دیگر تئاتر موزیک هال در سن پترزبورگ وجود ندارد و نخواهد بود. برای سه سال بازسازی در مقیاس بزرگ بسته شد تا بعداً با نام “تئاتر موسیقی دولتی سن پترزبورگ به نام F.I. Chaliapin” افتتاح شود.
ایده چنین تحول بزرگی متعلق به رهبر ارکستر فابیو ماسترنجلو است که از سال 2013 ریاست تالار موسیقی را بر عهده دارد. و اکنون او تئاتر Chaliapin را که به جای آن به وجود آمده است کارگردانی خواهد کرد.
آغاز زندگینامه تئاتر جدید به طور رسمی و در مقیاس بزرگ جشن گرفته شد. به خاطر چنین رویدادی ، تئاتر ماریینسکی به سرپرستی والری گرگیف ، اجرای “مسافرت” را در شهر زادگاهش ارائه داد – آنها بوریس گودونوف موسورگسکی را در قالب نیمه صحنه ای اجرا کردند. نقش اول خودکامه روسی که البته چالیاپین آن را بازی می کرد، همان شب بر دوش ایلدار ابدرازاکوف بود که امروز بدون اغراق اولین باس جهان به حساب می آید.
ایلدار آبدرازاکوف برای اولین بار در سن پترزبورگ نقش بوریس گودونوف را اجرا می کند
این متناقض است، اما درست است: ایلدار عبدرازاکوف بارها در پاریس، مسکو، میلان و حتی در انتهای جهان – در ولادی وستوک – از گودونف دیدن کرده است، اما در سن پترزبورگ او برای اولین بار این نقش مقدس را برای هر باس اجرا کرد. و پس از این رویداد مهم، تئاتر به مدت سه سال “وقفه ای گرفت”.
فابیو ماسترنجلو، مدیر هنری تئاتر جدید، در مورد چگونگی تولد ایده تغییر نام تجاری و اینکه تئاتر جدید امروز و فردا در مکان قدیمی چگونه خواهد بود صحبت کرد.
– چگونه این ایده به وجود آمد که نام خواننده بزرگ روسی نام تئاتر شود؟
– اولاً، فئودور شالیاپین یک شخصیت مهم تاریخی برای روسیه است. ثانیاً که در این موضوع بسیار قابل توجه است، او این خانه را دوست داشت. او عملا تنها تئاتر جهان بود تا جایی که من می دانم که در آن به عنوان کارگردان نمایش اجرا می کرد. شاید آن آزادی را که در تئاترهای شاهنشاهی نداشت، احساس می کرد. و علاوه بر این، در روسیه مکان های زیادی با نام Chaliapin مرتبط نیست، بنابراین من مطمئن هستم که این یک تصمیم منصفانه است.
– قیمت بازسازی تئاتر بسیار بالاست…
– به طور انتزاعی، این، البته، مقدار زیادی است – 9.5 میلیارد روبل. این پول ظرف سه سال هزینه می شود. ما بسیار امیدواریم و آرزو داریم که تا اواسط سال 2026، تئاتر بازسازی شده با آکوستیک عالی، ماشین آلات صحنه کاملاً مدرن و سالنی بسیار زیبا، مانند گذشته، با 1500 صندلی در سبک آرت دکو، درهای خود را دوباره به روی عموم باز کند.
به نظر من برای فرهنگ روسیه، برای شهر و تئاتر، که پس از آن حداقل 40-50 سال دیگر بدون یک تعمیر زندگی می کنند، این ضروری و مهم است.
– و گروه تئاتر زمان بازسازی را کجا و چگونه می گذراند؟
– خانه ما ساختمان کلیسای انگلیکن خواهد بود، جایی که تمرین می کنیم و کنسرت های کوچک برگزار می کنیم. یک سالن زیبا با یک ارگ تاریخی انگلیسی وجود دارد که تنها سالنی در روسیه توسط بریندلی و فاستر است که بیش از یک قرن سکوت کرده است.
اما اکنون مرمتگران نیز در آنجا کار می کنند که قول می دهند تا پایان سال 2024 تمام کارها را تکمیل کنند. در این بین سرگردان خواهیم شد. و من می خواهم از والری ابیسالوویچ گرگیف که آمادگی خود را برای فراهم کردن صحنه سالن کنسرت تئاتر ماریینسکی برای اجراهای ما ابراز کرد، تشکر ویژه کنم. و اولین اجرای ما در 21 آوریل برگزار می شود.
اما ما همچنین در مکان های دیگر اجرا خواهیم کرد – کلیسای آکادمیک سنت پترزبورگ، تئاتر ارمیتاژ …
– اکنون رپرتوار تئاتر چگونه تغییر خواهد کرد؟
– ما تنوع سبک و سبک خود را حفظ خواهیم کرد. در عین حال، ما هرگز از کسی کپی و تقلید نکردیم.
اگر در مورد کنسرت ها در قالب فیلارمونیک صحبت کنیم، ارکستر ما “سمفونی شمال” آن آثاری را اجرا می کند که نمی ترسم بگویم، هیچ کس حتی در فیلارمونیک هم نمی نوازد. ما از موسیقی کمیاب نمی ترسیم. رپرتوار ما شامل ساختههای تاکمیتسو، سمفونیهای مارتوچی، کنسرتو پیانو پوچینی، کنسرتو ویولن کورنگولد است که به دلایلی در روسیه نیز کمی نواخته میشود.
البته باید قبول کرد که در ابتدا ما از طرفی مقاومت زیادی را احساس کردیم که به سادگی انتظار موسیقی کاملاً متفاوتی از “موزیک هال” داشت. امروز ما را دقیقاً به خاطر عدم شباهت خود دوست می دارند.
در مورد اجراها، ما تراویاتا، دون پاسکواله، فلوت جادویی، لا بوهم، دی فلدرماوس را روی صحنه بردیم که من آنها را ملکه همه اپرت ها می دانم. در واقع، موسیقی به آن سادگی که معمولاً تصور می شود نیست.
اما حتی امروز، علیرغم اینکه هنوز بی خانمان هستیم، تنها برای این فصل سه نمایش در نظر گرفته ایم: اپرای ماسنه Manon و موزیکال های Three Comrades و Casanova. وقتی تئاتر بازگشایی شود، فکر میکنم سالانه یک اپرا از کارنامه وسیع Chaliapin را به نمایش بگذاریم.
شاید جشنواره Chaliapin را همراه با موزه-آپارتمان Chaliapin که در فاصله کمی از تئاتر ما قرار دارد برگزار کنیم.
مصاحبه توسط ماریا بابالوا، “RG”
راستی: