J < / span> رقص آز. این Broadway و West End است ، لیزا مینلی روی صندلی کاباره ، کلاه های بالای طلای A Chorus Line ، انگشتان کلیک کننده West Side Story ، رخت بست. یا آن؟ مستند جدید خدیفه وونگ ، ریشه کن ، نشان می دهد که تصویر محبوب جاز تاریخ واقعی یک شکل رقص از نژاد آفریقایی ، متولد برده و غرق در تجربه آمریکایی آفریقایی را پنهان می کند – از پیاده روی تا چارلستون تا لیندین – اما پس از آن تحت سلطه یک مجموعه ای از مردان سفیدپوست (معروف ترین باب باب است) که مراحل را کدگذاری کرده و نام خود را بر آنها نهاده اند.

ریشه کن کردن یک قطعه جذاب از تاریخ اجتماعی است – آیا فکر می کنید به رقص جاز علاقه مند هستید یا نه – این سلسله مراتب فرهنگی را زیر سال می برد و چرا وقتی رقص و هر شکل هنری دیگری از تاریخچه آن مهم است مهم است. وونگ ، که به عنوان یک رقاص در لندن آموزش دید ، می گوید: “در ساخت این فیلم ،” من فهمیدم که من تحصیلات رقصیده ای ندارم. ” در یک صحنه ، یک مصاحبه شونده او را به لیست “شش پدر بنیانگذار” رقص جاز می کشاند ، که جدا از کاترین دانهام ، رقاص پیشگام آمریکایی آفریقایی تبار ، همه سفیدپوست هستند. ملانی جورج معلم و طراح رقص گفت: “این یک لیست ناقص است.” “این لیستی است که دارای یک ذهنیت استعماری است.”

داستان ریشه کن شده از طریق رقص جوبا در جنوب حرکت می کند مزارع تا سالن رقص ساواوی هارلم ، یکی از اولین فضاهای عمومی یکپارچه در ایالات متحده ، که در آن رقص بسیار شدید بود ، کف زمین باید هر سه سال تعویض شود. این شامل جك كول ، طراح رقص مرلین مونرو و دبی آلن از Fame است كه توسط مادر پاتریک سوئیز ، پاتسی ، تنها معلم در تگزاس تدریس می شود و دانش آموزان سیاه پوست را در كنار سفید می برد. وونگ برجسته ترین رقصندگان سیاه پوست را که کمتر شناخته شده اند برجسته می کند ، از جمله جوجو اسمیت ، که مشاور رقص جان تراولتا در شنبه شب تب بود. و او چهره های برجسته ای را که از رقص باله و مدرن برای تعریف جاز روی صحنه آمده اند ، معرفی می کند: کول ، فوس ، مت ماتوکس ، اوژن لوئیس فاکوئیتو (AKA لوئیجی) و گاس جیوردانو – همه مردان کاریزماتیک ، متبحر و دارای تعالیم مشتاق.

این فیلم س interestingالات جالبی راجع به مالکیت ایجاد می کند ، از جمله این ایده که رقاصان اولیه فرم را رمزگذاری نمی کردند نه به این دلیل که فکرش را نکرده بودند ، بلکه به این دلیل که این خلاف مشاغل عمومی و عمومی بود. روحیه بداهه رقص خود. و شما را در نظر می گیرد تصرف فرهنگی. وونگ نمی گوید رقصنده های سفید نباید لیندی هاپ را یاد بگیرند: “اما آیا آنها تاریخ را تأیید می کنند؟ آیا آنها برای Black Lights Matter ایستاده اند؟ شما باید ببینید که چگونه آنها در سطح اجتماعی به جای سطح هنری کار می کنند. “

همانطور که یک رقصنده جوان ، وونگ 42 ساله هرگز علاقه خاصی به جاز وی که در کنزال ریسه ، شمال غربی لندن بزرگ شده بود ، از سه سالگی “یک سر باله” بود و بعداً در رقص معاصر آموزش دید. او شغل حرفه ای خود را کمبود فرصت یافت. او می گوید: “شرکت های معاصر واقعاً رقصنده های سیاه پوست نمی گرفتند.” “من نتوانستم خانه ای پیدا کنم.”

جراحت او را مجبور به ترک رقص کرد و پس از تحصیل در رشته بازیگری در نیویورک و لندن ، وونگ تصمیم گرفت که بتواند در پشت صحنه تأثیر بیشتری بگذارد. “من در هنگام ممیزی همیشه مجذوب افراد حاضر در پانل می شدم. شخصی که دارای کلیپ بورد است. فکر کردم ، می توانم در اینجا تغییر واقعی ایجاد کنم. من می توانم کسی باشم که افراد را استخدام می کند. ” او با یکی از دوستان خود یک شرکت تولیدی تاسیس کرد و در ادامه کار با آموختن ، جایگاه خود را به عنوان کارگردان پیدا کرد و ریشه کن کردن اولین فیلم بلند اوست. (او همچنین نمایشی را به کارگردانی ، زنان سیاه دوست با مردان سفیدپوست ، که اخیراً بیش از زوم برای حاشیه ادینبورگ اجرا کرده است ، کارگردانی کرده است.) = “contentUrl” alt = “خدیفه ونگ”. src = “https://i.guim.co.uk/img/media/a3c608d39a92b2145e278a95ee9b43fa2ff2711c/0_64_853_1216/master/853.jpg؟width=445&quality=85&auto=format&fit=max&s=b8b8bb08b8b8b8b8b8b8b08b08b8” +8b8b8b8b08b8b08b8 “+8b8b8b08b8” +58b8b8b8b8 “+8b8b8b8b08b8” b8b8b08b8 “b8b07b8b08b8” b8b08b8b8 “b8b08b8b8b08b8” b8b8b0b0b0b0b0b0b0b0b » “loading =” lazy “>