Category: 
Vladislav Tarnopolsky
در سال 2017 ، به همراه گروهی از همفکران ، Vladislav Tarnopolsky Stravinsky.online را ایجاد کرد. آیا منبع رسانه ای آموزشی در زمینه موسیقی دانشگاهی معاصر است.
ما با ولادیسلاو در مورد پروژه ، موسیقی شناسی ، برنامه های آینده و البته در مورد موسیقی جدید صحبت کردیم.
– لطفاً در مورد مسیر حرفه ای خود برای ما بگویید. آیا شما همیشه آرزو داشتید که یک نوازنده شوید؟
– نه ، نمی توانید بگویید که من از کودکی به چنین راهی فکر کرده ام. فقط این است که در هر مرحله از زندگی موسیقی ام (مدرسه موسیقی ، کالج ، هنرستان) تصمیم جدیدی برای ادامه تحصیل گرفتم. با این حال ، من در یک خانواده موسیقی بزرگ شدم: پدرم آهنگساز است ، مادرم موسیقی شناس است. من فکر می کنم این نیز نقش داشت.
– شما چه سازهایی دارید؟
– پیانو. اما مهم است که درک کنیم من یک مجری نیستم ، بلکه یک موسیقی شناس هستم و از دانشکده تاریخ و تئوری فارغ التحصیل شده ام. علاوه بر این ، من در زمینه موسیقی ، نقد موسیقی و تدریس مشغول هستم. امسال امیدوارم که بتوانم از تز خود دفاع کنم.
به سختی می توان یکی از این موارد را ذکر کرد زیرا اولویت ها می توانند تغییر کنند.
– ایده ایجاد Stravinsky.online چگونه بوجود آمد؟ < / strong>
– این پروژه در اکتبر 2017 راه اندازی شد ، اما این ایده دو سال زودتر مطرح شد. در این داستان دو نکته اساسی وجود دارد.
اول ، حوزه موسیقی معاصر آکادمیک عملاً خارج از حوزه توجه همه رسانه ها ، به ویژه رسانه های فرهنگی است. در برهه ای از زمان تجربه خودم و تجربه بسیاری از همکارانم فهمیدم که ما هیچ چیز و جایی برای خواندن در مورد این پدیده نداریم ، این بدان معناست که مردم ، تماشاگران ، به راحتی نمی فهمند که برای شنیدن این موسیقی زیبا کجا باید بروند. روشن شد که مهم نیست که هر اتفاق خوبی در یک منطقه مشخص رخ دهد ، تا زمانی که جایی برای خواندن در مورد آن وجود نداشته باشد و جایی که مردم در مورد آن صحبت می کنند ، در ماسه فرو برود. بنابراین ، می توانیم بگوییم که این منبع به نوعی از ناامیدی به وجود آمده است.
ثانیا ، در آن زمان ، گروهی از افراد همفکر ، موسیقی شناسان جوان از هنرستان مسکو و گنسینکا (آکادمی موسیقی روسیه Gnesins) – یادداشت سردبیر ، که نه تنها به گوش دادن به موسیقی معاصر ، بلکه همچنین در بحث ، تجزیه و تحلیل و نوشتن در مورد آن علاقه مند بودند. ما “کارمند جذب نکردیم” ، لازم نبود که به دنبال کسی به عمد بگردیم.
– این پروژه خود را به عنوان رسانه ای در مورد موسیقی جدید جای می دهد. منظورتان از این مفهوم چیست؟
– بسیاری از افراد یک سال دارند: موسیقی جدید چیست؟ پاسخ ها می توانند متفاوت باشند. مثالی در اینجا آورده شده است. من آموزش نمی دهم فقط در هنرستان ، بلکه در HSE (دانشکده عالی اقتصاد دانشگاه پژوهش ملی – ویراستار). دو دانشکده مرتبط با هنر معاصر وجود دارد. یکی از آنها همه “جدید” است که از ابتدای 20 ام ایجاد شده است قرن ، یعنی از زمان آغاز آوانگارد ، و از سوی دیگر – فقط موسیقی پس از سال 1945.
در سیستم مختصات روسیه ، موسیقی جدید معمولاً پس از 1991 نوشته می شود ، اما در اینجا برخی از تفاوت های ظریف وجود دارد: برخی از محققان فقط پنج تا هفت سال گذشته را در نظر می گیرند. من در این موضوع با شهود خودم و مجموعه های تخصصی گروه ، به عنوان مثال ، Studio for New Music راهنمایی می شوم.
– نام پروژه چگونه با موضوع آن ارتباط دارد؟
< p> – ایگور استراوینسکی یکی از بنیانگذاران آوانگارد است. در ذهن مردم ، او از نظر شوستاکوویچ به موسیقی مدرن نزدیکتر است ، به عنوان مثال ، آنها با او معاصر بودند ، اما ما آنها را به عنوان یک کلاسیک طبقه بندی می کنیم. بنابراین استراوینسکی نوعی نماد قابل درک از موسیقی جدید است.
– چرا تصمیم گرفتید منابع رسانه ای خود را به این جهت خاص اختصاص دهید ، و به کارهای کلاسیک تمرکز نکنید؟
– تاریخ موسیقی مانند هر داستان دیگری سازگار است: موسیقی جدید نسب خود را از آثار کلاسیک دنبال می کند و جزئی جدایی ناپذیر از آن است. به نظر می رسد که پروژه به نوعی به او نیز اختصاص داده شده است. از یک طرف ، آثار کلاسیک بارها مورد مطالعه و تنوع قرار گرفته اند و حتی در مورد موسیقی آکادمیک مدرن حتی ادبیات حرفه ای بسیار کمی وجود دارد. از طرف دیگر ، این یک فرایند زنده است که در مقابل چشمان ما در حال پیشرفت است. به عبارت دیگر ، هم سنت و هم مدرنیته در یک مورد وجود دارد.
– شما قبلاً به تیم Stravinsky.online اشاره کرده اید. چه کسی به شما در مدیریت منابع خود کمک می کند؟
– همه ما جوان موسیقی شناس هستیم – فارغ التحصیل یا دانشجوی ارشد. در بین ما هیچ کسی با تحصیلات حرفه ای روزنامه نگاری وجود ندارد ، اما افرادی با تجربه در رسانه ها یا حداقل کسانی هستند که به انواع مختلف روزنامه نگاری علاقه مند هستند. یک هیئت تحریریه هفت نفره وجود دارد که بدون هیچ کدام از آنها پروژه ما به سادگی انجام نمی شد و در حال حاضر روزانه سه نفر به طور روزانه در وب سایت مشغول به کار هستند: کریستینا آهارونیان ، الکساندرا لوکتوا و من.
از سال جاری چندین نفر دیگر ظاهر شده اند – “کارآموزان” مشروط که خبر می نویسند یا بر پروژه های کوچک نظارت می کنند ، برخی از آنها به تیم ما پیوستند. در کل دوازده نفر هستیم.
مطبوعات موسیقی در دوره قرنطینه: Stravinsky.online
– آیا کارمندان حقوق می گیرند؟
– متأسفانه در حالی که همه ما بصورت داوطلبانه کار می کنیم. بنابراین ، ما به مفهوم یادگیری متقابل پایبند هستیم ، به طوری که همه بر اساس پروژه ما چیزی یاد می گیرند ، تجربه یکدیگر را می پذیرند. البته ، من واقعاً دوست دارم بودجه ای پیدا کنم و از فعالیت های خود کسب درآمد کنم ، اما این نیاز به بازار دارد. او هنوز در این منطقه نیست.
