
تیدر اینجا دو طرف برای اتحاد مجدد پراکنده Blur وجود دارد. نمایش های زنده وجود دارد – گلاستونبری در سال 2009، ترال در سراسر جشنواره های جهان در سال 2012، یک تور جهانی در سال 2015، یک اجرای غیرمنتظره یکباره در یکی از رویدادهای دیمون آلبارن آفریقا اکسپرس در سال 2019 – که به طرز قابل اعتمادی با استقبال زیادی روبرو شدند: شانس، همانطور که گراهام کاکسون اخیراً گفت: «بازبینی مجدد همه آن آهنگهای عالی»، با یک بار احساسی متمایز ناشی از نوستالژی و شواهدی مبنی بر اینکه روابط شکستهشده در گروه اصلاح شده است. و سپس بحث ضبط و انتشار مطالب جدید مطرح می شود.
تا حد زیادی پرماجراترین گروه در بین لیگ بزرگ بریت پاپ، که مایل به تغییر و پیشروی به گونهای است که همتایان خود به ندرت چنین میکردند، با مشخصات Blur که صرفاً به عنوان یک تمرین دلگرم کننده در نوستالژی بازسازی شود، مناسب نیست. اما روند ضبط واقعی آنها از زمان شکلگیری مجدد در سال 2008 پرمشغله بوده است. گزارش شده است که Blur سه تلاش برای ضبط یک آلبوم جدید انجام داده است، اما تنها سه آهنگ بهعنوان تکآهنگهای نسخه محدود ظاهر شدند. آلبارن ظاهراً در سال 2012 در اواسط راه ضبط، زمان را برای جلسات آلبوم فراخواند که باعث ناراحتی تهیه کننده ویلیام اوربیت شد. آلبارن همچنین پیشنهاد کرد که آهنگهای ضبطشده در جلسات فیالبداهه ۲۰۱۳ در هنگکنگ، «یکی از آن رکوردهایی است که هرگز منتشر نمیشود» را تشکیل میدهند، قبل از اینکه کاکسون موسیقی را مخفیانه تکمیل کند و از خواننده دعوت کند تا اشعار را اضافه کند: آلبارن بهنظر میرسید که از دیدن آهنگ غافلگیر شده بود. یک کنفرانس مطبوعاتی با عجله ترتیب داده شد که در آن فیلم تحسین شده The Magic Whip در سال 2015 اعلام شد.
شاید مسئله سنگینی توقع باشد و نه صرفاً به خاطر موسیقی ای که در دهه 90 ساخته اند. دو قهرمان اصلی Blur مسیرهای انفرادی التقاطی چشمگیر را دنبال کرده اند. آلبارن به طور خاص با امتناع از ایستادن به یک حرفه تبدیل شده است، بنابراین تمرین استاندارد آلبوم اتحاد مجدد برای گرم شدن بر افتخارات قبلی، ایجاد یک شبیهسازی دویدن در حافظه از گذشته، آن را قطع نمیکند. تحت این شرایط، میتوانید ببینید که چرا Blur تصمیم گرفت تا یک آلبوم جدید را مخفیانه ضبط کند، و ناگهان آن را ماهها پس از فروش مجموعه دیگری از نمایشهای اتحاد مجدد اعلام کرد. آلبارن با عنوان The Ballad of Darren که در 21 ژوئیه منتشر شد، آن را به طرز حیرت انگیزی “یک رکورد پس لرزه” نامیده است. تأمل و اظهار نظر در مورد اینکه اکنون در کجا قرار داریم.»
اولین آهنگی که از آن منتشر شد، The Narcissist، هم کمتر از تکآهنگهایی است که در سال ۲۰۱۲ منتشر کردند، و هم کمتر از Go Out، آهنگی که عمدتاً بدون لحن و بازخوردی که از ورود The Magic Whip خبر میداد، گیجکنندهتر است. همچنین سادهتر از لحظات آزمایشیتر آن آلبوم (پیونگ یانگ یا فکر میکردم مرد فضایی بودم)، با ریف دو آکورد کاکسون و آهنگی با ریتم مترونومیک و مبهم موتوری، پیش از اینکه به یک گروه کر آرام سرود تبدیل شود. اگر با اسلحه مجبور شدید آن را با یک تک آهنگ Blur دهه 90 مقایسه کنید، احتمالاً قهوه و تلویزیون را انتخاب می کنید.