نگاه کنید که یک نگهبان امنیتی بیش از حد تهاجمی، تیلور سوئیفت را مجبور به انجام چه کاری کرد. در آخر هفته، خواننده مورد تحسین قرار گرفت صدا زدن یک نگهبان، اواسط اجرا، که با یک طرفدار زن خشن بود.

با این حال، به‌عنوان یک سوئیفتی عجیب و غریب، نمی‌توانم آرزو کنم که او همین انرژی و پلتفرم عظیم خود را برای محکوم کردن رکورد تعداد قوانین ضد دگرباش جنسی+ که در سراسر ایالات متحده معرفی شده است، هدایت کند. از ماه مارس، تور Eras سوئیفت او را به ایالت های متعددی برده است که برخی از افراطی ترین لوایح ضد دگرباش جنسی+ در دهه ها را به همراه داشته اند، از جمله فلوریدا، تنسی و تگزاس. با این حال خواننده سکوت کرده است.

برای برخی، سکوت سوئیفت، هجوم حمایت از LGBTQ+ را که در سال 2019 آغاز کرد، تضعیف می‌کند، یا حداقل آن را زیر سؤال می‌برد. پس از اینکه یکی از دوستان همجنس‌گرا به تیلور کمک کرد تا بفهمد موضعش در مورد حقوق LGBTQ+ «به اندازه کافی واضح یا با صدای بلند» نیست، او آمد. برای همجنسگرایان تاب بازی کردن نزدیک به یک میلیون نفر طومار او را در حمایت از قانون برابری امضا کردند، او در یک نمایش جوایز بزرگ با خود درگ کوئین ها را روی صحنه آورد و همچنین کمک های زیادی به خیریه های LGBTQ+ مانند گلاد و پروژه برابری تنسی کرد. (او همچنین تک آهنگ همجنسگرا هراسی You Need to Calm Down را منتشر کرد، البته شاید در حال پاک کردن که از حافظه جمعی ما بیشتر یک پیروزی برای حقوق LGBTQ+ خواهد بود.)

هنگامی که سوئیفت در سال 2018 با حمایت علنی از دو دموکرات در انتخابات میان دوره ای ایالات متحده سکوت سیاسی خود را شکست، لحظه ای بحرانی به نظر می رسید. به نظر می‌رسید که این خواننده «آنقدر ترسیده بود که اشتباه کند [she would] فقط یخ کن، همانطور که او یک بار به Vogue گفت. همانطور که او در مستند سال 2020 خود به نام Miss Americana گفت، او بیشتر به “در سمت راست تاریخ” بودن اهمیت می داد. به همین دلیل است که سکوت او اکنون بسیار بلند است.

اما موضوع پاپ و سیاست فراتر از سوئیفت است و سوالاتی را در مورد انتظارات ما از ستارگان پاپ ایجاد می‌کند، چهره‌هایی که به طور کلی در دهه گذشته سیاسی‌تر شده‌اند. آیا هنرمندان باید از تریبون های خود برای صحبت در مورد مسائل اجتماعی استفاده کنند و اگر بله، چند وقت یکبار و تا چه حد؟ (برای مثال، درخواست فعلی سوئیفت برای محکوم کردن جنجال های گذشته توسط دوست پسر شایعه شده اش، متی هیلی از 1975، هر دو زن ستیز هستند – از یک زن انتظار دارند رفتار شریک زندگی خود را پاسخگو باشد – و نشان دهنده استحقاق طرفداران هستند.) آیا ما انتظار داریم که آنها چنین کنند. همه مسائل مهمی که در سرتاسر جهان در جریان است را بفهمید و به آنها پاسخ دهید؟ اجرا در کدام کشورها (یا ایالت ها) برای آنها خوب است؟

اکنون بیش از هر زمان دیگری، این سوالات معتبری است که باید از ستاره های پاپ پرسید. تورهای اصلی پاپ رویدادهای خنک‌تر شبیه بازی‌های ورزشی، جانشینی و یوروویژن هستند: یکی از بزرگ‌ترین پلتفرم‌های اطراف، که مستقیماً نه تنها با مخاطبان جوانی که به دنبال بت‌های خود هستند، بلکه برای عموم مردمی که ممکن است تحت تأثیر دیدگاه‌های آن‌ها قرار بگیرند، صحبت می‌کند. و طرفداران دگرباشان به طور منطقی می توانند انتظار داشته باشند که حمایت از اهداف خود را ببینند، زیرا نمایش پاپ امروزی بر پشت نمادهای عجیب و غریب ساخته شده است، که هر ستاره ای به آنها بدهی معنوی دارد. (در سال 2017، تور شهرت سوئیفت هر شب به لوئی فولر، رقصنده قرن نوزدهمی ایالات متحده، زنی همجنس گرا که پیشگام رقص مدرن و نورپردازی تئاتر بود و برای اینکه هنرمندان صاحب آثارشان شوند، مبارزه کرد، ادای احترام کرد.)

قابل درک است که بسیاری از ستارگان در مورد صحبت کردن، به ویژه هنگامی که روی صحنه هستند، محتاط هستند. مخاطبان برای نمایش آمده اند نه یک تجمع سیاسی. شاید به همین دلیل است که برخی از ستاره‌ها اقدامات ملایم‌تری را انتخاب می‌کنند، مانند هری استایلز که پرچم پراید را به اهتزاز در می‌آورد یا بیانسه در تور رنسانس فعلی‌اش، توالت‌های محل برگزاری را بر اساس جنسیت خنثی می‌سازد. این حرکات حمایتی می تواند برای یک طرفدار جوان عجیب و غریب یا پرسشگر معنی داشته باشد. اما مدونا در دهه‌های 80 و 90 با فعالیت‌های خود در مورد HIV/AIDS، از جمله کارتی که جزئیات حقایق مربوط به ایدز را با آلبوم Like a Prayer در سال 1989 نشان می‌داد، کار خود را به خطر انداخت. با توجه به اینکه ما در دوره ای از بحران های انسانی و اقلیمی با واکنش فزاینده علیه حقوق زنان، رنگین پوستان و LGBTQ+ زندگی می کنیم، ستارگان پاپ امروزی به اندازه کافی رادیکال عمل نمی کنند.

بنابراین، در حالی که می‌توانیم هنرمندانی مانند لیزو، ارویل پک، کلسی بالرینی و هیلی کیوکو را به خاطر حمایت اخیرشان از قوانین ضد کشش و ترنس در سرتاسر ایالات متحده تحسین کنیم، اظهارات و ژست‌های نمادین هیچ کمکی به خانواده‌های دگرباشان نمی‌کند. و بچه های ترنس که از تگزاس و فلوریدا فرار می کنند. آنچه امروز اهمیت دارد این است که چگونه ستارگان پاپ که می خواهند تغییر ایجاد کنند از صدا، پلت فرم و ثروت خود برای بهبود مادی زندگی جوامع آسیب پذیر استفاده می کنند. مدت کوتاهی پس از فاجعه گرنفل در سال 2017، ادل کنسرت خود در ومبلی را متوقف کرد تا از تماشاگران بخواهد 5 پوند به گروه Unite for Grenfell کمک کنند. در تور Eras، مشخص شد که سوئیفت در هر ایستگاه کمک‌های «قابل توجه» به بانک‌های غذایی محلی می‌دهد.