حهنرمند ip-hop ، Sampa the Great ، در هنگام اجرای برجسته جوایز آریا 2020 ، بزرگترین رویداد سالیانه صنعت ، تنوع صنعت موسیقی استرالیا را به طور کلی – و بطور خاص انجمن صنعت ضبط استرالیا (آریا) را فراخواند. ، که چهارشنبه شب پخش شد.

Tame Impala برندگان بزرگ شب بودند و پنج جایزه برای چهارمین آلبوم خود ، The Slow Rush به خانه بردند. اما سمپا بزرگ ، موفق ترین بعدی ، بیشترین صحبت را در مورد شب داشت.

خواننده آواز – نام واقعی Sampa Tembo – برنده بهترین هنرمند زن ، بهترین نسخه هیپ هاپ و بهترین نسخه مستقل برای اولین آلبوم استودیویی خود ، The Return. اجرای الکتریکی او از بازی Final Form در بوتسوانا ، جایی که او در حال حاضر در آن مستقر است ، فیلمبرداری شد و با چند خط جدید افتتاح شد: “آیا این صنعت برای افرادی مثل من رایگان است؟ تنوع ، برابری – در تابلوهای آریا؟ ” او رپ کرد. “وقتی جایزه می گیریم ، آنها البته ما را در استراحت های تبلیغاتی پرتاب می کنند.”

تمبو ظاهراً به آریاس 2019 اشاره داشت ، زمانی که او اولین زن رنگی شد که برنده بهترین هیپ هاپ شد. وی در آن زمان این سخنرانی را “شیرین و شیرین” خواند که پخش 2019 را انجام نداد: “در آن زمان او گفت:” امیدوارم صنعت موسیقی استرالیا شروع به انعکاس آنچه جامعه ما نشان می دهد ، کند. “

روز چهارشنبه آریا را به عنوان بهترین هنرمند هیپ هاپ پذیرفت ، تمبو گفت این دسته برای او معنای زیادی دارد: “هیپ هاپ در پنج ، 10 سال گذشته در استرالیا تعریف جدیدی شده است. هنرمندان جوان سیاه پوست ، جوانان رنگین پوست ، همچنان که شما انجام می دهید انجام می دهند ، دائماً داستان ها را به منصه ظهور می رسانند ، زیرا اکنون می توانیم گوشه ای از استرالیا را ببینیم که هرگز نشان داده نشده است.

“من تمام عشقم را به هیپ هاپ برای زنان سیاه پوست می فرستم. این احساس اغلب منزوی و مردانه است. شما می توانید وارد هر ژانری شوید و خود باشید. شما می توانید ژانرها را تعریف کنید. “

میزبان دلتا گودرم که در کازینو Star اغلب در سیدنی برگزار می شد ، وظیفه ای دشوار داشت: نگه داشتن انرژی در یک اتاق غاری ، در حالی که به اجراهای عمدتاً از قبل ضبط شده (از جمله بیلی الیش ، سیا و سام اسمیت) و مجریان (از جمله در نقش رابی ویلیامز ، میک فلیتوود و کایلی مینوگ).

مهمترین لحظه حرکتی خواننده و رهبر جامعه بومی استرالیا ، آرچی روچ بود که پس از چهار دهه فعالیت در صنعت ، به تالار مشاهیر آریا راه یافت.

روچ ، که به بیماری مزمن ریوی مبتلا است ، هنگام اجرای یک نمایش صمیمی از فیلم “کودکان را با خود برد” در حالی که در تئاتر کوچکی در زادگاهش وارنامبول روی صحنه بود ، از طریق یک کانال بینی نفس می کشید.

وی با یک گروه موسیقی کامل ، خوانندگان پشتیبان و پاول کلی همراه بود ، که تهیه کنندگی اولین آلبوم Roach ، Charcoal Lane – سی امین سالگرد جشن امسال بود.

وقتی بچه ها دور رفتند ، مردم استرالیا را در سال 1990 اکران کردند و داستان روچ را در مورد برداشته شدن با زور از پدر و مادرش که چراغی را به نسل های دزدیده شده می زد ، روایت کرد.

“عمو آرچ با داشتن قدرت برای به اشتراک گذاشتن داستان خود ، به همه ما نیز قدرت داد. قدرت برای هنرمند بودن. ”بریگز ، هنرمند هیپ هاپ بومی ، با معرفی عملکرد روچ گفت. “ما روی شانه غول ها ایستاده ایم … و عمو آرک قهرمان ماست.”

کلی در هنگام سخنرانی پذیرش روچ گریه کرد ، و در آن روچ از ابتدا برای حضور در آنجا تشکر کرد. (“منظورم این نیست كه وقتی انسان سرانجام روی هر دو پا راه رفت -” و آنها او را پل كلی صدا كردند “).” اما از ابتدای كار ضبط موسیقی من. “

روچ در مورد جایزه جدید خود در آریا گفت: “آنها هنوز هم مانند همیشه کشنده هستند.” “من از سفر بدم می آید و روی یکی می افتم. متشکرم.”

روچ دو جایزه دیگر برای بهترین هنرمند مرد و بهترین نسخه معاصر بزرگسالان برای آلبوم خود به من بگو چرا ، همراهی زندگینامه خود به همین نام ، به خانه برد.

Tame Impala – پروژه تحسین شده جهانی کوین پارکر از پرت – موفق به کسب پنج عنوان از هفت عنوان نامزد خود شد ، از جمله آلبوم سال ، بهترین گروه و بهترین آلبوم راک. این رقم کلی آریا را به 13 می رساند.

پارکر ، که اعضای گروه زنده جی واتسون و کم اوری در یک جریان از آنها حضور داشتند ، گفت: “حتی اگر فقط هنگام بازی زنده احساس درست مثل یک گروه مناسب داشته باشیم ، وقتی که به طور زنده بازی می کنیم ، من به من افتخار می کنم.” یک بار در پرت.

در اواخر شب ، او بهترین آلبوم راک را از میک فلیت وود پذیرفت ، که همچنین از طریق ویدئو ظاهر شد. پارکر گفت: “بازی راک اند رول کاری دیوانه وار در سال 2020 است.” “این یک جانور جالب است.”

آریاس 2020 مطمئناً سورئال بود. این مراسم جذاب و پر زرق و برق با یک مراسم مجازی جایگزین شد و بیشتر هنرمندان برنده از مهمانی های کوچک و اتاق های نشیمن در سراسر جهان پخش می شدند.

روزنامه نگاران پوشش دهنده جوایز بجای ورود به اتاق رسانه ، به یک وبینار آنلاین بزرگنمایی دعوت شده توسط رابی باک ، که با هر کدام از برندگان ورود به سیستم مصاحبه کرد ، دعوت شدند.

برای کسانی که تماشا می کردند ، پخش از Nine با یک جشن شورانگیز صنعت موسیقی استرالیا آغاز شد ، زیرا یک سال آسیب دیدگی را تجربه کرد ، از تجمع در جمع آوری کمک های مالی برای قربانیان آتش سوزی تا زنده ماندن از تعطیلی همه گیر.

در پایان با ادای احترام به هلن ردی ، خواننده استرالیایی سرود فمینیستی I Am Woman که اوایل سال جاری درگذشت. من و امی کوسه ، کریستین آنو ، دلتا گودرم ، کیت سلرانو ، مارشیا هاینز و تونز از جمله کسانی بودند که روی صحنه اجرا می کردند یا از طریق ویدئو به آنها پیوسته بودیم.

نخست وزیر سابق استرالیا ، جولیا گیلارد ، این اجرا را به یاد آورد كه ابتدا با دیدن ردی در نقش یك زن جوان ، و بعداً در یك راهپیمایی – بسیار پیرتر و به همان اندازه الهام بخش.

گیلارد گفت: “قدرت هدف هم با نشاط جوانی و هم تجربه سن همراه است.” “من می خواهم از زنان قدرتمندی که قبل از من آمده اند ، که در کنار من ایستاده اند ، و کسانی که مشتاقانه ملاقات می کنم قدردانی کنم … امیدوارم آنها بتوانند آزادی جای خود را داشته باشند ، صدای خود را داشته باشند و داستان خود را بنویسند بدون محدودیت ها “

Lime Cordiale ، برادران سیدنی که امسال نامزدها را هدایت کردند و هفته گذشته آلبوم سال استرالیایی Triple J را از آن خود کردند ، فقط یک مورد از هشت دسته خود را به عنوان بهترین هنرمند کسب کرد. امی کوسه برنده بهترین نسخه پاپ برای Everybody Rise شد که اجرای زنده آن باعث افتتاح نمایش شد. او همچنین به عنوان عمومی به عنوان بهترین بازی زنده انتخاب شد.

Miiesha در گروه Soul / R & B برای Nyaaringu برنده شد. هیجان TikTok Dom Dolla برنده بهترین نسخه رقص برای San Frandisco شد. و فانی لومسدن ، دو نفر زن و شوهر که هفته گذشته نامزد هفت جایزه موسیقی کانتری در استرالیا شده بودند ، بهترین آلبوم کانتری را برای Fallow دریافت کردند.

جوایز آریا – لیست کامل برندگان

آلبوم سال: Tame Impala – The Slow Rush
بهترین هنرمند مرد: آرچی روچ – به من بگو چرا
بهترین هنرمند زن: Sampa the Great – The Return
بهترین نسخه رقص: Dom Dolla – سان فرانسیسکو
بهترین گروه: ایمپالا اهلی
هنرمند دستیابی به موفقیت: Lime Cordiale – 14 قدم برای بهتر شدن شما

بهترین نسخه پاپ: امی کوسه – همه بلند می شوند
بهترین نسخه هیپ هاپ: Sampa the Great – The Return
بهترین نسخه soul / R & B: Miiesha – Nyaaringu
بهترین نسخه مستقل: Sampa the Great – The Return
بهترین آلبوم راک: Tame Impala – The Slow Rush
بهترین آلبوم معاصر بزرگسالان: آرچی روچ – به من بگو چرا
بهترین آلبوم کشور: Fanny Lumsden – Fallow
بهترین آلبوم هارد راک / هوی متال: King Gizzard & the Lizard Wizard – ترکش های چاق و چله
بهترین آلبوم بلوز و ریشه: برادران تسکی – در انجمن زندگی می کنند
بهترین آلبوم کودکان: Teeny Tiny Stevies – آهنگ های متفکرانه برای افراد کوچک

بهترین نسخه کمدی: آن ادموندز – شما چه اشتباهی دارید؟
بهترین آلبوم کلاسیک: ریچارد توگنتی و ارین هلیارد – سونات ویولن بتهوون و موتزارت
بهترین آلبوم جاز: پل کلی و پاول گراوبوسکی – لطفاً چراغ خود را روشن بگذارید
بهترین آلبوم موسیقی متن اصلی یا تئاتر موزیکال: Chelsea Cullen – I Am Woman (OST)
بهترین آلبوم موسیقی جهان: جوزف توادروس – زندگی در خانه اپرای سیدنی
بهترین جلد هنری: آدام دال پوزو ، مگان واشنگتن و میشل پیتیریس – گلهای باتوی واشنگتن
مهندس سال: کوین پارکر – The Slow Rush از Tame Impala
تولید کننده سال: کوین پارکر – The Slow Rush از Tame Impala

مردم رأی دادند

بهترین ویدئو: گای سباستین – با شما ایستاده است
بهترین بازی زنده: کوسه امی
آهنگ سال: 5 ثانیه از تابستان – دندان ها
بهترین هنرمند بین المللی: هری استایلز – خط خوب
جایزه معلم موسیقی: سارا دونلی ، از مدرسه مرکزی ویلکانیا