اولین نمایش ضد فرمالیستی توسط دیمیتری شوستاکوویچ

“ملودی” برای اولین بار ضبط شده از کنسرتی را که در آن اولین نمایش “Antiformalist Paradise” در مسکو اجرا شد، در قالب دیجیتال منتشر کرد.

در 13 مه 1989، در سالن بزرگ کنسرواتوار مسکو، پس از اولین نمایش جهانی در واشنگتن، برای اولین بار در اتحاد جماهیر شوروی، “بهشت ضد فرمالیستی” شوستاکوویچ اجرا شد – اثری مخفیانه توسط او پس از اتهامات “فرمالیسم” خلق شد. و «ضد ملیت» و هرگز در زمان حیاتش اجرا نکرد. کنسرتو در هنرستان ضبط شد، اما منتشر نشد، ضبط برای اولین بار منتشر می شود.

برنامه کنسرت خود با کنایه در روح شوستاکوویچ ساخته شده است: موسیقی به معنای واقعی کلمه “فولکلور” با قطعاتی از اپرای متهم به “فرمالیسم” و سپس با طنز سیاسی ادبی و موسیقایی جایگزین می شود که هر دو مفهوم را به سخره می گیرد. در قسمت اول، تنظیم آهنگ های روسی برای صدای کر، در قسمت دوم – مجموعه ای از موسیقی “کاترینا ایزمایلووا” و در نهایت “آنتی فرمالیست بهشت”. (در قسمت دوم با اجرای میخائیل کوزاکوف، شعر “موسیقی” آنا آخماتووا، تقدیم به دیمیتری شوستاکوویچ، به صدا در می آید).

شوستاکوویچ پس از انتشار قطعنامه ای که در آن دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد بلشویک ها شوستاکویچ، پروکوفیف، خاچاتوریان، شبالین را متهم کرد، در سال 1948 با الهام از جزوه طنز مودست موسورگسکی شروع به نوشتن بهشت ضد فرمالیستی کرد. ، پوپوف، میاسکوفسکی و مرادلی از “فرمالیسم” و “ضد مردم” . پس از انتشار قطعنامه و جلسات بعدی در اتحادیه آهنگسازان اتحاد جماهیر شوروی، موسیقی آهنگسازان برجسته شوروی ممنوع شد و خود نویسندگان در سطح دولتی تحت تعقیب قرار گرفتند.

شوستاکوویچ در “رایکا”، شکنجه گران خود و پوچ بودن اتهامات دفتر سیاسی را به سخره می گیرد، نه در عبارات موسیقیایی و نه ادبی. سوالات مربوط به “سیستم یک-دو-ترویکین” که توسط آهنگساز به انتهای لیبرتو اضافه شده است و جزوه های تبلیغاتی شوروی را تقلید می کند، به معنای اجرای صحنه ای نیست. بنابراین برای تکمیل تصویر هنگام گوش دادن به رایک توصیه می کنیم متن را جلوی چشم خود نگه دارید.

“بهشت ضد فرمالیستی” “روی میز” نوشته شد و فقط به دوستان نزدیک نشان داده شد – چنین مقاله ای در آن سال ها می توانست به قیمت جان شوستاکوویچ تمام شود. خود جوزف استالین در میان نمونه های اولیه شخصیت ها ظاهر شد و آهنگساز قسمت پایانی «رایک» را به سرکوب های استالین اختصاص داد. (از دو اجرا اول – در واشنگتن و مسکو – فینال منتشر شد و فقط در 25 سپتامبر 1989 “رایوک” به طور کامل به صدا درآمد، اما متأسفانه این ضبط در آرشیو ملودیا نیست).

دیمیتری شوستاکوویچ