همه ساله در اردیبهشت ماه همه موزه های کشور درهای خود را … شبانه باز می کنند. به طور سنتی، شب موزه قبل از هر کس دیگری به کالینینگراد می آید. کلیسای جامع جزیره کانت، که امکانات یک موزه و یک سالن کنسرت را با هم ترکیب می کند، در گفتن داستان هایش به او می پیوندد.

– شب موزه از سال 2006 در کالینینگراد برگزار می شود.

– رئیس موزه امانوئل کانت مارینا یدوا می گوید.

– امسال موضوع معماری بود، ما از آن پشتیبانی کردیم.

در 13 سپتامبر، کلیسای جامع 690 ساله می شود. به همین دلیل است که امروز نمایشگاه جدیدی را به تاریخ کلیسای جامع و کار آن اختصاص داده ایم. برخی چیزها – به عنوان مثال، عکس ها، مهمانان می توانند در طبقه پایین، در سالن، برخی از آنها را برای اولین بار نشان دهیم. آجرهایی که در قرن 14-15 از آن ساختمان‌ها ساخته شده‌اند، تکه‌هایی از شیشه‌های رنگی واقعی، وسایل شخصی فردریش لارس که مقبره امانوئل کانت را طراحی کرده است، کلیدهای آپارتمانش… همه اینها آثار منحصر به فردی هستند.

این نمایشگاه تا پایان سال دایر خواهد بود. اما فقط در شب موزه، او با آشنایی شخصی با فلوت ها و تکیه گاه ها در چارچوب یک کارگاه معماری، صداهای Kneiphof در شب، سفر به خیابان های Königsberg در عینک های واقعیت مجازی و دیگر برخوردهای غیرمعمول همراه بود. گذشته. یا واقعی.

اما فقط در شب موزه، او با آشنایی شخصی با فلوت ها و تکیه گاه ها در چارچوب یک کارگاه معماری، صداهای Kneiphof در شب، سفر به خیابان های Königsberg در عینک های واقعیت مجازی و دیگر برخوردهای غیرمعمول همراه بود. گذشته. یا واقعی.

امسال، برای اولین بار، ارگانیست های تیتراژ کلیسای جامع اوگنی آورامنکو و منصور یوسوپوف تمرینات شبانه باز برگزار کردند. ارگ به مدت سه ساعت به صدا درآمد. بدون وقفه و اعلام برنامه: فقط موزیک. این قالب به درستی در مفهوم شب موزه ادغام شد که شامل حرکت تماشاگران نه تنها در اطراف سالن، بلکه بین موزه ها نیز می شود. درست است، پس از چنین تماس طبیعی با بزرگترین اندام در روسیه و اروپا، برخی نمی خواستند ترک کنند.

– در تمرینات شبانه، در کلیسای جامع احساس می کنم که در خانه هستم،

– می گوید منصور یوسفوف.

– من می فهمم که هیچ کس صدای من را نمی شنود، من می توانم آنچه را که می خواهم انجام دهم. آزمایش کنید، به دنبال موارد ضبط شده باشید، نترسید که برای کسی صدای خیلی بلند یا خیلی عجیب و غریب باشد. من به دنبال.

شاید من هم در این لحظه در سالن مخاطب داشته باشم. اما احتمالاً آنها را نمی بینم.

کنسرت امروز مثل بقیه نبود. هیچ چارچوب سفت و سختی وجود نداشت «بی‌حرکت بنشین، کاری نکن، جایی نرو». و با وجود اینکه گاهی صدای قدم‌ها، خش‌خش لباس‌ها می‌آمد، باز بودن شنوندگان را احساس می‌کردم و نمی‌خواستم متوقف شوم.

– کلیسای جامع مقدس است، به ویژه در زمان های بعدی احساس می شود،

– می گوید اوگنی آورامنکو.

– جان می گیرد، بیدار می شود و می شنود و می شنود… امیدوارم بازدیدکنندگان عظمت فوق العاده آن و آن حال و هوای خاصی را که در غروب خورشید در چنین دیوارهای باستانی پدید می آید احساس کنند. احساس فقدان کامل زمان و مکان.

امروز شب موزه در خارج از شهر ادامه خواهد داشت. در خانه کشیش – موزه امانوئل کانت در روستای Veselovka، آنها آماده می شوند تا آن را به صورت فلسفی بگذرانند – حل پارادوکس های معروف، تحسین عکاسی هنری و ستاره ها.

سرویس مطبوعاتی کلیسای جامع کالینینگراد

راستی: