جشنواره هنر پانزدهم در یاروسلاول در حال برگزاری است.

نه روز، 14 کنسرت، سخنرانی، کلاس های مستر، آکادمی باروک، آکادمی VII برنج و مدرسه پنجم روزنامه نگاران جوان. نوازندگانی از اتریش، ایتالیا، بلژیک، ایران، بحرین و صربستان. بازیگران تئاتر هنر مسکو. آ. پی. چخوف، گروه کر یاروسلاویا ولادیمیر کونتارف، ارکستر جاز ایگور بوتمن، گروه‌های مشهور روسیه جدید، سولیست‌های مسکو، ارکستر جوانان تمام روسیه.

یوری بشمت این و خیلی چیزهای دیگر را به جشنواره پانزدهم سالگرد در یاروسلاول آورد.

ایده درست

باروک در اینجا با مدرنیته، موتیف های شرقی با جاز، موسیقی “مطلق” با اجراهای تئاتری ترکیب شده است. محبوب ترین شاهکارها با نمایش های برتر همزیستی می کنند، مشاهیر شناخته شده با نام های جدید در همان صحنه اجرا می کنند، کنسرت ها به طور موازی در یاروسلاول و در شش مکان در منطقه برگزار می شود. با مفهومی که از قبل ایجاد شده است، جشنواره هر سال ویژه است.

سالگردها نه تنها تعطیلاتی هستند که در آن آرزوی رفاه بیشتر دارند، بلکه زمانی برای نگاه کردن به گذشته هستند. در طول سال‌های برگزاری این جشنواره، نمایش‌های جهانی زیادی اجرا شده، اجراکنندگان سرشناسی زیادی در آن شکل گرفته‌اند و ایده‌های بی‌شماری محقق شده‌اند.

یوری بشمت تولد 70 سالگی خود را روی صحنه جشن گرفت و سورپرایز موسیقی ویژه ای ترتیب داد

تطبیق پذیری این جشنواره توسط وزیر فرهنگ اولگا لیوبیمووا، فرماندار منطقه یاروسلاو، میخائیل اوراف و مدیر اداره فرهنگ منطقه مارینا واسیلیوا در تبریک آنها ذکر شد.

خود استاد اعتراف کرد:

این واقعیت که جشنواره پانزدهمین سالگرد خود را جشن می گیرد نشان می دهد که چقدر ایده برگزاری آن در اینجا درست بوده است. یاروسلاول در طول این سال ها برای من در ماه مه فقط به خانه دوم تبدیل شده است.

موتزارت و موتزارت

جشنواره سالگرد با کنسرت گالا “موتسارت-موتسارت” افتتاح شد. نام شب مفهوم آن را منعکس می کرد: نشان دادن قطب های کلاسیک وینی. آثار این آهنگساز جوان و آخرین ساخته های او، موسیقی دستگاهی و آوازی، سکولار و معنوی، تراژیک و زندگی موید اجرا شد.

آن شب در پیانو، الیزاوتا لئونسکایا، پیانیست معروف اتریشی بود. او همچنین به عنوان نماینده مدرسه شوروی با سواتوسلاو ریشتر اجرا کرد ، جوزف برادسکی اشعاری را به او تقدیم کرد. این افسانه زنده کنسرتو شماره 9 پیانو کمتر شناخته شده ای را به مردم ارائه کرد.

شاید اقامت طولانی لئونسکایا در سرزمین موتزارت بود که بر اصالت خاص صدای او تأثیر گذاشت. پیانیست ناب ترین زیبایی موسیقی را مانند کریستال شفاف و شکننده با جواهرات منتقل کرد.

الیزاوتا لئونسکایا: “ریشتر در حوزه های کاملا متفاوت زندگی می کرد”

کلیسای کر “یاروسلاویا” به سرپرستی ولادیمیر کونتارف صفحات معنوی کار موتزارت را اجرا کرد که بدون آن ایده موسیقی این آهنگساز نمی توانست کامل باشد.

تکنوازان جوان تئاتر بولشوی آنا یورکوس و ایلیا کوتیوخین نیز شگفت زده شدند و استعداد خارق العاده ای را در سرناد معروف Cherubino از ازدواج فیگارو و آریا گوگلیلمو از All Women Do This نشان دادند. در دونوازی گوگلیلمو و دورابلا، خوانندگان با بازیگری مسحور شدند و تماشاگران را در فضای اجرای یک اپرای صحنه ای غوطه ور کردند.

شناخته‌شده‌ترین پرتره موسیقایی موتسارت سمفونی شماره 40 است. برای اجرای آهنگی که از همه جا به صدا در می‌آید و ضبط‌های مرجع زیادی دارد، همیشه خواسته‌های زیادی از نوازندگان وجود دارد و به خصوص برای آن‌ها غافلگیری مخاطبان دشوار است.

اما استاد بشمت و ارکستر روسیه جدید او موفق شدند. این تعبیر با لحن باورنکردنی و دامنه دینامیک خود مجذوب خود می شود – از آرام ترین صدا تا فورتیسیمو که باعث ایجاد صدای غازی می شود. نام کلاسیک وینی مترادف با پیروزی موسیقی است، بنابراین بهترین مناسب برای برنامه اولین شب جشنواره است.

تصویر صدا

کنسرت اختصاص داده شده به موسیقی راخمانینوف البته یکی از اوج های جشن های 150 سالگی این آهنگساز بود. آثار نمادین او اجرا شد که به ندرت در یک شب شنیده می شود.

در شعر سمفونیک «جزیره مردگان»، آهنگساز دنیای شخصی را منتقل کرد که ناگزیر با مرگ در تماس است. در اجرای ارکستر، او به طرز باورنکردنی قابل مشاهده بود و منبع الهام راخمانینوف را به یاد می آورد – بازتولید سیاه و سفید یک نقاشی از آرنولد بوکلین. صدا دارای رنگ های متنوعی بود – از سرد ترسناک تا گرم، که نفس زندگی را منعکس می کرد.

سرگئی راخمانینوف: “تفسیر به استعداد و فردیت بستگی دارد”

فلسفه موسیقی به درستی منتقل می شد، که نشان از بی حسی و غوطه ور شدن در انعکاس های عمیق سالن بود، که در آن سکوت در حین صدا و حتی پس از آن حاکم بود. تشویق یک دقیقه به تاخیر افتاد.

آرک دومین کنسرتو برای پیانو و ارکستر، یکی از محبوب ترین آثار راخمانینف بود. از برنده مسابقه الهام گرفته شده است. چایکوفسکی دیمیتری ماسلیف. معرفی کنسرتو پیانو که نواختن ناقوس ها را به تصویر می کشد، به ویژه در شهر کلیساهای باستانی بسیار چشمگیر به نظر می رسید.

برای اولین بار، من و استاد هفت سال پیش در ژاپن اجرا کردیم. همکاری نزدیک چهار سال پیش آغاز شد و خوشبختانه یوری آبراموویچ من را به جشنواره های خود دعوت می کند. هر بار که با خوشحالی پاسخ می دهم،

– دیمیتری ماسلیف به ایزوستیا گفت.

دیمیتری ماسلیف: “من یک قلدر نیستم، اما شما می توانید روی صحنه چیزهای زیادی از پس خود برآیید”

در طول اجرای قطعاتی از “بیداری تمام شب” راخمانینوف، سالن به یکی از معابد یاروسلاول تبدیل شد: گروه کر در امتداد محیط ردیف های تماشاگران صف کشیده و یک فضای آکوستیک منحصر به فرد ایجاد می کند.

و در “رقص های سمفونیک” ارکستر با صدای سازهای غیرمعمول – از زنگ گرفته تا ساکسیفون – مخاطب را تحت تأثیر قرار داد. تک نوازی دومی با مضمونی که ماهیت آن روسی است نوعی خودنویسی از راخمانینف است که علیرغم اقامت طولانی مدتش در آمریکا برای همیشه خالق روسی باقی ماند.

عشق به تئاتر و در تئاتر

به طور نمادین در تئاتر هنر مسکو از هم عبور کرد. A.P. چخوف و زادگاه اولین تئاتر در روسیه. شب ادبی و موسیقی “داستان های عشق” در مرکز کنسرت و سرگرمی هزاره توسط میخائیل پورچنکوف، ایگور ورنیک، آوانگارد لئونتیف، ایگور زولوتوویتسکی، کریستینا بابوشکینا و آنا چیپوفسکایا ارائه شد.

اولین نمایش این اجرا در ژانویه سال جاری در مسکو برگزار شد و همزمان با 125 سالگی تئاتر و سالگرد استاد باشمت، دومین نمایش آن در یاروسلاول برگزار شد.

این تولید بر اساس داستان های گورکی، وامپیلوف، چخوف، کوپرین است که هر یک از آنها جنبه ای از یک احساس بزرگ و مرموز را منعکس می کند. بازیگران با همراهی گروه مجلسی یوری بشمت، تکنوازان مسکو، متن های کلاسیک روسی را خواندند، داستان ها با موسیقی کوزما بودروف که بخش پیانو را اجرا کرد، متحد شد.

عشق، کلام و موسیقی دستوری برای ضربه مستقیم به قلب است. به خصوص زمانی که مسترها مسئول تمام اجزای آن هستند.

دور هم جمع شدن چنین هنرمندانی مانند بازی یک نفره است، خیلی سخت است…

– آهنگساز با خبرنگاران به اشتراک گذاشت.

کوزما بودروف: روسیه تفسیر خاص خود را از بتهوون دارد.

2×2 4 نیست

در شب «موسیقی ایرانی»، نوازندگانی از ایران، رشته هنر محلی را ارائه کردند که فقط برای نوازندگان حرفه‌ای قابل دسترسی است. این بداهه نوازی را با قوانین سختگیرانه ترکیب می کند، که نوازندگان تمام زندگی خود را یاد می گیرند. ریتم های پیچ خورده، که در شرق عاقلانه به نظر می رسید، در حالت مراقبه و فضایی از زیبایی بکر فرو رفت.

«مخاطبان روسی یکی از بهترین مخاطبانی است که تا به حال دیده‌ایم، ما از سطح بالا، گوش دادن دقیق و متمرکز آن بسیار تحت تأثیر قرار گرفتیم.»

– مهمانان خارجی در ایزوستیا پذیرفته شدند.

آنها با تعجب متذکر شدند که سازهای بومی آنها تمبک، سنتور و نی به سازهای شرق کشورمان نزدیک است و کاشی‌های کلیساهای یاروسلاول شبیه تزیینات ملی ایران است.

برعکس، در کنسرت 2×2 فقط آثاری از آهنگسازان اروپایی اجرا شد که در مفهوم آن غیرعادی بود. هر قطعه برای ارکستر و دو هنرپیشه است. این ژانر با تئاتری بودنش مجذوب خود می شود: تک نوازها یا در یک دیالوگ پرشور با هم برخورد می کنند یا در یک دوئت ادغام می شوند. “2×2” فاصله زیادی با 4 دارد، این کنسرت از سخت ترین کارها برای اجرا، لذت مضاعف و سه نسل از سلسله موسیقی بشمتوف به همراه استاد، دخترش Ksenia (پیانو) و نوه Grant (ویولن) است. ) عالی اجرا کرد.

پیش از مخاطبان یاروسلاول برنامه های “موسیقی سازهای بادی”، “کنسرت تارانتلا”، “کلاسیک ها با جاز ملاقات می کنند” و موارد دیگر هستند. در شهرهای منطقه امکان شنیدن آثاری وجود دارد که قبلاً در ریبینسک اجرا شده اند – خود استاد بخش ویولا را اجرا خواهد کرد. و جشنواره با اجرای موزیکال و نمایشی «زنده ها و مردگان» به پایان می رسد. سربازان متولد نمی شوند» بر اساس رمان کنستانتین سیمونوف که توسط پولینا آگوریوا به صحنه رفته است.

آناستازیا کیسلوا، ایزوستیا