“منتقریباً مثل این بود که دنیا از خواب بیدار شده باشد. ”، می گوید كانیا كینگ ، بنیانگذار Mobos ، كه در حال بحث در مورد نامه سرگشاده ای است كه او در ماه ژوئن به دبیر فرهنگ ، الیور داودن فرستاد. در پی اعتراضات Black Lives Matter در تابستان سال جاری منتشر شد ، این روایتی شخصی از نژادپرستی سیستمی بود که وی از زمان شروع جوایز موسیقی در سال 1996 با آن روبرو شده است ، از مطبوعات خصمانه تا برچسب های ضبط بی روح.

پس از انتشار آن ، دوستان و ارتباطات صنفی با یکدیگر تماس گرفتند ، برخی گفتند که چگونه از میزان تبعیض تعجب می کنند ، اما همچنین به این دلیل که می خواهند بیشتر بدانند. او می گوید: “برای اولین بار آنها احساس راحتی کردند که می خواستند به مکالمات مربوط به نژاد گوش دهند.” “این یکی از مواردی بود که شما قبلاً در مورد آن صحبت نمی کردید زیرا نمی خواهید مردم بگویند تراشه ای روی شانه خود دارید.”

آن محیط بازتر و صادقانه تر ، مکان مناسبی برای بازگشت Mobos به نظر می رسد. وقفه ای در سال 2018 ، که به منظور کمک به شرکت در “ایجاد یک دوره کاملاً جدید” بود که در آن فعالیت های خود را توسعه می داد ، به یک وقفه دو ساله تبدیل شد. هرچه زمان می گذشت ، برخی ترسیدند که ممکن است اصلاً برگردد.

کینگ گفت این شکاف – که در زمانی رخ داد که موسیقی سیاه انگلیس ، با استورمزی ، دیو و صحنه جاز در حال جهانی شدن بود – نه در مورد مبارزه با حمایت مالی بود (چیزی که او به طور مکرر در مورد آن صحبت کرده است) بلکه بیشتر در مورد بازتاب وجودی بود. “ما از خود می پرسیدیم: آیا Mobo هنوز مورد نیاز است؟” او می گوید

مبارزات انتخاباتی Black Lives Matter ، که در این میان به یک جنبش اعتراضی جهانی تبدیل شده است ، نشان می دهد که واقعاً مورد نیاز است. کینگ می گوید که تأثیر اعتراضات باعث شده است که مارک ها و صنعت موسیقی گسترده تر اکنون می خواهند “مکالمه ای که ما انجام نداده ایم. آنها آن را کنار گذاشته اند ، در آن جعبه “خیلی خطرناک” قرار داشته است. مردم بدنبال کمال نیستند ، اما می خواهند پیشرفت را ببینند. چیزی نگفتن و انجام ندادن چیزهای زیادی در مورد ارزشهای شما و اینکه کی هستید به شما می گوید. “

جوایز در طی سالی که فضای موسیقی بریتانیا در سلامتی بی ادبی قرار دارد باز می گردند. نامزدهای شناخته شده ای مانند استورمزی ، جورجا اسمیت و لیان لا هاواس در کنار نام های جدیدتری مانند Digga D و Tiana Major9 که کینگ طرفدار بسیاری از آنها است ، می نشینند.

در طول این وقفه ، کینگ در نظر گرفت که جوایز نه تنها بر موسیقی بریتانیا ، بلکه بر خودش چه تاثیری داشته اند. او می گوید: “این کار عشق بوده است.” “من طی این سالها جان و جان خود را درگیر این مبارزه کردم ، در حالی که به من گفته شد ، می دانید ، نابرابری خوب است و مشکلی ندارد. من مدت طولانی است که می جنگم تا سعی کنم موانع را برطرف کنم … این چالش برانگیز و منزوی کننده بوده است. “

کینگ که کار خود را به عنوان تهیه کننده تلویزیون آغاز کرد ، برای تأمین بودجه جوایز ، دو بار از خانه خود استفاده مجدد کرد. یک بار ، برای دستیابی به آنها ، در اواسط دهه 90 ، پس از مشاهده شکاف در بازار ؛ و دوباره در سال 2002 پس از بیرون کشیدن حامیان مالی. اما علی رغم میزبانی از اجراهای ریحانا ، امی واینهاوس و سایر نام های لیست A و قهرمان صحنه های داخلی مانند گاراژ انگلستان، این رویداد جریان پیوسته ای از پوشش منفی مطبوعاتی ایجاد می کند که آن را با خشونت مرتبط می کند ، و این معاملات حمایت مالی را تضعیف می کند.

این نامه راهی برای شهادت در مورد این رفتار بود و همچنین بینشی عمیقاً شخصی در مورد زندگی وی بود که از شمال لندن به عنوان کوچکترین فرزند از میان هشت کودک در یک خانواده مختلط غنا و ایرلند آغاز شد.

او می گوید تجربیات اولیه خود ، به عنوان مثال تماشای پدر غنائی خود که در تلاش برای کار است ، در حالی که فیلم هایی مانند زولو آفریقایی ها را وحشی نشان می دهد ، چیزی است که او را رانده است. او می گوید: “من هدف بزرگتری در زندگی ام دارم.” “پدر من در سن جوانی درگذشت ، و دیدن اینکه مردم فرصتی برای رسیدن به آرزوهای خود ندارند ، همین انگیزه و انگیزه من است.

او می گوید: “در بزرگسالی افراد زیادی وجود داشتند که فوق العاده با استعداد بودند اما از دست می رفتند.” “برای ورود به صنایع خاص ، نیازی به ایجاد رویداد یا ایجاد مشاغل نیست.”

یکی از انتقادات مداوم از Mobos این است که دامنه آن بسیار محدود است ، خواه این مورد استقبال از ژانرهای بریتانیایی مانند dubstep در هنگام ظهور نباشد ، یا باعث رونق دوباره صحنه جاز انگلیس به اندازه کافی نشود. این هفته متهم شده است که فضای کافی برای اقدامات سیاه راک ایجاد نکرده است.

نوا توینز ، گروهی از اسکس و لندن ، به کینگ و موبوس نامه نوشت تا یک گروه راک بخواهند تا “ادای احترام به بنیانگذاران POC و بنیانگذاران راک اند رول و ریتم” نه “. کینگ گفت این چیزی است که او در نظر دارد ، اما تأیید نمی کند که این اتفاق در سال 2021 رخ دهد. “کینگ می گوید:” اگر کاری که ما انجام می دادیم تاثیری نگذاشت ، هیچ کس نمی خواست بخشی از آن باشد. ” “بنابراین برای من ، این یک نکته مثبت است.”

والدین کینگ دوست داشتند او معلم شود تا بتواند تأثیر مثبتی در زندگی جوانان بگذارد. جوایز Mobo یک کلاس معمولی نیست ، اما او امیدوار است که والدینش به موفقیت هایش افتخار کنند. وی گفت: “آنها از من می خواستند كه كار ایمن و ایمنی داشته باشم و احساس كردند كه می توانم تأثیر شگفت انگیزی بر جوانان داشته باشم. من فکر می کنم از بسیاری جهات احساس می کنم پیام مشابهی را منتقل می کنم. ” “فقط به روشهای مختلف.”

جوایز Mobo در تاریخ 9 دسامبر ساعت 7 عصر است. ساعت 10.45 شب به صورت زنده در YouTube یا BBC One تماشا کنید