«موسیقی در موزه‌ها یا «تلفیقی از همه هنرهایی که خدا اختراع کرد» عنوان مقاله‌ای است که اخیراً در روزنامه آرت نیوز منتشر شد.

در واقع روند نزدیک شدن و همزیستی دو هنر در یک فضا وجود دارد. بسیاری از مؤسسات فرهنگی نه تنها به یک محیط موزه، بلکه به محل برگزاری کنسرت نیز تبدیل می شوند. به طور خاص، گالری نیکو (موزه ای از هنرمند N. B. Nikoghosyan) به طور منظم میزبان کنسرت های موسیقی کلاسیک است و بسیاری از دوستداران موسیقی قبلاً عاشق این مکان شده اند.

در 20 مه 2023، اکشن “شب موزه ها” برگزار می شود و گالری برنامه جالبی از رویدادها را ارائه می دهد که بخش مهمی از آن کنسرتی است که در آن چرخه “جاز” آهنگساز مدرن اس. آخونوف برگزار می شود. اجرا شده (دوره ای از 12 قطعه برای ویولن و پیانو در برنامه های هنری ماتیس)

نوازندگان: برندگان مسابقات بین المللی نارین نانایان (ویولن) و الکساندرا ماکارویچ (پیانو).

هنرمندان اغلب موسیقی می کشند، نوازندگان نقاشی می کنند. اتحاد نمایندگان جنبش های مختلف هنری، همکاری خلاقانه آهنگسازان و هنرمندان، گاه مکمل آثار یکدیگر، تأکید بر جنبه های خاصی است، گاه نویسندگان از اصل منحرف می شوند که

این چیزی است که خود سرگئی در مورد او می گوید:

“من در سال 2019 در نمایشگاهی در موزه با برنامه های هنری ماتیس آشنا شدم. پوشکین در مسکو وقتی به این آثار نگاه کردم، فکری در سرم جرقه زد – خوب است که موسیقی بسازم که ربطی به جاز نداشته باشد و آن را “جاز” بنامم.

و عناوین آثار – تشییع جنازه پیرو، اسب، سوار و دلقک، کابوس فیل سفید، پرواز ایکاروس به نظر می رسید آرزوی تجسم آنها در تصاویر موسیقی را داشتند. صدای آن چگونه خواهد بود؟ از چه ابزارهایی استفاده کنیم؟ من هیچ ایده ای در مورد این موضوع نداشتم، اما از این ایده خوشم آمد.

بنابراین، این چرخه، که هنوز موسیقی نیست، بیش از یک سال در مجموعه ایده‌های من قرار داشت و منتظر فرصتی بود. چنین موردی دستور نوشتن موسیقی برای دوئت موسیقیدانان درخشان یولیا ایگونینا و ماکسیم املیانیچف بود.

این چرخه در شکل کنونی اش، با آثار استاد فرانسوی، مسلماً یکی از درخشان ترین هنرمندان قرن بیستم، ارتباط چندانی ندارد. علاوه بر این، این تصویری از کار او نیست.

اگر شروع به جستجوی قیاس بین موسیقی و برنامه های کاربردی کنید، بعید است که آنها را پیدا کنید، و اگر این کار را انجام دهید، به احتمال زیاد در اشتباه خواهید بود. چیزی که واقعاً مرا جذب کرد انگیزه خاصی یا بهتر بگوییم الهام بود که دست ماتیس را هدایت می کرد و مرا به دنبال خود می کشاند.

ماتیس یک فرم متعارف ایجاد می کند، من راه او را دنبال می کنم و تصاویر موسیقی خود را خلق می کنم. به نظر می رسد موسیقی و نقاشی به موازات یکدیگر وجود دارند، که توسط یک ایده مشترک هدایت می شود.

مورخان هنر می گویند که ماتیس در مورد چگونگی نامگذاری این چرخه تردید داشت. یا جاز یا سیرک خب، خیلی خوشحالم که اسمش را همانی که خودش گذاشت. وگرنه این موسیقی به وجود نمی آمد.»

20 می، ساعت 22:00، ورود رایگان است.

سرویس مطبوعاتی گالری نیکو

راستی: