تیom Grennan در دنیایی به این بدبینانه فروش سختی است. در حالی که عکسهای خانوادگی روی صفحههای غولپیکر میچرخد، او در حالی که آهنگ را به مادر و پدرش که در ساختمان هستند تقدیم کرده است، به شربت اینجا میرود. او می خواند: “وقتی آسمان سیاه شد، من همان نوری خواهم بود که شما نیاز دارید.” با گفتن اینکه رویاها می توانند محقق شوند، تغییر ایجاد می کند.
هنگامی که گروه کر نهایی به صدا در میآید، بارانی از کنفتیها میبارد که برای پاک کردن نقاب او کافی است. در عوض، برعکس عمل میکند: احساس میکنید که همسرتان را از خانه تماشا میکنید که پیروز میشود و برنده بزرگی میشود. این تور عرصه، عیادت خواننده بدفوردشایر به عنوان یک ستاره پاپ مناسب است، پنج سال پس از اولین حضورش.
هرچند مدتی طول می کشد تا آن پویایی کار کند. Grennan با maudlin Don’t Break the Heart شروع می شود و لحظه ای کوچک به نظر می رسد که توسط تمام آن مرحله احاطه شده است. با ترکیبی از یک پیراهن گلدار و شلواری که به اذعان خودش پردههای نازکی دارد، به نظر میرسد تمایلی به استفاده از باندی که به داخل اتاق بیرون میآید، نشان میدهد که حال و هوای شادی از حضور در اینجا ایجاد میکند. تکان دادن
در تمام این شب ها همه چیز در جای خود قرار می گیرد. از رکورد آینده او برداشته شده است، این یک غوغا متحرک و موج جدید است که موجی از انرژی را به جمعیت می فرستد. با رنگهای صورتی و آبی نئونی که پسزمینه را اشباع کرده است، گرنان از بال به بال دیگر اشک میریزد و حرکتی ایجاد میکند تا آن را در نیمه دوم قوی به خانه بازگرداند.
مجموعه مجموعه با آهنگهای جدیدی پر شده است که نشان میدهد آلبوم سه عملکردی مشابه در معنای حرفهای گستردهتری دارد. او دو تصنیف آن – این طرف اتاق و تو تنها نیستی – را در کنار یک پیانوی بزرگ اجرا می کند. در این محیط سخت، عمق پشت صدای او حباب میشود و حالت پیشفرض Jamie T-meets-Lewis Capaldi را به یک سمت منتقل میکند و ظرافت ملودیک خوشآمدگویی را نشان میدهد.
در یک لحظه، گرنان یک طرفدار را از میان جمعیت بیرون می کشد تا با او آهنگ Remind Me را بخواند. “او خوب می شود، عزیزم؟” با خنده می گوید. در جدول زمانی دیگری ممکن است این نقش ها معکوس شوند و او به وضوح از این واقعیت آگاه است. لعنت به بدبینی، به نظر می رسد رویاها می توانند محقق شوند.