موسیقی موسی سامنی اغلب همزمان دو چیز است. محرمانه صمیمی اما در عین حال مشترک ، معنوی و در عین حال شهوانی ، فالستوی کاملاً واضح و روشن او با یک غرش کاملاً قابل تعویض است – همه اینها از تنش بین ذهن و بدن ، احساس و هویت صحبت می کند.

اولین آلبوم ظریف ترانه سرای آمریکایی ، Aromanticism (2017) ، پر از آرزوی زمزمه ارتباط عاطفی بود. پیگیری آن بیشتر جسمی است. همانند دیفتون ذوب شده عنوان خود ، دو قسمت Græ ، که در فوریه و مه منتشر شد ، “کثرت ذاتی” را برقرار می کند ، همانطور که نویسنده Taiye Selasi در آهنگ همچنین Also And And And And می گوید.

از مخالفت های بازیگوشانه عناوین آهنگ هایش – جیل / جک ، هیچکدام / نه – گرفته تا ژانر متشکل از R&B ، فولکلور ، جاز و الکترونیک محیطی ، خلق و خوی Sumney متزلزل و متزلزل می شود. Cut Me با صدای بیس مصنوعی با ملودی فوق العاده عفونی و جغجغه ای سر و صدا می کنم و متن ترانه های او درباره چیزهایی که باعث درد او می شود ، تناقض گهگاهی میل را به تصویر می کشد. جنس مردانه یک فریاد تجمع برانگیز علیه کلیشه های مردانه است ، به گونه ای که سامنی به طعنه ای “تشویق پدرسالاری” را تست می کند. Two Dogs خسته کننده یک تصنیف به ظاهر بی احترامی در مورد خطوط آغازین آهنگ است: “من دو سگ داشتم / در تابستان 2004”.

این منابع پیچیده ، همراه با نظرات سومنی در مورد ادراک ، تعلق و پذیرش ، می تواند Græ را غیر قابل نفوذ جلوه دهد. جایی که رایحه گرایی شاهدی بی خطر برای آسیب پذیری بود ، Græ کل آشفتگی زندگی خود را ایجاد می کند. اما در آن ارزش آن نهفته است ، با تفاوتهای ظریف و متناقض آشکار آن ، تجربه گسترده ای را که یک زندگی را تشکیل می دهد ، ارائه می دهد. (شاید گسترش این امر در نادیده گرفتن گرایش اولیه انتقادی به کبوترکردن او به عنوان یک هنرمند R&B باشد.) همانند سایر همکاران قبلی سوفجان استیونز و عطر نابغه ، سامنی با هویت خود درگیر می شود بدون اینکه در آن بوکس کند.

مانند ماروین گی ، یکی دیگر از دروغگویان بزرگ و تحریک کننده صمیمیت ، صومنی با زمزمه های هارمونی چند آهنگی ، به یکنواختی تصنیف های برجسته “من در 20 سال” و “مرا برکت” داد – اما همانطور که فقط از صدای او ساخته شده است ، این توهم شرکت است . سومنی برای جنبه های دیگر تولیدات خلاقانه خود نیز تنها است: او فیلم های خود را مانند فیلمهای انتزاعی بدنی من را کارگردانی می کند ، و او مرکز جلد آلبوم Græ است ، و برهنه بر روی یک سنگ درخشان مانند عنصر جدیدی که کشف شده است از جانوران اطراف

احساس خودمحوری نمی کند: Græ روانشناسی پیچیده و پیچیده ای را در کاوش عمیق تر هویت به وجود می آورد. در طول 20 مسیر و دو طرف آن ، شاهد این زندگی چندگانه هستیم – از ملاحظات مرگ (نه / نه) ، تا تحت تعقیب بودن (پولی) ، تا تجزیه و تحلیل احساس اخلاقی ما (پیشگو) – همه از طریق صدای تزلزل ناپذیر و لرزان سامنی . به نظر می رسد یقیناً یک دام است ، زیرا او تصمیم می گیرد در این بین زندگی کند.