سومین آلبوم از زمان رنسانس شرلی کالینز در 81 سالگی بهترین است. پس از 38 سال سکوت، بازیابی قدرت آوازی خواننده فولکلور انگلیسی در ابتدا آزمایشی بود، اما در اینجا او با تمام قدرتی که یک خواننده 87 ساله دارد از میان مجموعه ای از آهنگ های سنتی عبور می کند. صدای او آن چیز شادی نیست – برای یادآوری سال‌های جوان‌ترش، اجرای زنده 1980 در آن گنجانده شده است – اما آهنگ‌های فرسوده آن با جاذبه‌های غیراجباری همراه است. کالینز همیشه معتقد است که آهنگ مهمتر از خواننده آن است و روایت ها در اینجا به راحتی آشکار می شوند.

در میان آنها اعدادی هستند که ابتدا با خواهر مرحومش دالی آموخته و نواخته شده اند، مانند Hares on the Mountain و Fare You Well My Dearest، دومی داستانی در مورد لباس پوشیدن متقابل است که به غرق شدن ختم می شود (یک علت رایج مرگ در موسیقی محلی) . همچنین اشاره ای به سفر کالینز در سال 1959 به ایالات متحده با ترانه سرا آلن لومکس در آهنگ High and Away و یک ساز آپالاشی وجود دارد. برش عنوان شعری از پدرش در مورد قله محبوب ساسکس است که توسط تنظیم کننده ایان کیری که همراه با اعضای دیگر گروه Collins’s Lodestar همراهی های دقیق و بدیع را ارائه می کند، با جوی برخورد می کند. یک مقوی