آسمان در الماس – ClassicalMusicNews.Ru

Category: اخبار روز موسیقی

گالری Ground Solyanka در مسکو روز کیهان نوردی را به سبک روسی جشن گرفت.
گالری Ground Solyanka در مسکو روز کیهان نوردی را به سبک روسی جشن گرفت.

گالری Ground Solyanka در مسکو روز کیهان نوردی را به “سبک روسی” جشن گرفت.

پنج آهنگساز جوان آهنگ های خود را برای ترمین و گروه سازهای محلی ارائه کردند. کنسرت “الهام گرفته از فضا” به نوعی ایده های بودیسم تبتی را در مورد زنجیره ای پیوسته از حالات ماورایی بین تولد و مرگ که در این نمایشگاه ارائه شد، منعکس کرد.

فضای نمایشگاه‌ها: «بدون مکان»، «دم-بازدم»، «شاهد» و همچنین نصب موسیقایی بازوی روباتی «Sonus Ex» به صحنه‌نگاری اتمسفری برای نوازندگان تبدیل شد: درهای منتهی به ناکجاآباد، پله‌ها و حتی سوکت ها نیز می توانند پورتالی باشند که واقعیت دیگری را باز می کند. شنونده “آماده” پس از عبور از راهرو سفید نماد “آخرین انتقال” خود را در فضای کیهانی صداها یافت.

صدای مینیمالیستی سازهای فولکلور روسی یک یافته شگفت آور ارگانیک است: پلی فلسفی بین گذشته و آینده کشیده شده است. لحن روسی و آتونالیته کامل، گویی دو جهان قطبی، کیهانی و زمینی، در ترکیب «احساس اتم. کیهان‌شناسی نجومی اثر ماکسیم بابینتسف.

آهنگساز ویاچسلاو خارچنکو در اثر خود “پولسار” به دنبال دستیابی به احساس چرخش مداوم یک ستاره تپنده بود. موسیقی حس «خلأ فضایی» را ایجاد کرد. شاید کسی تصور نمی کرد که دورا، آکاردئون دکمه ای یا چنگ می تواند اینگونه صدا کند!

ترمین، برعکس، از لحظه اختراع خود با موسیقی “کیهانی” همراه است. روستوفسکایا با پوشیدن لباس نقره ای، تصور یک جادوگر قادر مطلق را به وجود آورد که دستانش قادر به ایجاد صدا از هوا هستند. او اختراعی را برای ترمین از آهنگسازی خودش اجرا کرد، نمایشنامه ای از وادیم گنین از ساراتوف “اما از کجا می آید؟” و ماریا آنیکیوا مسکووی “آسمان در الماس”.

مسئله تفسیر چنین آثاری همیشه باز است، انواع و اقسام تداعی ها اتفاق می افتد. ترمین یا با صدای رایانه‌ای ساخته شده به‌طور مصنوعی با گستره‌ای خارق‌العاده می‌خواند که گفتار انسان را تقلید می‌کند (که گاهی اوقات ترسناک می‌شود)، سپس آهنگ‌های فضایی پرواز آزاد ایجاد می‌کند.

اولسیا روستوفسایا
اولسیا روستوفسایا

آهنگسازی به نام “از فضاست” توسط آهنگساز ساراتوف وادیم گنین یک آزمایش خلاقانه خارق العاده در جستجوی صداهای جدید است: نوازندگان کلیک می کردند، ترقه می زدند، در می زدند، سیم ها را می کشیدند و حتی در سازهای خود می دمیدند. نوعی چند صدایی از نویزها ایجاد شد، صداها به طور دوره ای در یک هارمونی جهانی، با ریتمی کلی، در یک نفس ترکیب می شدند:

دو تصنیف «اما از کجاست» برای ترمین و «از فضاست» برای گروهی از سازهای محلی، قطعات مستقلی هستند که از طریق «پرسش و پاسخ» به هم متصل می‌شوند.

آنقدرها هم رسمی نیست. آنها با موضوع کامپیوترهای اولیه دهه پنجاه و شصت، زمانی که پروازهای فضایی آغاز شدند، متحد شده اند. در آنجا، شخص باید “پس زمینه صوتی” معمولی را از دست بدهد، زیرا در طول مدت پرواز، “همسایگان” فضانورد تبدیل به رایانه می شوند و بی سر و صدا در مورد امور خود به زبان رایانه ای بحث می کنند.

منبع الهام جداگانه برای من یکی از بازی های رایانه ای اولیه Space Invanders بود که در آن فرآیند با چنین صداهای “کیهانی” همراه بود.

– نویسنده گفت.

ترکیب فارغ التحصیل کنسرواتوار مسکو ماریا آنیکوا، “پسر کولیا و گاگارین” به اوج “پارتی فضایی” تبدیل شد. ساکسیفونیست لیوبوف ایوانووا و سرگئی استفکو در کیت درام “جاز” را به کنسرت اضافه کردند.

«در آهنگسازی اشاراتی از تئاتر دستگاهی وجود دارد. منبع الهام من شعری از شاعر مدرن مسکو، کارگردان الکساندر پلوتنیکوف بود.

ماریا آنیکوا را به اشتراک گذاشت. اشعار به خوبی با فلسفه رایج عصر جدید طنین انداز شد: “یک خانواده از کوانتات نور وجود دارد، بخشش و تابستان است.”

آهنگ Anikeeva نتایج کل کنسرت را خلاصه کرد: فضا می تواند برای یک فرد آخرین پناهگاه شود، خانه، جایی که عشق بی قید و شرط خدا یا جهان زندگی می کند.

والریا اورلووا