“مندر یک زندگی دیگر ما آتش افروز بودیم،» در شعر این آلبوم اول از Boygenius، سوپرگروهی متشکل از جولین بیکر، فیبی بریجرز و لوسی داکوس – سه تا از متفکرترین، خشمگین ترین و بی سر و صداترین ترانه سرایان ایندی راک دهه گذشته، آمده است. این یک آهنگ گویا برای موسیقی است که از احساس شعله ور است، و در مورد سیخ زدن و بررسی نفس مردانه بی شرمانه است (نگاه کنید به: آهنگ هایی در مورد مفاهیم درونی شده مردانگی و آهنگ هایی مانند “و من پیرمردی نیستم که در یک بودایی دچار بحران وجودی شده باشد. صومعه در حال نوشتن شعر شاخدار» در آهنگی به نام لئونارد کوهن).

در عنوان بی ادعا را رکورد، این سه گانه مهیب از خواننده-داستان سرا با رک و راستی اغلب دلخراش و دفتر خاطرات خود مکمل یکدیگر هستند. وقتی آوازهای ناب آن‌ها در هارمونی فولکلور و مرثیه‌ای ترکیب می‌شوند، فوق‌العاده‌اند، مانند در آغازگر، بدون تو بدون آن‌ها، یا در لحظات غنایی‌تر و غزل‌آلود، زمانی که به عشق، دوستی، فلسفه، و خودکشی می‌پردازند.

اخیرا رولینگ استون عنوان روی جلد «Boygenius: The Supergroup We Need» بود. به نظر معتبر است: روشن را رکورد، بیکر، بریجرز و داکوس لایه به لایه در صدای خود قرار می گیرند و بلند و نفیس می ایستند.