Category: 
اولین نمایش اپرای هلندی پرنده ریچارد واگنر که توسط کنستانتین بوگومولوف روی صحنه تئاتر اپرا و باله پرم اجرا شد.
“کلاس کسب و کار” از یکی از نمایش های برتر بازدید کرد تا نظر خود را در مورد کار جدید کارگردان مسکو شکل دهد.
تیم سازندگان، مانند دفعه قبل، بدون تغییر باقی ماندند – کنستانتین بوگومولوف مسئولیت کارگردانی را بر عهده داشت، فیلیپ چیژفسکی رهبر اجرای آزمایشی بود و هنرمند لاریسا لوماکینا طراحی صحنه را ساخت.
مهم است که بگوییم که ویژگی این اولین نمایش نه تنها برای اپرای پرم، بلکه برای کل جامعه تئاتر روسیه قابل توجه است. هلندی پرنده به کارگردانی بوگومولوف، چیژفسکی و لوماکینا حاصل کار دو تئاتر موزیکال – تئاتر اپرا و باله پرم است. P. I. چایکوفسکی و تئاتر مسکو “اپرا جدید” به نام. E. V. Kolobova. پیش از این، تولیدات مشترک تئاترهای روسیه منحصراً با مشارکت مؤسسات فرهنگی خارجی بود.
این اکشن در «دهه نود» اتفاق می افتد. در نقش خود هلندی، او یک دیوانه قاتل است که از مستعمره قو سفید در نزدیکی سولیکامسک فرار کرده است. او در جستجوی عشق ابدی که به دلیل خیانت زنان نتوانست آن را پیدا کند در تایگا سرگردان است. نفرین در اینجا به یک سری قتل تبدیل می شود و افسانه ملوان سرگردان به یک برنامه تلویزیونی درباره یک جنایتکار.
سنتا به کارگردانی بوگومولوف به عنوان دختری دوراندیش به دنیا آمده در روستای دورافتاده بورانوو به تصویر کشیده شده است. او NTV را تماشا می کند و به روانشناسی علاقه مند است ، بنابراین زندگی نامه خونین هلندی اصلاً او را آزار نمی دهد. در این، او فراخوان خود را می بیند – برای دادن عشق فداکار به یک فرد، آزاد کردن هلندی.
بوگومولوف مفهوم واگنر را توسعه می دهد، در بینش او فرد هلندی نه فقط یک قاتل دیوانه، بلکه اول از همه، شخصی را که در اصل او عشق است، مجسم می کند. هلندی از طریق زیرنویس می گوید: “شاید من یک رمانتیک هستم؟”. و در اینجا می فهمیم که بازاندیشی در ارائه بوگومولوف «مسخره کلاسیک» نیست، بلکه همزیستی تئاتر موزیکال و نمایش اجتماعی است که وارث کار هم افزایی واگنر است.
در عین حال، بوگومولوف، مانند کار قبلی خود در صحنه اپرای پرم – “کارمن”، تعهد خود را به طنز پست مدرن حفظ می کند – اشیاء تمسخر بدبینانه را نباید جدی گرفت. به نظر می رسد که «نوسازی» هلندی «تصور انحرافی از هنرمند» است، اما در این فراز و نشیب جنایتکاری، سیاهی و ابتذال است که مشکل خیانت، جستجوی صلح و عدم امکان یافتن آن است. ، جستجوی وفاداری و ایثار شکل می گیرد.
انحلال “کارمن”
میزانسن با پروژکشن ویدئویی پرتره یک دیوانه واقعی، محافظ های صفحه نمایش فیلمبرداری از یک گورستان باعث ایجاد اضطراب در بینندگان می شود. کارگردان به عمد دست به چنین اقدامی می زند تا سالن را از منطقه آسایش بیرون بکشد تا احساسات را با تضاد بازی کند.
هلندی پرنده مانند یک پتوی تکه تکه شده با تأثیرگذاری و پویایی موسیقی واگنر مونتاژ شده است. این اجرا دو ساعت و نیم طول می کشد و بدون وقفه اجرا می شود که به شما این امکان را می دهد که بیننده و در واقع خود اجراکنندگان را در گرمای احساسی نگه دارید، بدون اینکه درک اجرا را به قسمت های جداگانه تقسیم کنید.
صدای یکپارچه موسیقی، با همه تطبیق پذیری و پیچیدگی اصلی آن، شایستگی فیلیپ چیژفسکی، کارگردان موسیقی و رهبر ارکستر اولین نمایش پرم است.
کار صحنه نگارانه لاریسا لوماکینا شایسته ذکر ویژه است. سه کلبه چوبی که حال و هوای روستای بورانوو را ایجاد می‌کنند، کپی‌هایی از خانه‌های موزه خوخلوفکا هستند. این هنرمند از زیور آلات عامیانه، از جمله زیور آلات کومی-پرمیاک، الهام گرفت، و با کمک آنها توانست تصویری اسطوره ای عامیانه ایجاد کند که با میزانسن تجزیه با گرگ ها و دیوانه هلندی در تایگا در تضاد است.
اپرا با صحنه خودکشی سنتا به پایان می رسد. قابل ذکر است که نه خود صحنه ایثار، بلکه پرده ای که به دنبال آن بود و آهنگ آلنا آپینا به نام هلندی پرنده به پایانی این تئاتر پوچ تبدیل شد. کارگردان حتی در حین طرح سؤالات سخت از فسق انسان در اپرا، فرصت بازی روی اعصاب تماشاگران استانی را از دست نداد. برای برخی، درج یک آهنگ پاپ از دهه 90 به یک “ناهماهنگی ناخوشایند” تبدیل شد، در حالی که برای برخی دیگر به رها شدن از کل بار تولید کمک کرد. حرکت جسورانه اما مناسب بود.
قابل توجه است که در اولین نمایش تعداد زیادی از جوانان وجود داشتند که تمایلی به رفتن به اپرا در تولیدات کلاسیک آن نداشتند. به گفته بینندگان جوان، که کلاس تجاری پس از نمایش موفق شد با آنها صحبت کند، هلندی آزمایشی پرواز با غیرمعمول بودن و کنایه خود، نزدیک به مخاطبان جوان جذب شد.
دنیس کوزنتسوف، کلاس کسب و کار
راستی:
