با شنیدن کلمه دیوا به چه کسی فکر می کنید؟ یک خواننده پانک پیشرو؟ یک فعال حقوق مدنی و جاسوس جنگ جهانی دوم؟ یک مرد؟

خب، شاید – به خصوص اگر آن مرد التون جان باشد: بداخلاق بدنام، خصمانه افراد مشهور خبره و لباس‌های مضحک افسانه‌ای که یکی از آن‌ها – ظاهری عظیم و مجلل با الهام از لویی چهاردهم که برای جشن تولد 50 سالگی‌اش طراحی شده است – از جمله اصلی‌ترین لباس‌ها باشد. از نمایشگاه آینده V&A، Diva. با تجلیل از «قدرت و خلاقیت اجراکنندگان نمادین»، هدف آن این است که دیوا را به‌عنوان نیرویی برای تغییر اجتماعی با تمرکز بر کسانی که در این فرآیند پذیرفته‌اند، و «وضعیت موجود» را به چالش کشیده‌اند، از جمله ستارگان راک، بازنمایی کند. دبی هری و سیوکسی سیوکس و قهرمان جنگ و دختر نمایشی جوزفین بیکر.

اینکه برچسب دیوا مفاهیم دیرینه خود را از زن ستیزی و تحقیر کنار می گذارد، چیز خوبی است. دیوا که در ابتدا برای توصیف خوانندگان زن پیشرو اپرا در اواخر قرن هفدهم استفاده شد (این کلمه در لاتین به معنای الهه است)، دیوا تا حدودی آن شکوه را در اصطلاح امروزی حفظ کرده است، اما همچنین به زنی ترسناک و پر زرق و برق اشاره کرده است که خود را می گیرد. -جذب و استحقاق به سطح بعدی. به عنوان یک جا انداختن، آن را به عنوان خواهر و برادر به عوضی خدمت کرده است. توهینی که برای نگه داشتن زنانی که قدر خود را می دانند در جای خود استفاده می شود.

همانطور که V&A تشخیص داده است، بخشی از تضعیف جنسیت گرایی شامل به کار بردن این اصطلاح برای مردان نیز می شود – اگرچه موزه دقیقاً با دیواهای مرد خود در حال بیرون رفتن نیست. در این نمایش همچنین روپاول، یک درگ کوئین که به هر حال مرزهای جنسیتی را محو می کند، و پرنس که با کت و شلوارهای بنفش براق و میل به کفش های پاشنه دار، آنقدر آندوجنس بود که کسی این اصطلاح را زیر سوال نبرد. اما اگر دبی هری حساب می‌کند، پس چرا جان لیدون – نماد شکار که دو بار موسیقی پاپ را دوباره اختراع کرد، یک سری لباس‌های شگفت‌انگیز پوشید و دقیقاً به خاطر احمق‌های رنج‌کشیده معروف نیست؟ یا دیوید بووی، هنرمند سازش ناپذیری که در دهه 70 مردانگی را به عنوان یک سازه متحول کرد؟ اگر ریحانا، چرا دریک، با ریش‌های کاملا آراسته‌اش و تمایل به سفر با چمدان‌های عظیم، نه؟ یا، اگر لباس های پر زرق و برق پیش نیاز است، پس چه چیزی مانع از آندره 3000 اوتکاست می شود که یک دیوا هم نباشد؟

رای شخصی من به خواننده زن مرد در حال حاضر به کندال روی از Succession می رسد، شخصیتی که خواسته های زیادی را از کارکنان خود دارد، عاشق توجه است (نگاه کنید به: رپ چشم نواز فصل دوم) و جشن های تولد عجیب و غریب با مضمون روح خود (از جمله) برگزار می کند. یک تونل واژن بادی صورتی برای نشان دادن تولد او: خیلی زیاد!). در واقع، جرمی استرانگ، بازیگر نقش کندال نیز کمی دیوانه است: در سال 2021، او فاش کرد که اغلب از تمرین با بازیگران خود امتناع می‌ورزد و نوعی از بازیگری را تمرین می‌کرد که او آن را «اشاعه هویت» می‌نامید. که به طور گسترده در فضای مجازی مورد تمسخر قرار گرفتند.

شکاف دستمزد جنسیتی را فراموش کنید: دیواهای مرد بیشتر، این برابری واقعی است! و با این حال، من مطمئن نیستم که دیوا قلمرو مناسبی برای ترقی گرایی پویا باشد. در واقع، من کمی نگران هستم که تلاش V&A برای از بین بردن مفاهیم مشکل‌ساز «زن دشوار» آن – و گسترش تعریف آن به معنای سازندگان پیشگام و از نظر بصری خیره‌کننده که توسط افراد شک و تردید وجود ندارد – ممکن است در نهایت برخی از ویژگی‌های عجیب و غریب دیوا را صاف کند. جذابیت ها

همانطور که فرهنگ اینترنتی معاصر می‌فهمد، دیوا قرار نیست یک پیشنهاد کاملاً جدی – یا فضیلت‌آمیز باشد. ماریا کری نه تنها به خاطر استعداد عالی و زرق و برق مزمنش، بلکه به خاطر قطره اسید در دنیای صورتی نوزادش و حس تیزش درباره مضحک بودن، در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفته است. این زنی است که زمانی گفته بود نمی‌تواند لباس‌های تخت بپوشد زیرا «پاهای من آن‌ها را دفع می‌کنند» و در اوایل دهه 00 پیشنهاد کرد که هرگز نامی از ستاره رقیبش جنیفر لوپز نشنیده است. در همین حال، در بریتانیا، فرهنگ هون – زیرژانر کمیک رسانه های اجتماعی که زرق و برق کم ابرو و کم کرایه ستارگان صابون و تلویزیون های روزانه را جشن می گیرد – با سبک اردوگاهی اما کمی پیش پا افتاده از دیوا-دوم که به بهترین وجه توسط ستارگان سابق تجسم شده است. جما کالینز، ستاره Towie (سریال واقعیت او با عنوان فرعی: Diva Forever) که فداکاری او به طبیعت پر زرق و برق و جیوه‌آلود و خودمحور است، او را به یک میم-ماشین تک زن تبدیل می‌کند.

دیوا جایی است که والا با افراد بی شرمانه خود راضی و کمی (گاهی اوقات بسیار) احمق دیدار می کند. در مواد تبلیغاتی همراه با نمایشگاه، دام شرلی باسی دیوا را به عنوان فردی تعریف می‌کند که موفق می‌شود «از سدی پشت سر هم بشکند: صدای شما شنیده شود». به عنوان یک زن ولزی مختلط که در اوایل دهه 60 در صدر جدول قرار گرفت، باسی مسیر خود را با چاتزپاهای نفس گیر تراشید. در همان زمان، او در نمایشگاه با لباس گلستونبری سال 2017، یک لباس مجلسی پردار صورتی تند از جولین مک‌دونالد، و یک جفت چادر جواهر نشان داده شده است.

امیدواریم این حس سرگرمی و کف بی شرمانه در جاهای دیگر به خوبی نشان داده شود. دیوا در لجن نیست، اما او یک فعال جدی هم نیست – او برای این کار بیش از حد درگیر خود است. این چیزی است که او را به یک انفجار نادر از سرگرمی های خفیف متجاوزانه در منظره سلبریتی پر از کارهای خیره کننده بیش از حد تبدیل می کند. این همچنین به این معنی است که، علی‌رغم نیت خوب V&A، او واقعاً نیازی ندارد که به عنوان نمادی از پیشرفت اجتماعی مجدداً در نظر گرفته شود – همانطور که خود دیوا قبلاً می‌داند، او به اندازه کافی کافی است.

• آیا نظری در مورد موضوعات مطرح شده در این مقاله دارید؟ اگر مایلید تا حداکثر 300 کلمه پاسخی را از طریق ایمیل ارسال کنید تا برای انتشار در بخش نامه های ما در نظر گرفته شود، لطفا اینجا را کلیک کنید.