هارولد باد ، آهنگساز چپ میانه آمریکایی که کارش با مینیمالیسم ، جاز ، رویای پاپ و موارد دیگر همراه بود ، در سن 84 سالگی درگذشت. همبستگی نزدیک او رابین گاتری از کوکتو توینز ، که در فیس بوک نوشت که “احساس خالی ، متلاشی شده و از دست رفته برای این “.
کوکتو توینز در فیس بوک نوشت: ”با اندوه فراوان از مرگ هارولد باد مطلع شدیم. در آرامش باشید ، شاعر پیانو. “
بعدا او گفت که عشق عشق موسیقی بود در سال 1936 در خانواده ای فقیر در لس آنجلس متولد شد ، موسیقی جاز بود – بعداً گفت: “فرهنگ سیاه که من را از کلاله رفتن به هیچ جایی در یک فرهنگ ناامید نجات داد” – و پس از اعزام به ارتش آمریکا بازی کرد به عنوان یک درامر در یک گروه هنگ در کنار آلبرت آیلر ساکسیفون ، که همچنین می تواند به یک نماد موسیقی آوانگارد آمریکایی تبدیل شود.
بود پس از ترک ارتش ، در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در رشته موسیقی تحصیل کرد و در سال 1966 ، زمانی که قبلاً با فرزندان ازدواج کرده بود ، از آنجا فارغ التحصیل شد. او در این دوره آثار پهپادی مینیمالیستی ساخت که تا حدودی تحت تأثیر جان کیج و مورتون فلدمن و همچنین نقاشان انتزاعی اکسپرسیونیست مانند مارک روتکو بود. یک قطعه در این دوره ، Lirio ، به سادگی ذکر شده است: “در زیر نور آبی ، برای مدت طولانی به آرامی روی یک گنگ بزرگ غلت بزنید.” او در کنار تدریس به آهنگسازی ادامه داد اما ناگهان ناامید شد و در سال 1970 با “کمبود وجود خود” خود را از آهنگ ترک کرد.
در سال 1972 ، او “دوباره ظاهر شد” ، به گفته وی ، بر روی موسیقی کار کرد که در نهایت به آلبوم The Pavilion of Dreams در سال 1978 ، تولید شده توسط برایان انو تبدیل شد و آهنگ هایی زیبا و آرام با صدای پیانو و آواز کرال داشت. بود در مصاحبه ای با گاردین در سال 2014 آن را به عنوان “تولد خودم به عنوان یک هنرمند جدی” توصیف کردم و گفت: “انو” به او “شهامت مطلق برای رفتن به هر جهت” داده است.
این زوج در سال 1980 با عنوان “Ambient 2: The Plateaux of Mirror” که با مجموعه آلبوم “موسیقی برای فرودگاه ها” و “مروارید” از 1984 آغاز شده بود ، با هم ترکیب شدند و انو کارهای بعدی Budd را پس از آن تولید کرد. باد با اصطلاح “ambient” همراه شد اما اغلب آن را رد می کرد: “او در سال 2014 گفت:” چیزی که نامیده می شوی – هر چیزی – جهنم را آزار می دهد.
او که از آنگلوفیلی اعتراف می کرد ، بین سالهای 1986 و 1991 در انگلیس زندگی کرد ، دوره ای که محبوب ترین کارهای او را ایجاد کرد. در سال 1986 ، وی با کوکتو توینز ، یک گروه رویایی-پاپ ، در ماه و ملودی ها همکاری کرد ، آغاز همکاری طولانی مدت با گاتری – آخرین آلبوم آنها با هم ، یک گل دیگر ، هفته گذشته منتشر شد. وی و گاتری همچنین امتیازات دو فیلم از Gregg Araki ، Mysterious Skin (2005) و White Bird in a Blizzard (2014) را ساختند.
او همچنین با اندی پارتریک XTC ، جان فاکس اولتراوکس ، جاه ووبل Public Image Ltd و سایر افراد همکاری کرد. گذشته نگر از کار او ، باد در حصارهای تنها 1970-1990 ، در سال 2014 منتشر شد.
بود از ازدواج اول خود دو فرزند ، و بعداً فرزند سوم ، هوگو را با همسر دوم خود الن ویرث به دنیا آورد. وی در سال 2012 پس از شش سال نبرد با سرطان مغز درگذشت.