و ملودیک یا کاملاً عاطفی ، مایل به افتخار اجداد پیش از ما: در دیمررا و کورا (روستاهای زادگاه والدین وی در گویان و ترینیداد). گارسیا به راحتی راحت از رگی در رده های عنوانی حرف می زند ، زیرا او در حال پیش بینی ریتم های کلمبیایی در La Cumbia Me Está Llamando است. محدودیت و سخاوت در اینجا با مهارت و فضیلت همراه است.