تئاتر اپرا و باله سامارا اولین نمایش باله را ارائه می دهد بر موسیقی توسط دیمیتری شوستاکوویچ
در 7 و 8 نوامبر سال 2020 ، تئاتر آکادمی اپرا و باله سامارا اولین شب اجرای باله را به موسیقی دیمیتری شوستاکوویچ “باله سامارا شوستاکوویچ I.” برگزار می کند < / p>
زمان برگزاری اولین مراسم سالگرد رژه حافظه است. رژه حافظه اختصاص یافته به رژه نظامی در 7 نوامبر 1941 در کویبیشف برای دهمین بار امسال در سامارا برگزار می شود. یادآوری می کنیم که در نوامبر 1941 چنین رژه هایی فقط در سه شهر برگزار شد: مسکو ، وورونژ و کوبیشف. در پایتخت ذخیره کشور ، تمام قدرت ارتش شوروی و مقاومت مردم نشان داده شد.
در قسمت اول نمایش برتر ، تماشاگران با انحراف از شماره های باله به موسیقی دیمیتری شوستاکوویچ ارائه می شوند: “Scherzo تراژیک” ، “عکس قدیمی” ، “رقص ورزشی” Western Komsomol Woman and Four Athletes “،” Waltz Festive “،” Dance with Umbrellas “.
طراح رقص – طراح رقص مهمان اصلی SATOB یوری بورلاکا ، رهبر ارکستر – رهبر ارکستر SATOB اوگنی خوخلوف ، طراح تولید – الکساندر پیریالین (بر اساس اسکچهای لئونید چوپیاتوف برای باله فیودور لوپوخوف برای موسیقی توسط ولادیمیر دسهوف “گردباد سرخ” ، 1924) ، طراح لباس ، طراح روشنایی – النا سولوویوا.
در قسمت دوم نمایش جهانی باله یک بازیه ارائه می شود کنسرتو پیانو اولین اثری است که توسط ماکسیم پتروف ، طراح رقص اهل سن پترزبورگ ، که باله هایش از سال 2015 به طور منظم به رپرتوار تئاتر ماریینسکی اضافه می شود ، برای SATOB خلق شد.
رهبر ارکستر – مدیر – رهبر ارکستر SATOB اوگنی خوخلوف ، طراحان صحنه – نستیا تراوکینا و سرگئی ژدانوف ، طراح لباس – برنده جایزه ماسک طلایی تاتیانا نوگینوا ، طراح روشنایی – نامزد جایزه ماسک طلایی کنستانتین بینکین.
در قسمت سوم ، بیننده باله یک اقدام “سمفونی لنینگراد” را به موسیقی قسمت اول سمفونیک هفتم “لنینگراد” می بیند.
باله “سمفونی لنینگراد” ، لیبرتو و رقص رقص آن توسط ایگور بلسکی ، در آن زمان رقصنده باله تئاتر ساخته شد. به نام کیروف (تئاتر ماریینسکی فعلی) نامگذاری شد ، اولین بار در 14 آوریل 1961 روی صحنه قرار گرفت. این طراحی توسط میخائیل گوردون ، هنرمند پوستر خلق شده است.
سمفونی لنینگراد عزیمت از رئالیسم باله نمایشی دوره قبل ، دهه های 1930-1950 ، به زیبایی شناسی جدید و انتزاعی تر است که در آن ساختار رقص ساخته شده است. مطابق با موزیکال – این زیبایی شناسی “سمفونی رقص” خوانده خواهد شد.
این باله از سه قسمت تشکیل شده است: “خوشبختی آرام” ، “تهاجم” ، “رکویم”. قهرمانان آن مرد جوان و دختری هستند که در اثر حمله بربرها زندگی آرامشان آشفته است. مرد جوان به قیمت جان خود دشمنان را سرپیچی می کند.
در اتحاد جماهیر شوروی ، این باله در همه جا اجرا می شد. این اجرا در سال 1986 به كویبیشف آمد ، تولید توسط خود ایگور بلسكی انجام شد ، الكساندر گووروف ، رهبر ارکستر تئاتر ، کارگردان-کارگردان شد. مانند تولید جدید سال 2020 ، عملکرد قبلی نیز براساس سناریوی میخائیل گوردون ساخته شده بود. بازگشت سمفونی لنینگراد به صحنه سامارا توسط ویاچسلاو خومیاکوف ، مربی رقص و تئاتر تئاتر ماریینسکی کارگردانی شده است.
کارگردان صحنه – اوگنی خوخلوف ، طراح تولید – آندره ووتنکو (براساس اسکچ های میخائیل گوردون) ، طراح لباس – تاتیانا نوگینووا (بر اساس اسکچهای میخائیل گوردون) ، طراح نورپردازی – الکساندر نائوموف.
هفتمین سمفونی (“لنینگراد”) توسط دیمیتری شوستاکوویچ. توسط آهنگساز در 27 دسامبر 1941 در هنگام تخلیه در سامارا تکمیل شد. اولین اجرای این سمفونی در 5 مارس 1942 توسط ارکستر تئاتر بولشوی به سرپرستی ساموئیل ساموسود در صحنه تئاتر کویبیشف اجرا شد.
یک قطعه موسیقی باشکوه و منعکس کننده حوادث غم انگیز زمان جنگ ، بیانگر بزرگی شاهکار سربازان شوروی ، برای سالهای متمادی به نمادی از مبارزه علیه فاشیسم و عظمت روح ملی.
سرویس مطبوعاتی تئاتر اپرا و باله سامارا