– معلوم می شود شخصی که از جامعه موسیقی نیست می تواند به عنوان نویسنده با شما همکاری کند؟
– با وجود این واقعیت که که جامعه موسیقی واقعاً خیلی تمایلی ندارد که درهای خود را به روی افراد خارج از این حوزه باز کند ، شاید جواب من این باشد. ما خوشحال خواهیم شد که با هر شخصی که حداقل کمی در موضوع صحبت کند و مهارت های کمی در زمینه ایجاد متن داشته باشد ، همکاری خواهیم کرد. از شور و شوق بسیار استقبال می شود.
– بیایید در مورد ساختار Stravinsky.online صحبت کنیم. چگونه خط مشی محتوای خود را تدوین می کنید؟
– در سطح جهانی ، همه مطالب را می توان به سه بخش اصلی تقسیم کرد: “اخبار” ، “پوستر” و “قفسه” ، که در آن همه مواردی را که می توان نام برد را شامل می کنیم. “متنهای بزرگ”. وظیفه اصلی خبرخوان روزانه انعکاس واقعیت و شکل دادن به دستور کار است.
اگر این خوراک واقعاً منعکس کننده همه اتفاقاتی است که در زمینه موسیقی دانشگاهی رخ می دهد ، این یک تصمیم صادقانه خواهد بود که همه چیز با ما خیلی خوب نیست ، زیرا در برخی حوزه های موسیقی اوضاع به حدی استانی است که با صحبت در مورد آن ، ما فقط این استان را تولید خواهیم کرد و به نتیجه ای نخواهیم رسید. بنابراین ، ما می کوشیم بین انعکاس تصویر عینی و آنچه از آن خارج می شود سازشی پیدا کنیم.
به عنوان مثال ، اخبار بین المللی. به طرز عجیبی ، در زمینه موسیقی ، پرده آهنین هنوز به شدت احساس می شود و ارتباط بین جوامع داخلی و خارجی برقرار نشده است. این باعث تعجب من می شود ، زیرا از نظر لجستیکی ، ارائه موسیقی بسیار آسان تر از تئاتر یا نقاشی است.
– آیا Playbill چیزی شبیه برنامه کنسرت فعلی است؟
– نه تنها کنسرت ها – در اصل ، رویدادهایی با این موضوع: اجراها ، سمینارها ، بحث ها. جامعه موسیقی در روسیه بسیار پراکنده است و مردم همیشه تصوری از نحوه زندگی همکارانشان ندارند. بنابراین ، Afisha منبعی است که به شما امکان می دهد در یک مکان جمع آوری و موارد جالب در این زمینه را ارائه دهید. علاوه بر این ، این عنوان برای آمار بسیار مهم است.
به طور کلی ، “News” و “Afisha” باید در پس زمینه کار کنند تا ویراستاران بتوانند به سمت متن های بزرگ حرکت کنند. این همان چیزی است که ما برای آن تلاش می کنیم.
– “متن های بزرگ” چیست؟
– مقالات تحلیلی ، اول از همه. چنین مقالاتی باید تحلیل گر فرایندهای فرهنگی را ارائه دهند ، مشکلات را نه تنها در سطح تجزیه و تحلیل موسیقی ، بلکه در سطوح مفهومی – به عنوان مثال جامعه شناسی موسیقی – منعکس کنند. لازم است که نویسنده بتواند روندها را شناسایی کند ، موازی ایجاد کند ، یکی را با دیگری مقایسه کند.
مصاحبه ها و بررسی ها نیز “متن بزرگی” هستند ، اما در منطقه ما می توان آنها را یافت ، اما عملا هیچ تحلیلی وجود ندارد. p>
– این به چه چیزی مرتبط است؟
– دلایل مختلفی دارد. اول ، برای ایجاد چنین متونی به مجموعه بزرگی از نویسندگان جدی نیاز است. ما نمی توانیم به افراد باتجربه مراجعه کنیم ، زیرا هیچ هزینه ای نداریم و تیم جوان ما هنوز در تلاش است تا چنین سطحی را انجام دهد.
ثانیا ، موضوع در آموزش موسیقی شناسان مدرن است. در کشور ما ، موسیقی شناسان با هم با مجریان و آهنگسازان و نه با منتقدان هنری ، مورخان و فلاسفه تحصیل می کنند که در نهایت بر اپتیک درک جهان و مهارتهای عملی یک متخصص تأثیر زیادی می گذارد.
در این شرایط ، موسیقی شناسان در هر صورت می دانند که چگونه بازی کنند بر روی یک ساز موسیقی ، در نتیجه این فرصت را می یابد که از طریق خودش هر آنچه را که فرد احساس می کند ، موسیقی یا شخصیتی که در حال تجزیه و تحلیل آن است ، از خود عبور دهد. این یک امتیاز غیر قابل انکار سیستم روسیه است. اما همه نمی توانند این کار را انجام دهند.
برای مقایسه ، در اکثر کشورهای اروپایی ، نقد موسیقی همراه با تعداد قابل توجهی از رشته های بشردوستانه مورد مطالعه قرار می گیرد. اما این یک نقطه ضعف نیز دارد: خطر مواجه شدن با شرایطی وجود دارد که فرد متن های زیبا از نظر “کلمات” را بنویسد ، اما یادداشت ها را خیلی بد بداند. من فکر می کنم که هنوز باید تعادل وجود داشته باشد.
– هنگام تهیه برنامه محتوای خود به چه چیزی اعتماد می کنید؟
– البته ، ما بر روی این تمرکز می کنیم چیزی که ما به آن علاقه مند هستیم. اما نه در درجه اول. اصل فاصله برابر برای ما مهم است. یعنی ما هنوز سعی داریم از عینی ترین نقطه نظر در مورد روند موسیقی صحبت کنیم تا از پدال زدن یک موضوع خاص جلوگیری کنیم.
به طور خلاصه صحبت می شود ، روشن است که به عنوان مثال ، 30 رسانه بزرگ در مورد کنسرت ارکستر مشهوری می نویسند. و آیا منطقی است که اگر لایه ای بسیار بزرگ از وقایع شایسته اما فاش نشده پشت سر بگذارد ، سی و یکمین باشد؟ ما آنچه را که برای موسیقی مهم است انتخاب می کنیم نه رسانه.
– به عنوان مثال؟
– آزمایشگاه های جوانان. مطبوعات “بزرگ” به آنجا نمی روند ، اما یک پتانسیل عظیم در آنجا پنهان است. بعلاوه ، بچه های جوان بیش از هنرمندان برجسته خود به نگاه انتقادی نیاز دارند.
ما همچنین به کنسرت های خاص یا نادر علاقه مند هستیم ، جایی که هیچ یک از رسانه های مهم در آن حضور نداشته اند ، یا جشنواره های خارجی ، جایی که کسی از تیم ما به آنجا رفته است. … علی رغم اینکه در ابتدا تصمیم گرفتیم که به هیچ وجه از این ژانر استفاده نکنیم ، سعی می کنیم مروری بر این رویدادها داشته باشیم.
– چرا؟
– همه چیز دوباره به تجربه بستگی دارد. وقتی شروع کردیم ، آن را نداشتیم. اگر بخواهیم نظرات خود را بنویسیم ، تمام وقت و تلاش ما به طول می انجامد.
– نقش شبکه های اجتماعی چیست؟ به نظر من اکنون تصور هر رسانه ای که این رسانه را نداشته باشد غیرممکن است.
– شبکه های اجتماعی سایت را تکمیل می کنند و تا حد زیادی از آن نسخه برداری می کنند. ما وظیفه نداریم یک رسانه دیگر بر اساس آنها ایجاد کنیم. آنها فقط یک ابزار هستند. Stravinsky.online یک سایت غیر تجاری است ، بنابراین ما مجذوب آمار نمی شویم. نیازی به مراجعه افراد به سایت نیست. نکته اصلی این است که آنها اخبار را بخوانند ، اطلاعات کسب کنند و در جاهایی که اهمیت چندانی ندارند.
ما فیس بوک ، VKontakte ، اینستاگرام و تلگرام داریم. مخاطبان اصلی در فیس بوک هستند – از نظر تعداد مشترکین در وهله اول قرار دارند و VKontakte در مکان دوم قرار دارد. تلگرام خیلی سریع رشد نمی کند و من هنوز دلیل این مسئله را نمی فهمم.
در مورد ساخت پروژه کوچک خودم در بستر اینستاگرام افکار زیادی وجود دارد که سایت را در محتوای خود تکرار نمی کند ، اما این فقط یک ایده است. با پیش بینی سوال تبلیغ در شبکه های اجتماعی ، می گویم که حداقل است. این چیزی است که قطعاً باید روی آن کار شود.
اکنون برچسب ها ، بازنشرها ، نام های ذکر شده به ما کمک زیادی می کنند. معتبرترین روابط عمومی زمانی اتفاق می افتد که شخصی مطالب ما را در صفحه خود به اشتراک بگذارد. ما تبلیغات پولی نداریم.
– شما به مخاطبان اصلی اشاره کردید. شامل چه کسانی می شود؟ این پروژه برای چه کسی ایجاد شده است؟
– هسته اصلی افرادی هستند که در سطح حرفه ای با موسیقی مدرن مرتبط هستند ، یعنی کسانی که در حال حاضر در این زمینه تاریخ سازی می کنند. ما سعی می کنیم مخاطبان غیر موزیکال را جذب کنیم. به طور نسبی ، همه افرادی که هنگام قدم زدن در پارک گورکی وارد “گاراژ” می شوند و با وحشت در چشمان خود تمام نمی شوند ، مخاطبان ما هستند.
در واقع ، این همه کسانی که به هنر معاصر علاقه مند هستند ، زیرا موسیقی جدید یکی دیگر از اشکال آن است که می توانید از طریق آن آن را بشناسید.
– آیا پروژه حامیان مالی دارد؟
– ما با تعداد زیادی از م institutionsسسات فرهنگی همکاری می کنیم ، اما هیچ حامی مالی نداریم. صادقانه تر خواهد بود اگر آنها را شریک رسانه ای و خلاق بنامید.
– کدام یک را می توانید ذکر کنید؟
– به عنوان مثال هنرستان مسکو و مرکز موسیقی معاصر – به این دلیل آن قسمت از تیم در هنرستان کار می کند ، از جمله من. ما همچنین با گنسینکا ، مرکز وزنزنسکی ، انستیتوی تاریخ هنر ، تئاتر ملل ، تئاتر استانیسلاوسکی و نمیروویچ-دانچنکو (تئاتر موسیقی آکادمیک مسکو به نام K.S Stanislavsky و V.I. Nemirovich-Danchenko – ویراستار) همکاری می کنیم.
با این وجود سایت خارج از هر م institutionsسسه ای وجود دارد و رویدادهای آفلاین ما همیشه در سایت های مختلف برگزار می شود.
– همکاری شما چیست؟
– هنرستان و گنسینکا مجموعه متخصصانی هستند که می توانند درباره متن ما نظر بدهند یا قهرمان شوند. با تئاتر استانیسلاوسکی و نمیروویچ-دانچنکو ، پروژه ای مشترک به مناسبت صد سالگی آن ساختیم: یک سری سخنرانی های اختصاص یافته به اجرای اپراهای مدرن در صحنه این تئاتر. این نمونه ای از ایجاد محتوای مشترک است – ما بدون متخصصین آنها کنار نمی آمدیم.
Studio MAMT و Stravinsky.online یک سالن سخنرانی در مورد اپرای روسیه ترتیب می دهند
شکل دیگری از همکاری برگزاری رویدادهای ما در انواع مختلف است اماکن فرهنگی به طور کلی ، جامعه با ما بسیار دوستانه است: آنها همیشه بسیار مایل به دادن گذرگاه و بلیط هستند ، حتی گاهی اوقات به کنسرت های کاملاً اختصاصی ، زیرا آنها درک می کنند که ما به نفع این منطقه کار می کنیم.
