هشتاد و پنجمین سالگرد رودولف نوریف، مشاهیر باله جهان، که در ماه مارس سال جاری توسط دنیای باله جشن گرفته شد، به رویدادی غیرمنتظره برای اکثر طرفداران این رقصنده برجسته اختصاص داشت: در پریموریه، در ایستگاه راه آهن رازدولنویه، که در در 60 کیلومتری ولادی وستوک، یک پلاک یادبود برای “تاتار پرنده” نصب شد.

برای مدت طولانی اعتقاد بر این بود که رودولف نوریف در قطاری در ورودی ایرکوتسک متولد شده است. با این حال، همانطور که بعدا مشخص شد، به لطف رئیس موزه عمومی رازدولننسکی در دبیرستان شماره 2، والنتینا دراژینا، او در 17 مارس 1938 در قطاری که به ولادی وستوک می رفت، در ورودی روستا متولد شد. رازدولنویه، که در آن، مادر نوریف، فریده نوریوا، با فرزندانش به محل خدمت همسر و پدرش رودولف – همت سفر می کرد. و واحد نظامی که نوریف پدر در آن خدمت می کرد دقیقاً در رازدولنویه قرار داشت.

در سال 2001 ، والنتینا الکساندرونا درخواست رسمی از بایگانی اداره ثبت نام ناحیه نادژدینسکی منطقه پریمورسکی (منطقه ای که روستای رازدولنویه در آن واقع شده است) کرد و پاسخی دریافت کرد که در آن بیان شده بود که نوریف رودولف خامتوویچ که در تاریخ متولد شده است. 17 مارس 1938، توسط شورای حل و فصل رازدلنینسکی منطقه وروشیلوفسکی (نام سابق منطقه نادژدینسکی) منطقه اوسوری، منطقه پریمورسکی، در 4 آوریل 1938 ثبت شد.

یک کپی از شناسنامه رودولف در موزه به نمایش گذاشته شده است و اصل آن در تنها موزه نوریف جهان در تئاتر اپرا و باله باشقیر (اوفا) نگهداری می شود. رامیلیا لاتیپووا، مدیر این موزه نیز به این مراسم آمد.

و مبتکران نصب یک پلاک یادبود برای ستاره باله جهانی مورخان محلی مشتاق محلی – ویتالی کوسنچوک، تاتیانا شاپوشنیکوا و والنتینا درگینا که قبلاً ذکر شد، بودند.

سهم بزرگی در اجرای عملی این ایده توسط نماینده اروپایی R.Kh. نوریوا در روسیه، دوست قدیمی رودولف لیوبوف پترونا میاسنیکووا (سن پترزبورگ)، که در این رویداد شرکت فعال داشت.

نویسنده این هیئت، مجسمه ساز سنت پترزبورگ، یوری فیرسوف، فارغ التحصیل مدرسه عالی هنر و صنعتی لنینگراد است. V. و Mukhina، (اکنون – آکادمی هنر دولتی سنت پترزبورگ به نام استیگلیتز).

تعدادی از آثار او به رودولف نوریف اختصاص دارد که برای بیش از 15 سال تکنواز باله سلطنتی لندن و شریک مارگو فونتین، پریما بالرین بریتانیایی بود. فیرسوف حتی یک نمایشگاه شخصی در لندن داشت. در میان ساخته های او مجسمه بسیار موفقی از شاهزاده دیانا انگلیسی وجود دارد.

در سال 1995، یوری فیرسوف برنده مسابقه بین المللی بهترین مجسمه رودلف نوریف در تورنتو شد و نسخه هایی از این مجسمه به اندازه مجسمه به برندگان مسابقه بین المللی باله که در ایالات متحده برگزار شد اهدا می شود.

بنیاد نوریف اروپایی (سوئیس) اغلب با فیرسوف همکاری می کند. او به او یک لوح یادبود برای رازدلنی سفارش داد.

این تابلو نقشه ای از جهان را نشان می دهد که نقش برجسته نوریف روی آن قرار گرفته است. مجسمه ساز رقصنده را در باله Le Corsaire نشان داد که در آن او در تمام مراحل جهان درخشید و توانست لحظه بیانگر رقص را به تصویر بکشد و در مجسمه سازی منتقل کند.

پای تکیه گاه نوریف در نوک جنوبی آفریقا قرار دارد و پای “پرواز” رازدالنوئه را نشانه گرفته است – تمام دنیا زیر پای اوست. ضمناً تنها نام جغرافیایی که روی تابلو درج شده نام روستا است. همچنین دارای یک آزمون به پنج زبان – روسی، انگلیسی، فرانسوی، چینی و تاتاری:

در 17 مارس 1938، رودولف نوریف، رقصنده برجسته، اسطوره باله روسیه و جهان، زندگی خود را در ایستگاه رازدولنویه آغاز کرد.

قطارها در امتداد ترانس سیبری تقریباً بدون وقفه حرکت می کنند – ایستگاه به صورت شبانه روزی کار می کند. بنابراین پلاک یادبود در معرض دید است، نمی توانید از آنجا عبور کنید. و نمی گذرد، زیرا ایستگاه راه آهن قلب روستاست.

به گفته لیوبوف میاسنیکووا، رودلف، زمانی که تکنواز تئاتر کیروف بود، عاشق راه آهن اسباب بازی بود و آنها را برای خود خرید. ظاهراً عشق او به راه آهن از پریموریه سرچشمه می گیرد، زیرا او نه تنها در قطار به دنیا آمد، بلکه اولین سال زندگی خود را در رازدولنویه زندگی کرد.

در یکی از ساختمان های خیابان سرگئی لازو (به هر حال، طولانی ترین خیابان روسیه، طول آن 14 کیلومتر است) یک خوابگاه افسری وجود داشت که خانواده معلم سیاسی خمت نوریف در آن زندگی می کردند. و پنجره های آپارتمان افسر فقط به ریل های راه آهن و رودخانه سوئیفون (اکنون – رازدولنایا) نگاه می کرد.

از جمله میهمانان افتخاری این رویداد، معاون تئاتر دولتی اپرا و باله تاتار (کازان) بود که از سال 1982 میزبان جشنواره بین المللی باله کلاسیک کلاسیک از سال 1992 به نام رودلف نوریف و مدیر باله است. از این تئاتر، رئیس گروه باله دیانا باگاوتدینوا.

ادوارد باگاتدینوف می گوید:

در سال 1992، رودولف نوریف به لنینگراد، به تئاتر کیروف آمد. با اطلاع از این موضوع، مدیر خانه اپرای تاتار رائوفال محمدیانوف به لنینگراد رفت، با نوریف ملاقات کرد و او را به کازان دعوت کرد.

در مارس 1992 ، نوریف آمد تا با تئاتر و گروه آشنا شود و در ماه مه بازگشت و در جشنواره باله شرکت کرد و نمایشنامه فندق شکن را اجرا کرد که در آن بخش اصلی – ماشا – توسط تکنواز گروه رقصید. تئاتر بولشوی، هنرمند خلق اتحاد جماهیر شوروی، نادژدا پاولوا. و پس از اجرا موافقت کتبی خود را با جشنواره باله در کازان به نام خود اعلام کرد.

به هر حال، در کنار خانه اپرای تاتار، تنها بنای یادبود نوریف در روسیه در حالت باله پرواز وجود دارد. با یک دست به سمت رختکن و سالن بزرگ باله اشاره می کند.

برای دیانا باگاوتدینوا، 1992 فصل دوم کار او در باله تئاتر تاتار بود. در این اجرا که توسط نوریف رهبری می شد، او دانه های برف و والس چهار را رقصید.

در سال 1992، نوریف دیگر نمی‌توانست بالای صحنه اوج بگیرد، اما تلاش کرد تا مورد نیاز هنر باشد و با داشتن ذوق موسیقی کافی و کار با رهبران ارکستر معروف اروپایی، با باتوم رهبر ارکستر کار خوبی انجام داد.

دیانا به یاد می آورد.

– هنگام ورود نوریف به کازان، فضای جشن در تئاتر ما وجود داشت و در عین حال کمی خجالت: بالاخره یک ستاره بزرگ. ارکستر سعی کرد آنها را ناامید نکند و ما که باله بودیم بسیار تلاش کردیم تا حتی یک خطا در اجرا وجود نداشته باشد: بالاخره نادژدا پاولوا که نامش در آن سالها بسیار بلند بود و نوریف. اما ما در هر اجرا تمام تلاش خود را می کنیم.

در اولین دیدار او – در ماه مارس – رقصندگان باله او را در سالن بزرگ باله ملاقات کردند و نمی دانستند چگونه با او رفتار کنند: سکوت کنند؟ سلام؟ سلام نکن؟ احتمالاً ارزش شوخی ندارد. بپرسید – چه پاسخی بدهید؟ آیا او حتی خواهد پرسید؟

با تمام چشم به او نگاه کردیم، با تمام گروه با او عکس گرفتیم. همه می خواستند به او نزدیک شوند. و در روز اجرا، نیمی از سالن به صحنه نگاه کرد و نیمی به نوریف نگاه کرد. هنوز هم چنین شخصیتی! جلوی ما کم حرف می زد، اما خوشحال بود که همه چیز خوب پیش رفت، لبخند زد.

البته این رویداد قرن بود. او دیگر پیش ما نیامد، اگرچه می‌دانم که برنامه‌های بزرگی وجود داشت.»

رودولف نوریف، احتمالاً حتی نمی‌توانست تصور کند که روزی، هرچند به شکل نقش برجسته بر روی یک پلاک یادبود، دوباره در همان ایستگاهی باشد که در آن متولد شد.

اما این همه ماجرا نیست. در ماه مه 1992، نوریف باله فندق شکن را در تئاتر اپرا و باله تاتار رهبری کرد. و 30 سال بعد، به افتخار 85 سالگی او، باله فندق شکن در صحنه پریمورسکی تئاتر ماریینسکی در طراحی رقص مدیر هنری گروه باله این تئاتر، در گذشته – اولین نمایش کیروف اجرا شد. تئاتر (اکنون ماریینسکی) الدار علی اف، که نوریف از سال 1980 با او آشنا بود.

بیخود نبود که شکسپیر به زبان هملت گفت: «هوراسیو معجزات زیادی در آسمان و زمین وجود دارد که فیلسوفان تو خوابشان را ندیده اند».

لودمیلا لاوروا