آرموسیقی ap سابقه طولانی در گفتن حقیقت به قدرت، تشریح سیاست و صدا دادن به حاشیه نشینان دارد. خروجی لوئیس ششم، هنرمند شمال لندن، افزوده خوشایندی به این دودمان است، که جنبش عدالت اقلیمی را در میان تفکرات شخصی بیشتر در مناظر صدایی گیجکننده و روانگردان او متمرکز میکند.
این تهیه کننده، نوازنده چند ساز، رپر و فعال خودآموخته اولین فیلم خود را منتشر کرد. شکر مانند نمک، در سال 2018. پیگیری آن، زمینی، به نظر می رسد که قصد افزایش یافته است. در کنار هم عشق به ملودی و بسیاری از ژانرها (هیپ هاپ، لیس های شیرین آفروبیت، جاز، فانک، الکترونیک)، با ضبط های میدانی جوی که برگرفته از زمان گذراندن او در دنیای طبیعی است: صداهای طوفان از جنگل های بارانی آمازون در کنار آواز پرندگان سرسبز از جنگل های بریتانیا قرار دارد. زمینی پر از اشعار به موقع است که به آرامی در مورد سؤالات مربوط به فردگرایی، استعمار، سرمایه داری و وضعیت ملت نشخوار می کند (در آسمان نارنجی او مشاهده می کند: «سیاستمداران مرا به حرکت درآوردند/ مهاجران را به داخل قایق های غرق شده برگرداندند/ در حالی که مالیات های ما را صرف برخی از کک های برتر می کنند. / جنگل هایمان را تا زمانی که دود سرفه کنیم، خرد کنیم.
لویی ششم با فراخواندن دوستان و همسالان خود مانند لکس آمور، اسکار جروم و میک جنکینز برای برخی ویژگیهای برجسته، آثاری را میسازد که پر از حقایق ناراحتکننده است که در یک موسیقی غنی و گرم محصور شدهاند.