“من زندگی مرگباری داشتم. من وجود نداشتم. “اما من از آن جان سالم به در بردم. و وقتی بیرون رفتم، راه افتادم. و من به عقب نگاه نکردم.»
شجاعت و تمایل ترنر برای صحبت در مورد آزار خانگی که تجربه کرد، از زمان مرگش در روز چهارشنبه، سیل تمجید و تشکر را برانگیخته است، زیرا مبارزان و بازماندگان همکار او را به عنوان الهام بخش تحسین کردند.
ترنر که پس از یک بیماری طولانی در سن 83 سالگی در خانه خود در سوئیس درگذشت، به یکی از اولین ستاره های مطرحی تبدیل شد که آشکارا در مورد سوء استفاده های خانگی و مالی صحبت کرد، زمانی که او در مورد رابطه دو دهه ای خود با این خواننده و ترانه سرا صحبت کرد. آیک ترنر.
ملانی براون، اسپایس گرل سابق که در کتاب Brutally Honest در سال 2018 تجربیات خود را به عنوان یک بازمانده از آزار خانگی توضیح داد، گفت که این خواننده به او شجاعت داده است که صحبت کند.
او گفت: «او تنها کسی بود که در تمام دنیا میتوانستم به او فکر کنم که اینقدر شیوا درباره خشونت خانگی صحبت کرده بود.
قهرمان کمک زنان گفت که برای تماشای موزیکال تینا – تینا ترنر در تئاتر آلدویچ لندن در روز سهشنبه بوده است و با دیدن شرکتکنندگانی که از طریق اجرا به خیریه کمک مالی میکردند، اشک میریخت.
او گفت: “او به من و بسیاری از بازماندگان دیگر امید داد که زندگی می تواند ادامه داشته باشد و از طریق زخم ها و کبودی ها و PTSD و فلاش بک ها، شما می توانید زندگی خود را روز به روز زندگی کنید و بدانید که می توانید بهتر شوید.” .
هنگامی که ترنر تصمیم گرفت در سال 1981 با روزنامهنگار کارل آرینگتون برای مجله People صحبت کند، سالها را در بیابان موسیقی گذرانده بود. آواز خواندن در لاس وگاس در حالی که تلاش میکرد تا شرکتهای موسیقی را متقاعد کند که پس از ترک آیک در سال 1976، میتواند به عنوان یک هنرمند انفرادی این کار را انجام دهد.
او به این نشریه گفت که آیک سالها به او ضربه روحی وارد کرده است، او را مجبور کرده است در شب عروسیشان یک نمایش جنسی در فاحشه خانه تماشا کند، در حالی که باردار بود او را با برانکارد کفش کتک زد و قهوههای داغ را به سمت او پرتاب کرد.
این زوج در سال 1962 ازدواج کردند، و او به People گفت که سرانجام در حالی که آن دو در تور دالاس در سال 1976 بودند، آیک را ترک کرد و تنها با «36 سنت در جیبش و یک کارت اعتباری موبیل» فرار کردند.
او درباره لحظه خروجش به مجله گفت: «احساس غرور کردم. «احساس کردم قوی هستم. احساس می کردم مثل مارتین لوتر کینگ هستم.
ترنر در مورد ترومای ازدواجش در اولین کتاب از سه خاطراتش به نام I: Tina نوشت و دوباره در فیلم زندگینامه ای در سال 1993 و در Tina: The Tina Turner Musical مورد بررسی قرار گرفت.