آ بسیاری از اسکولینگ ها در Other Music ، فروشگاه مشهور ضبط نیویورک ، ادامه یافت. این یک نوع رقص عجیب بود: مشتریان عصبی ، پنهان شدن در پشت قفسه های سی دی یا آستین LP ، سعی در ایجاد سوالی که منجر به تحقیر مطلق نمی شود. بالاخره کارمندان آنجا شهرت زیادی داشتند.

این تجربه در یک مستند جدید و شگفت آور در مورد مغازه ، که موسیقی دیگر نیز نامیده می شود ، زنده می شود. طرفداران برجسته Regina Spektor و Jason Schwartzman هنوز هم از فضای شدید دیگران مأیوس به نظر می رسند. اسپکتور به دوربین اعتماد می کند: “اگر من کاملا صادق باشم ، هرگز در آنجا فقط” خنک “نبودم. “من همیشه این احساس روز اول مدرسه را داشتم ، مانند: خوب ، فقط لعنت نکن.”

چندین کارمند سابق به بدخلقی سریال خود اعتراف می کنند ، اگرچه به نظر می رسد مدیریت از این اتهام کمی ناراحت است. با توجه به جامعه فداکاری که بیش از 21 سال ایجاد کردند ، این قابل درک است. این فیلم قبل از اینکه از نظر جسمی پاره شود ، روزهای آخر فروشگاه را به تصویر می کشد. تماشای آن می تواند حتی جالبترین قلب ها را نیز آزار دهد.

پس از افتتاح در سال 1995 ، فروشگاه در گوشه ای از موسیقی بارور در منطقه NoHo در منهتن به فروشگاه خرید تبدیل شد. این نام مناسب بود: سایر موارد مقابل یک Tower Records بزرگ افتتاح شد و تصمیم گرفت آنچه را که Tower برجسته نکرد بفروشد. همچنین از آن بزرگتر شد و به قطب کوچک اما حیاتی رونق Indie پر جنب و جوش 00s نیویورک تبدیل شد: National، آخر هفته خون آشام ها، تلویزیون در رادیو و بسیاری دیگر مدیون سایر افراد هستند.

من این سالهای ابتدایی دست و پاگیر را از نزدیک ، بین سالهای 1998 و 1999 تجربه کردم ، و یک سال خلوت در لانگ آیلند را با خط و نشاطی شاد در اطراف فروشگاه های ضبط منهتن پایین تر زنده کردم. با این حال ، در دیگران ، من اسکولک کردم ، صداها را خیس می کردم اما قاطعانه شوم را حفظ می کردم ، برای مدتها در آنجا می ماندم و فقط با برگه های آزاد و بروشورها را ترک می کردم. می توانید ببینید که چرا کارکنان بی تاب شده اند.

دو دهه بعد ، من خاطرات زوم را با سازندگان فیلم ، پولوما باسو و راب هچ-میلر ، که اکنون در لس آنجلس مستقر هستند ، مرور می کنم ، اما زمانی دیگر از افراد معمولی بودند. دومی در آنجا کار کرد ، بین سال های 2002 و 2005 ، که کاملاً جهشی بود از ورود اولیه او به فروشگاه. او اذعان می کند: “یکی از اولین باری که من از شخصی در فروشگاه چیزی خواسته ام ، مثل اینکه می لرزیدم بسیار ترسیده بودم.” باسو موافق است: “این خیلی ترسناک بود ، زیرا بسیار کوچک بود. شما وارد می شوید و همه نگاه به بالا می اندازند. “

سپس دوباره ، آنها مشتری های شگفت انگیزی کسب کردند بنسیو دل تورو در روز دوم فیلمبرداری باسو ، توصیه های شکار حضور یافت. کارکنان زشت بودند ، اما مسائل خود را می دانستند. انتخاب کارمندان دیگران ، که به صورت دستی روی کارت ها یا تابلوها یا در خبرنامه های تأثیرگذار آنها نوشته می شود ، می تواند گروهی را ایجاد کند یا از بین ببرد. بعضی اوقات ، کارمندان بودند گروه. هاچ-میلر در حالی که لبخند می زد ، رپ کاریزماتیک Beans ، رپ کاریزماتیک Antipop Consortium شناخته شده ترین کارمند آن بود ، که فقط “با عینک آفتابی اش در گوشه ایستاده بود”. نیمی از Animal Collective نیز در Other کار می کرد. “پس دیو [Portner] اخراج شد. اما او همیشه در آنجا بود و در آنجا پاتوق بود. “

مالکان مشترک ، جوش مادل و کریس وندرلو ، مسئول پرورش این شیرینی فروشی از گویهای عجیب غریب بودند. بازدید کننده مکرر عزیز انصاری ، که از طرحی در فروشگاه فیلمبرداری می کند و هیچ مشتی نمی کشد ، نیروی کار منحصر به فرد را جاودانه می کند: شخصیت منفی انصاری سرانجام مشتری نامشخصی را بیرون می کشد و او را شلیک می کند.

مادل گفت: “من به یاد می آورم كه عزیز از او می پرسید آیا می تواند یكی از تی شرت های ما را بپوشد ، و سپس من نشسته بودم و تماشا می كردم كه او واقعا شروع به بستن آن كرد و فرهنگ نخبه گرا و مستقل را مسخره كرد.” در ابتدا این یک توهین به نظر می رسید ، اما “وقتی شما صاحب یک فروشگاه خرده فروشی هستید که در گروه های موسیقی مانند” la decadance “،” out “و” krautrock “تخصص دارد ، حدس می زنم شما باید بتوانید کمی به خود بخندید”.

مادل همچنین در طول قدرتمندترین صحنه فیلم ، تماشاچی دردناکی است و تماشای از هم گسیختگی فروشگاه رکورد محبوبش را می بیند. این فیلم مطمئناً غم انگیز است ، اما هدف آن جشن گرفتن است ، گویی که کارکنان فروشگاه یک تیم ورزشی عالی هستند – Last Dance بسیار شخصی ایندی. باسو از نمایش در جشنواره فیلم Tribeca به یاد می آورد: “من برگشتم و همه این افراد واقعاً خونسرد ، در اواسط دهه 40 یا هر سال دیگر ، فقط گریه می کردند.”

این پیام به ویژه در اواسط همه گیری تکان دهنده است و بسیاری از مشاغل با مشکل روبرو هستند. اكران تئاتر فیلم توسط كوید نیز كوتاه شد ، بنابراین آنها مجبور شدند بداهه پردازی كنند ، و نمایش اكران مجازی ترتیب دهند و 25000 دلار (18000 پوند) برای بیش از 200 مغازه ضبط صدا جمع كنند. همانطور که فیلم پیشنهاد می کند ، این فضاها چیزی فراتر از فروشگاهها هستند.

از قضا ، سایر فروشها با کاهش فروش رکورددار بسیار تأثیرگذار شدند. “اوایل 00s ، بعد از 9/11 ، همه گرما در اطراف نیویورک است. موسیقی های دیگر واقعاً مانند CBGB های آن دوره بود. ”Hatch-Miller می گوید. مت برنینگر از تیم ملی یکی از ستارگانی است که اهمیت دیگری را ذکر می کند. Ezra Koenig از Portner و Vampire Weekend اعتبار زیادی را در سیاست فروشگاه متصل به فروشگاه گذاشته و به شدت بر صداهای آنها تأثیر می گذارد.

پشت پیشخوان ، اوضاع سخت تر بود. با جابجایی آنلاین مشتریان غیرمعمول ، شرکای مالکان مجبور بودند از آنها حمایت مالی کنند. دیگران سایت بارگیری منظمی را راه اندازی کردند ، اما موسیقی دیجیتال فقط مورد آن نبود و وب سایت بسته شد. این باعث عصبانیت یک مشتری شناخته شده شد. هاچ-میلر می گوید: “ظاهراً لو رید واقعاً آن را دوست داشت و مدیریت او به دلیل ناراحت بودن وی هنگام تعطیل كردن آن ارتباط برقرار كرد.”

پایبندی به اخلاق قدیمی به طور فزاینده ای دشوار بود. همانطور که باسو فیلمبرداری می کرد ، “در شش هفته گذشته ، ما متوجه شدیم که آنها آلبوم های بیتلز دارند ، مواردی از این دست” ، که موسیقی “سخت” دیگری نبود. نوشته های این دیوار برای این کندوی دانش دست نویس ، نشانگر روی تخته سفید بود. فروشگاه در ژوئن 2016 بسته شد.

مادل در صنعت به توزیع موسیقی روی آورد. او می گوید: “تنها چیزی که از دست رفته است ، آخرین و آخرین قدم است ، جایی که شما یک ضبط را به یک طرفدار توصیه می کنید ،” اما چند روز بعد می شنوید که چگونه واقعاً زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده است. ” Vanderloo در خرده فروشی باقی ماند. هاچ-میلر گزارش می دهد: “کریس اکنون مدیر یک فروشگاه مواد غذایی در منهتن است.” “برخی از آن شخصیت های قدیمی شخصیت ها ، مشتریان هاردکور ، آنها اکنون در آنجا معلق هستند. خیلی بامزه است اما مطمئن نیستم که به کار او کمک کند. “