دهمین جشنواره هنر ترانس سیبری نووسیبیرسک را ترک می کند. کنسرت های سالگرد راه آهن ترانس سیبری از 8 مارس تا 6 آوریل 2023 در نووسیبیرسک، کراسنویارسک، اومسک، مسکو برگزار شد، اکنون آنها در بارنائول، سنت پترزبورگ ادامه خواهند داشت و در پاییز به سامارا خواهند آمد.

این جشنواره در طول سال های فعالیت خود، 16 نمایش جهانی و 13 روسی را به نمایش گذاشته و 42 شهر در 12 کشور را تحت پوشش خود قرار داده است. و این بار، بدون اولین نمایش های پرمخاطب نبود.

علیرغم مشکلات ژئوپلیتیکی، جشنواره ترانس سیبری با تنوع برنامه های کنسرت، ترکیب بین المللی هنرمندان و درخشش اولین نمایش های جهانی همچنان شگفت زده می شود. برای فصل سالگرد، مدیر هنری جشنواره، وادیم رپین، چیز خاصی را آماده کرد: به نظر می رسید که همه منتظر اجرای کنسرتو ویولن میخائیل پلتنف هستند: نوازندگان، دوستداران موسیقی، روزنامه نگاران، مردم – و به عنوان اجرای آن در تالار کنسرت به نام آرنولد کاتز، بیهوده نیست.

در دوران دشوار تاریخی، نابغه ها، هنرمندان و خالقان همواره دعوت عاطفی زمان را به شدت احساس کرده اند و آن را در شاهکارهای خود تداوم می بخشند. این شوستاکوویچ بود: سمفونی های او نوعی “کاردیوگرام” دوران شوروی است، “اشعه ایکس” معنوی-تاریخی و احساسی موسیقیایی آن. کنسرتو ویولن اثر میخائیل پلتنف (در اجرای درخشان وادیم رپین و ارکستر ملی روسیه به رهبری الساندرو کاداریو از میلان) که توسط استاد مخصوصاً برای جشنواره ترانس سیبری نوشته شده است، به یکی از این موارد تبدیل شده است.

این آهنگ که در پایان سال 2022 ساخته شد، به نوعی اعتراف موسیقی تبدیل شد که منعکس کننده وقایع سال های اخیر است که کل جهان را زیر و رو کرد.

پلتنف که یک پیانیست برجسته، رهبر ارکستر معروف است، به اندازه یک آهنگساز شناخته شده نیست. با این حال، کسانی که در مورد درونگرایی استاد در زندگی و سبک سنتی ساخته های قبلی او می دانند، از صراحت کنسرتو ویولن شوکه خواهند شد: این یک موسیقی غنی از نظر احساسی با تأثیر ملموس از موسیقی شوستاکوویچ – هر دو در “پاره” است. گویی مضمون های خفه کننده، و در انتخاب ترکیب های طناب غیر پیش پا افتاده در ارکستراسیون (نقش تقویت شده برنج “غیر احساسی” در ترکیب با گروه هایی از سازهایی که تا حد امکان به تن صدای انسان نزدیک هستند – ویولن سل و ویولا ).

از نظر حجم فشرده (حدود 20 دقیقه صدا)، بوم سمفونیک حاوی چیزهای زیادی بود: تأمل فلسفی (موومان اول)، کنایه و طعنه به عنوان روشی برای دفاع از خود در اسکرزوی موومان دوم (آلگرتو)، درام و ناامیدی فداکارانه. ، تبدیل به یک کاتارسیس و باطل تاریک (نهایی)

رپین بدون شک این کار برجسته را با درخشش فاخر، احساس عمیق و متقاعدسازی چشمگیر انجام داد. پس از لحن نهایی ویولن، حل شدن در هارمونی های جهنمی ارکستر، یادآور زیبایی شناسی ساخته های بعدی گوبایدولینا، نوازنده ویولن اشک را از صورت خود پاک کرد – تماشاگران به تشویق منفجر شدند. بدون شک یکی از درخشان ترین کنسرت های جشنواره بود. به هر حال ، اولین نمایش در روز شنبه 8 آوریل در سالن کنسرت به عموم مردم مسکو ارائه شد. چایکوفسکی

“در حال حاضر در تمرینات،

– وادیم رپین اعتراف می کند،

– متوجه شدم که روی صحنه این موسیقی رضایت زیادی را به همراه خواهد داشت. بیهوده نیست که رنج می بری، نگران، شب ها که موسیقی در سرت می چرخد، نخواب. من واقعا از نواختن این کنسرتو لذت بردم – این یک خروجی عالی است. علاوه بر مسکو، دوست دارم آن را در سن پترزبورگ و شهرهای دیگر بازی کنم.»

میخائیل پلتنف: «به خاطر استین‌وی نواختن پیانو را متوقف کردم»

در روز صد و پنجاهمین سالگرد تولد سرگئی راخمانینوف، راه آهن ترانس سیبری هدیه دیگری را برای مخاطبان تدارک دید – برنامه راخمانینوف با شاهکارهای افسانه ای نابغه روسی: سومین کنسرتو پیانو (تک نواز – کنستانتین لیفشیت) و سوئیت ارکستری “رقص های سمفونیک” (ارکستر سمفونیک نووسیبیرسک به رهبری دیمیتریس بوتینیس).

کنستانتین لیفشیتس: “مهمترین چیز برای من این است که در یک روند زنده باشم”

اجرای پیانیست لیفشیتز با وضوح بیانی، احساسات بالغ و شروع فکری قدرتمند متمایز است. او که به خاطر تفاسیر بی‌اهمیت و برنامه‌های تک‌نگاری‌اش با موسیقی باخ شناخته می‌شود، با راخمانینف به شیوه‌ای باکیانه برخورد کرد، نه آن‌قدر که به وضوح تکیه داشت: چند صدایی محدب صداها و انبوهی از لحن‌هایی که موسیقی راخمانینف از نظر صدا بسیار غنی است. عالی.

انکور نیز ویژه بود: در پاسخ به تشویق ایستاده تماشاگران، لیفشیتز واریاسیون های چهاردهم و پانزدهم از واریاسیون های راخمانینوف با موضوع کورلی را اجرا کرد.

کنستانتین لیفشیتز، دوست قدیمی جشنواره، برای پنجمین بار در ترانس سیبری شرکت می کند. من در سال سختی همه گیر آمدم و الان آمدم. این پیانیست پس از کنسرت اذعان کرد: “من از هر کنسرتی خوشحال هستم.” در مورد کنسرت‌ها در روسیه، من مخاطبان خود را در اینجا دارم که امیدوارم با من در یک طول موج باشند.

سوتلانا ملنتیوا، “آر جی”

راستی: