در حالی که تحت درمان ذات الریه در بیمارستان تحت درمان بود. p>
این گروه ، که در سال 1963 در بیرمنگام تشکیل شد و همچنین استیو وینوود را نیز در آن حضور داشت ، دارای بازدیدهایی از جمله Gimme Some Lovin ‘، Keep On Running، Someone به من کمک کن و من یک مرد هستم. آنها به همراه تعدادی دیگر از گروه های موسیقی پاپ اولیه انگلیس به محبوبیت صدای بلوز و R&B ایالات متحده در انگلیس کمک کردند. p>
وینوود در سال 1967 گروه را ترک کرد و با تشکیل Traffic ، دیویس و دیگران در سال 1969 این گروه را منحل کردند. آنها در اواسط دهه 70 برای مدت دو سال دوباره تشکیل شدند و دوباره در سال 2006 ، وقتی دیویس با گروه به تورهای بین المللی بازگشت دوباره تشکیل شد. p>
گروه اسپنسر دیوید در سال 1966 ، با دیویس در کالسکه. span > عکس: جان پرات / گتی ایماژ div>
دیویس در سال 1939 در سوانزی متولد شد و از شش سالگی یادگیری آکاردئون و سازدهنی را آغاز کرد. وی که به جذابیت رکوردهای R&B ایالات متحده علاقه مند شد ، گیتار را به دست گرفت و اولین گروه موسیقی خود را به همراه بیل وایمن که بعداً به Rolling Stones پیوست ، گروه Saints تشکیل داد. p>
دیویس به بیرمنگام نقل مکان کرد برای آموختن زبان آلمانی در دانشگاه و در گروههای کناری بازی کرد و ابتدا بلوزهای محلی و سنتی آمریکا را اجرا کرد. در سال 1963 ، وی و درامر پیت یورک ، وینوود 15 ساله و برادرش Muff را در گروه خود ، ابتدا به نام Rhythm and Blues Quartet و سپس گروه Spencer Davis ، استخدام کردند. p>
مانند استونز ، دیو کلارک پنج ، Kinks و دیگران ، گروه اسپنسر دیویس بخشی از شکوفایی صحنه “ضرب” در اواسط دهه 60 بودند ، و موسیقی تحت تأثیر ریتم و بلوز آمریکایی پخش می کردند. آنها ، همراه با یک گروه موسیقی دیگر از بیرمنگام ، Moody Blues ، “Brum beat” لقب گرفتند تا آنها را از صحنه های پر جنب و جوش در لندن و لیورپول متمایز کند ، اگرچه محبوبیت آنها با اقامت در باشگاه Marquee لندن افزایش یافت. p>
ساخت صدای آنها بر اساس ریتم های uptempo و آوازهای بسیار پر روح وینوود ، اولین تک آهنگ آنها ،” من نمی توانم تحمل کنم “در سال 1964 منتشر شد. آنها سال بعد با Keep On Running و در 1966 با کسی در رتبه های برتر جدول قرار گرفتند. به من کمک کن ، هر دو توسط جکی ادواردز هنرمند جامائیکایی نوشته شده است. بازدیدهای دیگر شامل سرود Gimme Some Lovin ‘با قلم Winwood بود که در آمریکا نیز مورد توجه قرار گرفت و به عدد 7 رسید. p>
من یک مرد هستم (1967) آخرین موفقیت بزرگ این گروه باشد ، همچنین در ایالات متحده و انگلیس به 10 نفر برتر برسد و بعدا توسط گروه شیکاگو تحت پوشش قرار گیرد. p>
پس از اولین فروپاشی ، دیویس به ایالات متحده نقل مکان کرد و از نظر مالی با مشکل روبرو شد و بعداً از قراردادهای مجازات شکایت کرد. “من نمی فهمیدم چه خبر بوده است. من میلیون ها رکورد فروخته بودم و حتی یک پنی از آنها ندیده بودم. “ p>
او در دهه 70 به نقش صنعت روی آورد و با او کار کرد Island Records را برای کمک به توسعه هنرمندان از جمله باب مارلی و رابرت پالمر برچسب گذاری کنید. او همچنین به حرفه انفرادی وینوود کمک کرد. p>
از هنرمندانی که به دیویس ادای احترام می کنند می توان به گری کمپ از باله Spandau اشاره کرد که در توئیتر نوشت: “او یک گروه باشکوه را رهبری کرد ، یکی از بزرگان دهه 60 ، همراه با ماف و استیو وینوود. در [sic] Running و Gimme Some Lovin کلاسیک R&B باشید. او روح را به صدای وایت راک آن زمان سوق داد. ” به عنوان رهبر گروه با گروه اسپنسر دیویس در اواسط دهه 60 دو بار در فهرست بریتانیا قرار گرفت ، در حالی که در بیمارستان تحت معالجه ذات الریه تحت معالجه بود ، در سن 81 سالگی درگذشت. وینوود ، بازدیدهایی از جمله Gimme Some Lovin ‘، Keep On Running ، Somebody Help Me and I’m a Man داشت. آنها به همراه تعدادی دیگر از گروه های پاپ اولیه انگلیس به محبوبیت صدای بلوز و R&B ایالات متحده در انگلیس کمک کردند. p> ادامه مطالعه …