کنسرت 19 آوریل 2023 در استودیو Musica viva در Gardnerovsky Lane خلاصه ای از همکاری ربع قرن بین ارکستر و آهنگساز پیوتر کلیموف است.

برنامه کنسرت شامل آهنگ های ارکسترال و مجلسی توسط پیوتر کلیموف بود که در سال های مختلف نوشته شده بود: سوئیت برای تک نوازی ویولن سل (2000)، سوئیت برای ارکستر مجلسی “پدران و پسران” (2009)، “روح باد” برای کوئنتت بادی و پیانو ( 2016)، “Ex Libris” برای دو ویولن، ویولن سل و ارکستر زهی (2022).

در طی 25 سال گذشته، بیوگرافی خلاق پیوتر کلیموف از نزدیک با فعالیت های ارکستر Musica viva و مدیر هنری آن الکساندر رودین مرتبط بوده است.

الکساندر رودین به عنوان تکنواز و رهبر ارکستر، اولین اجرای بسیاری از آثار اصلی این آهنگساز (Musica notturna برای ویولن سل و ارکستر، کنسرتینو برای پیانو و ارکستر مجلسی، سوئیت پدران و پسران، و غیره) و همچنین ارکستر خود را با ارکستر اجرا کرد. رونویسی ها ارکستر Musica viva در ضبط موسیقی برای فیلم های “پدران و پسران” و “لرد گولولوف” و همچنین برای نمایش “صخره” شرکت کرد.

خواننده جوان النا پروخواتیلووا اولین کانتاتای کوتاه “من فقط یک دختر را به تو وصیت خواهم کرد” را به قول G. Shpalikov اجرا خواهد کرد که آهنگساز از سال 1998 روی آن کار کرده است. در این کنسرت رونوشت های ارکسترال توسط پیوتر کلیموف نیز اجرا می شود. این دو قسمت از چرخه “خاطرات یک مکان عزیز” اثر پی چایکوفسکی است که بارها توسط ارکستر اجرا شد، تنظیم شده برای ویولن و ارکستر زهی – النا کورژنویچ به عنوان تک نواز و همچنین رونویسی برای ویولن سل و ارکستر زهی، که اخیراً ایجاد شده است، تغییراتی با موضوع کورلی توسط S. Rachmaninov.

این اثر در سال صد و پنجاهمین سالگرد S. V. Rachmaninov به ویژه برای الکساندر رودین و ارکستر Musica viva ساخته شده است: به گفته نویسنده رونویسی، فقط این نوازندگان می توانند موسیقی دشوار او را واقعاً زنده کنند.

در پاسخ به این سوال که “اعتقاد خلاقانه شما چیست؟” پیوتر کلیموف آهنگساز مسکو چنین پاسخ می دهد:

من به هیچ وجه خود را طرفدار محافظه کاری موسیقی، سنت گرایی، آکادمیک گرایی و غیره نمی دانم. من عاشق موسیقی هستم که چهره زنده خود را بر خلاف سایرین دارد.

در عین حال، من فکر نمی‌کنم که امکانات زبان موسیقی آن‌طور که قبل از دهه‌های 50 تا 60 قرن بیستم می‌شناختیم – اجازه دهید آن را مشروط “کلاسیک” بنامیم – حداقل تا حدودی تمام شده است. من متقاعد شده‌ام که آهنگساز کاملاً قادر است افکار لحنی خود، صداهای خود را بیابد، دنیای موسیقی خود را کشف کند، بدون اینکه به طور غیرقابل برگشتی در حوزه صداها، تقسیم الکترونیکی صدا و سایر ابزارهای موسیقی جدید منحرف شود.

همه این تکنیک ها جالب و موثر هستند، اما گرفتن حق ثبت اختراع برای استفاده از آنها کمکی به پیدا کردن صدای خود نمی کند، همانطور که به پیروی از مدل های آکادمیک موسیقی گذشته کمکی نمی کند. آهنگساز باید به دنبال مواد موسیقایی خود و راههای وجود و توسعه آن باشد و وسایل مورد نیاز خود را برای این کار انتخاب کند.

من شخصاً به آنچه در یادداشت های معمولی می توان نوشت نزدیک تر هستم.

پیوتر کلیموف در سال 1970 در مسکو به دنیا آمد. در سال 1994 از آکادمی موسیقی روسیه فارغ التحصیل شد. Gnesins در کلاس ترکیب A. I. Golovin. آهنگساز پرو صاحب تعدادی آثار ارکسترال و مجلسی است.

یکی از جنبه های جالب کار او رونویسی ارکستری از آثار آهنگسازان گذشته – P. Tchaikovsky، M. Mussorgsky، S. Rachmaninov، F. Liszt، C. Debussy و دیگران است. این آثار در سال 2006 آغاز شد، زمانی که پیوتر کلیموف نسخه کنسرتی از سمفونی ناتمام پی چایکوفسکی را در ماژور E-flat آماده کرد.

این آهنگساز موسیقی برای اجراها (از جمله “صخره”، تئاتر هنری مسکو به نام چخوف، به کارگردانی A. Shapiro، 2010) و فیلم های بلند (“ارتباطات”، 2006، “پدران و پسران”، 2008، “دو روز” نوشت. 2011، به کارگردانی A. Smirnov، “Golovlevs”، 2010، “راز Yegor”، 2013، به کارگردانی A. Erofeev و غیره)

سرویس مطبوعاتی ارکستر Musica Viva

راستی: