تیهفته ای که در ماه آوریل، رپر ساکن نشویل، ناتان جان فوئرستاین، AKA NF را در خانه اش در تنسی ملاقات کردم، آخرین رکورد او – Hope – رتبه 2 را در بیلبورد Hot 100 و جدول آلبوم های بریتانیا و همچنین در استرالیا، کانادا به دست آورد. و نروژ، و شماره 1 در هلند. او فرم دارد: دو آلبوم آخر او در صدر جدول های ایالات متحده قرار گرفتند. تابستان امسال، او یک تور 30 ​​روزه در آمریکای شمالی را آغاز خواهد کرد. هر نمایش در پای اروپایی اکتبر خود قبلاً به فروش رسیده است. دیوارهای فضای استودیوی خانگی در حومه شهر موسیقی آمریکا با صفحات پلاتینی از سراسر جهان پوشانده شده است. با این حال، علیرغم موفقیت آشکار او، این نوازنده 32 ساله چیزی شبیه به یک موجود ناشناخته است. گریزان، با شناخت کمی از نام فراتر از طرفداران وفادار او. به ندرت موسیقی او را از رادیو خواهید شنید. آخرین آلبوم او کمی با هیاهوی رسانه ای یا نقد دریافت شد. و در حالی که روی یک مبل بزرگ کرم دراز کشیده است، می گوید که آن را دوست دارد.

Feuerstein می‌گوید: «در صنعت موسیقی، تصور اینکه هنرمندان چقدر بزرگ هستند و واقعاً چقدر بزرگ هستند، اغلب واقعاً متفاوت است. «بیشتر مردم می گویند من کوچک هستم. من ممکن است زیر رادار باشم و به ندرت زندگی روزمره ام قطع شود، اما می توانم به شهر شما بیایم و 10000 بلیط بفروشم و آلبوم هایی منتشر کنم که فروش دارند. من ترجیح می‌دهم در پشت صحنه یک تجارت تور و یک طرفدار مذهبی داشته باشم – در واقع آن را بکشم – تا اینکه مردم داشته باشم فکر دارم میکشمش از نظری که به آن نگاه می کنم، بهترین های هر دو دنیا را دارم.»

این تنها یکی از تضادهای ظاهری است که مکالمه 90 دقیقه ای ما را شکل می دهد. او با یکی از مسیحیان گروه موسیقی یونیورسال امضا کرد، در صحنه موسیقی مسیحی ظاهر شد و اغلب درباره خدا رپ می‌خواند، اما برچسب رپر مسیحی را رد می‌کند. او می‌گوید: «من در فضای مسیحی شروع کردم، اما واقعاً آن را دوست نداشتم … امروز جایی نیست که خودم را می‌بینم.»

در طول زندگی حرفه‌ای او، مقایسه‌هایی با امینم انجام شده است، و نه تنها به این دلیل که رپرهای سفیدپوست دیگری از میشیگان که در صدر جدول قرار دارند، وجود ندارد. مطمئناً در سوابق قبلی NF، تأثیر قهرمان دوران کودکی او تا حدی اجتناب ناپذیر بود. همانطور که Pitchfork در بررسی آلبوم 2019 خود، The Search، بیان کرد، “شخصیت غم انگیز امینم و تحویل پرپیچ و خم NF با احترام یک نقاش ژاپنی قرن شانزدهمی که استادان را تکرار می کند، کپی می شود”. اما قبل از اینکه همدیگر را ببینیم، تیم او پیشنهاد کرده است که من اصلاً از مطرح کردن امینم اجتناب کنم.

وقتی دلیلش را می‌پرسم، پاسخ می‌دهد: «بیشتر وقت‌ها وارد نمی‌شوم [Eminem] در مصاحبه ها این تیتری است که مردم سعی می کنند آن را تغییر دهند.» گفته شد، فوئرشتاین بارها و بارها امینم را مطرح می کند. «چیزی که شما فقط یک بار تجربه می کنید، لحظه ای است که برای اولین بار، یک هنرمند زندگی شما را عمیقاً تحت تأثیر قرار می دهد. برای من، این امینم در نوجوانی من بود. او هنوز هم بیشترین تأثیر را بر موسیقی من دارد.»

و در حالی که اشعار او شخصی ترین موضوعات را مورد بررسی قرار می دهد – سوء استفاده از دوران کودکی، مبارزه با سلامت روان، خودکشی مادرش – به نظر می رسد که او شخصا مراقب است و نمی خواهد در گفت و گو خیلی چیزها را به دیگران بدهد: “من آنچه را که می خواهم در موسیقی خود بگویم، می گویم.” او می گوید. من نمی خواهم این کار را در مصاحبه ها انجام دهم. اینقدر دیده نشدن و مصاحبه نکردن؟ این برای من کار کرده است.»

با این حال، ما مقداری از زمین را می پوشانیم. فوئرشتاین در گلدوین، شهر کوچک میشیگان بزرگ شد. ما مدتی در یک تریلر زندگی کردیم. وقتی من جوان بودم والدینم طلاق گرفتند. بابا دوباره ازدواج کرد من با پدربزرگ و مادربزرگم زندگی می کردم. در مقطعی وارد موسیقی شدم. من مشکلات خشم داشتم – این یک رهایی بود. او یک دستگاه کارائوکه در اتاق خوابش داشت. یکی از میکروفون ها به سمت پخش کننده سی دی اش اشاره می کرد و صدایی را به صدا در می آورد و از سوی دیگر او به صورت آزاد حرکت می کرد. نتایج روی نوار ضبط می شود. موسیقی مبتنی بر ایمان که در یک خانواده مسیحی بزرگ شد، در اوایل تاثیر زیادی داشت: او خواننده رپ مسیحی که دو بار برنده جایزه گرمی شده بود، Lecrae، Andy Mineo و Gospel Gangstaz لس آنجلس را بررسی می‌کرد. در اواخر نوجوانی اش، در حالی که آهنگ های اصلی خود را در یوتیوب آپلود می کرد، به عنوان یک برق کار می کرد. در سال 2014، او با گروه موسیقی مسیحی کاپیتول (در آن زمان گروه موسیقی مسیحی EMI) قرارداد امضا کرد.

به نظر می رسد که او تمایلی به صحبت در مورد شکست خود در موسیقی مسیحی ندارد (دو آلبوم اول او پس از امضای یک قرارداد رکورد در جدول شماره 1 جدول مسیحیان ایالات متحده قرار گرفت). او می‌گوید: «اینطور نیست که من نمی‌خواستم با یک برچسب اصلی باشم، اما این تنها چیزی بود که می‌دانستم.» از نظر محتوا، موسیقی او اشاره به “عالی” داشت، اما او احساس کرد که دیدگاهش با دیگر هنرمندان حاضر در صحنه مطابقت ندارد. او می‌گوید: «در دنیای مسیحی همه می‌خواهند وانمود کنند که همه چیز خوب است. “گاهی اوقات به نظر می رسد که پایان ترانه ها باید این پایان عالی و مثبت را داشته باشد. من آنجا نبودم موسیقی من مناسب نبود، زیرا چنین احساسی نداشتم.»

این تنها تردید او در مورد صحنه مسیحیت نبود: او می‌گوید: «جزئیات زیادی وجود دارد که می‌توانم درباره چیزهایی به شما بدهم که منطقی نیستند. «مردم از خدا به عنوان بهانه ای استفاده می کردند که چرا وظایف خود را به خوبی انجام نمی دهند… اگر در یک کلیسا نمایشی بازی می کنید، واقعاً نمایش شما نیست. شما یک سرگرمی هستید. در نمایشگاه‌های کلیسا، مردم حاضر می‌شوند، اما این برای شما نیست.» او شروع به تعویض کنسرت های کلیسا با کلوپ کرد و هرگز به عقب نگاه نکرد. با این حال، عمدتاً او می‌گوید که متوجه شده است آنچه او را از رپرهای مسیحی خود تعریف می‌کند، هدف او بوده است. او می گوید: «من یک هنرمند عبادت نیستم. هدف موسیقی من این نیست. من فکر نمی کنم من یک واعظ هستم. می‌خواهم هر کسی به موسیقی من گوش دهد، به خدا ایمان داشته باشد یا نه.» در عوض، او خود را به عنوان یک خواننده رپ مسیحی می‌بیند و به ایمان خود به کارهایش اشاره می‌کند، درست مانند بسیاری از هنرمندان هیپ‌هاپ معاصر: کندریک لامار، جی کول، دریک.

در حالی که خدا در اشعار NF حضور قطعی دارد، تاریکی و درد بسیار قابل توجه تر است. پیش از این، آهنگ‌ها شامل متنفر از خودم (“افکار خودکشی مثل یک مهمان برای من می‌آیند و می‌روند”) و تروما (“فریاد بزن و فریاد بزن، اما من احساس بی‌گفتگی می‌کنم / کمک بخواه، تو آن را ضعف می‌گویی”) بوده است. همچنین آهنگی با عنوان How Could You Leave Us در سال 2016 در مورد خودکشی مادرش با مصرف بیش از حد وجود دارد.

از تبلیغات قبلی خبرنامه رد شوید