من قبل از اینکه عکاس شوم یک نوازنده کنسرت کلاسیک بودم. در کنسرواتوار پاریس درس خواندم و با EMI Classics قرارداد بستم. سپس در سال 1994، در سن 33 سالگی، مصدومیت دست من را از بازی باز داشت. من به سرعت تصمیم گرفتم کار دیگری انجام دهم و اینگونه بود که عکاس شدم – علیرغم اینکه هرگز دوربین نداشتم. من یک کتاب در مورد عکاسی خوانده بودم اما تمام شد. من تمام چنگ هایم را فروختم و 100000 دلار برای تجهیزات عکاسی قبل از گرفتن عکس خرج کردم. من خودم را در آپارتمانم حبس کردم، یک مانکن فروشگاهی گرفتم و با همان شدتی که با چنگ انجام داده بودم شروع به تمرین کردم.

در ابتدا چون نوازنده بودم علاقه ای به تیراندازی به نوازندگان نداشتم. من فقط می خواستم از مدل های سکسی عکس بگیرم. رویای من این بود که برای Playboy فیلمبرداری کنم. اما فقط چند سال بعد، این صنعت موسیقی بود که به من رسید. من نمی خواستم این کار را انجام دهم، اما نماینده ام سرم فریاد می زد و می گفت: “تو دیوانه ای!”

من برای اولین بار بیانسه را در سال 2000 برای مجله Vibe، زمانی که او بخشی از Destiny’s Child بود، شلیک کردم. من می دانستم که او یک سوپراستار است. او وارد شد و من به مادرش، تینا، که در حال طراحی عکس بود، گفتم: “این وسط اینجا، او یک ستاره بزرگ خواهد شد.” تینا اینطور به من نگاه کرد: “آره، می دانیم.” پس از آن، همه چیز با فیلمبرداری موسیقی شروع به اوج گرفت.

در سال 2003، بیانسه از من خواست که جلد اولین آلبوم انفرادی او، Dangerously in Love را بگیرم. او به کمپینی اشاره کرد که من انجام داده بودم و لیتیتیا کاستا را نشان می داد که روی تار عنکبوت پوشیده از الماس دراز کشیده بود. بیانسه چیزی مشابه، اما کوچکتر می خواست. وقتی برای عکسبرداری رسیدند – و دوباره مادرش داشت به او مدل می‌داد – در حالی که همه لباس‌ها را بیرون آوردند، به بالای الماس اشاره کردم و گفتم: “این دقیقاً همان چیزی است که ما بحث کردیم.”

اما بیانسه تمایلی نداشت زیرا مادرش فقط دامن برای ست کردن با آن آورده بود و او احساس می کرد که این ظاهر را بیش از حد فرش قرمز می کند. به او پیشنهاد دادم آن را با شلوار جین ست کند. او این ایده را دوست داشت اما آنها هیچ ایده ای را نیاورده بودند. پس مال خودم را به او دادم – روی آن جلد معروف و نمادین، او شلوار جین من را پوشیده است! مردم می پرسند که آیا این بدان معناست که هنگام تیراندازی به او شلواری نمی پوشیدم، اما اینطور بودم – خوشبختانه یک جفت دیگر داشتم. چند ماه بعد شلوار جین را پس داد. او آنها را تمیز کرده بود و به خوبی با یک روبان پیچیده شده بودند.

در سال 2003، بیانسه بیانسه فعلی نبود. او هنوز یک دختر جوان از یک گروه بود. در حالی که او به خوبی شناخته شده بود، او بزرگترین ستاره پاپ در جهان نبود. او در صحنه فیلمبرداری دوستانه و حرفه ای بود. او فردی سخت کوش و یک مدل شهودی و باهوش است. اون میدونه چیکار کنه ژست روی جلد به تازگی اتفاق افتاد – این من نبودم که او را هدایت کنم. او فقط به آن ضربه زد و من بلافاصله فهمیدم که این شلیک است.