– معلوم است استراوینسکی. آنلاین گاهی اوقات آفلاین می شود؟
– بله ، این قسمت مهمی از پروژه ما است. رویدادهای عمومی نقش زیادی در روند ارتباط با مخاطب دارند. علاوه بر این ، آنها معمولاً بعداً محتوا می شوند یا به یافتن نویسندگان جدید کمک می کنند.
– آیا می توانید مثالی بزنید؟
– در پاییز ، ما سمیناری را در زمینه نقد موسیقی در این زمینه برگزار کردیم. موسیقی آکادمیک مدرن ما فکر کردیم که هیچ کس نخواهد آمد ، زیرا موضوع نسبتاً باریک بود ، اما در نتیجه ، 55 نفر از شهرهای مختلف روسیه به کلاس استاد آمدند. بعضی از آنها بعداً با سایت ما همکاری کردند. این یک بار دیگر ثابت می کند که علاقه به این موضوع در جامعه وجود دارد و دائما در حال رشد است.
این حوزه بسیار فعال در حال توسعه است ، اما این را نمی توان از رسانه ها درک کرد. یکی از مأموریت های Stravinsky.Online تغییر آن است.
– آیا Stravinsky.online یک منبع رسانه ای آموزشی یا سرگرمی است؟
– بستگی به این دارد که چه کسی را به عنوان مرجع انتخاب کند. اگر Arzamas یا PostNauku پروژه های آموزشی فوق العاده ای هستند ، مطمئناً ما در ژانر دیگری کار می کنیم. ما یک رسانه آنلاین هستیم ، یک آموزش تعاملی پیشرفته نیستیم.
اما روشنگری نه تنها یک سخنرانی است که در YouTube خوانده یا مشاهده می شود ، بلکه یک خبر خوب نوشته شده است که در مورد یک رویداد می گوید ، نظر متخصص را به خواننده ارائه می دهد. زمینه را هدایت می کند. تقریباً تمام مطالب موجود در سایت در یک درجه یا درجه دیگری عملکرد آموزشی را برآورده می کنند. صادقانه بگویم ، روشنگری در متن هنر معاصر خطرناک شده است.
– چرا؟
– هیچ کس دوست ندارد “روشن شود”. یک واقعیت جالب دیگر می خواهید؟ مردم به کلمه “دانشگاهی” حساسیت دارند. به محض شنیدن عبارت “موسیقی آکادمیک” ، آنها ادراک همه چیز را که می خواهید به آنها منتقل کنید متوقف می کنند ، با وجود این واقعیت که ده دقیقه پیش آنها خودشان چنین برچسبی را به این موسیقی چسبانده اند. من فکر می کنم این به دلیل تعصبات قدیمی شوروی باشد.
– پروژه برای آینده چه برنامه هایی دارد؟
– هنگام ایجاد محتوا ، من مایلم به مفهومی پایبند باشم که می توان آن را به طور متعارف نامید “موضوع شماره”. یعنی برخی مباحث را مبنا قرار داده و از بسیاری جهات آن را حل کنیم. عملاً چنین چیزی در رسانه های موسیقی وجود ندارد.
همچنین برنامه هایی برای ایجاد یک پروژه بزرگ وجود دارد که در مورد آهنگسازان نسل قدیمی تر ، که متأسفانه ، توسط همه نهادها کاملا رها شده اند ، صحبت خواهد کرد. شاید نه تنها در مورد آهنگسازان ، بلکه در مورد موسیقی شناسان ، در مورد مجریان. اما دوست دارم نه فقط مصاحبه ، بلکه گفتگوی نسل ها باشد.
– هنوز هم به عنوان یک روزنامه نگار نمی توانم کمک کنم اما نپرسم: آیا استراوینسکی.آنلاین یک رسانه آنلاین است؟ < / p>
– بله ، ما از مدل یک نشریه آنلاین استفاده می کنیم ، ژانرهای ژورنالیستی را مورد توجه قرار می دهیم.
