تیدر اینجا شاید هیچ کس بیش از فرانک اوشن در Coachella امسال مورد انتظار نبود. این مرد 35 ساله از زمان بلوند در سال 2016 آلبومی منتشر نکرده است و بیش از شش سال است که اجرای زنده نداشته است. پخش سرفصل او در Coachella، که در ابتدا برای سال 2020 برنامه ریزی شده بود، توسط Covid به تعویق افتاد و سپس دوباره به عقب رانده شد. یک مرد ردکننده و یک مرتد که حضور عمومی مرموزش بین دردناک و اغلب بسیار گریزان جابه‌جا می‌شود، اوشن به خاطر موسیقی‌های نوستالژیک‌آمیز و ژانرآمیز دو آلبوم محبوب است. در آخر هفته با چند نفر روبرو شدم که او کم و بیش دلیل خرید بلیط جشنواره برای آنها بود.

آن طرفداران و همچنین بخش خوبی از فستیوال که یکشنبه شب برای ست جذاب آخر هفته Ocean ماندند، صبرشان آزمایش شد. نشانه‌های هشداردهنده‌ای مبنی بر اشتباه وجود داشت، یعنی لغو در آخرین لحظه پخش زنده برنامه‌ریزی شده YouTube برای نمایش او. صفحه‌های اصلی صحنه همچنان تصاویر آزمایشی را در ساعت شروع ساعت 10 شب نشان می‌داد، که مردم از یک ساعت قبل شروع به تماشای نقاط خوب کردند. زمانی که نمایش یک ساعت بعد شروع شد، “بیا، فرانک!” یک ترفند رایج بود

بعد از مهمانی وجدان بانی بد در روز جمعه و کمپین بلک پینک با آهنگ های پاپ در روز شنبه، به نظر می رسید – حتی نابغه، با توجه به اصول پیشروی او – که عملکرد اوشن ساختارشکنی کند و سپس انتظارات از یک مجموعه تیتر را از بین ببرد. قراردادهای خاصی وجود دارد که انتظار می رود برای بزرگ ترین قسمت شب: فرماندهی صحنه، تعامل با بخش های مختلف تماشاگر، شوخی صحنه ای همراه با قدردانی، قلاب آشنا و دوست داشتنی برای سهولت در مطالب جدیدتر یا کمتر دلپذیر، رقص یا شواهد. از آماده سازی

مجموعه Ocean از آن کم برخوردار بود. این نمایش با هشت دقیقه مردان کلاهدار با خستگی نظامی که در یک دایره راه می رفتند آغاز شد. اکثریت قریب به اتفاق اجراها در اتاقی برگزار شد که شبیه کنترل ماموریت ناسا بر روی دیوار عظیم صفحه نمایش بود. اقیانوس به ندرت قداست حباب را برای مرحله واقعی ترک می کرد. من از یک طرف به خوبی به جلو نزدیک بودم و در تمام ست 80 دقیقه ای او را ندیدم. در عوض، من او را روی پرده بزرگ تماشا کردم، فیلمبرداری شده با دوربین لرزان و نزدیک، همراه با گروه و گروهش، که حس یک مستند تولید شده در زمان واقعی را برانگیخت.

برای مدتی، این تنها قد و قامت عرفانی اوشن را افزایش می‌داد، که خمشی از هیاهو و نوردهی کم بود. او برای اولین شماره خود، Novacane، که جمعیت هر کلمه را برای آن می خواندند، جلوی دوربین یا روی صحنه ظاهر نشد. با پوشیدن یک کت پفی آبی با کاپوت کشیده، چند دقیقه طول کشید تا حتی یک نگاه کامل به چهره او داشته باشید. صحنه‌پردازی، بی‌نظمی بودن یک مجموعه آزمایش‌شده با استرس را نادیده می‌گیرد، در عوض درزها را نشان می‌دهد، چه کسی و چه چیزی برای اجرای یک نمایش لازم است. دوربین اغلب در اتاق کنترل Ocean حرکت می‌کرد و نوازندگان و فناوری‌های صدا و سایر دوربین‌ها را می‌گرفت. آینه های فراوان اثر تجهیزات بی پایان و حلقه ای را ایجاد کردند. بیش از یک بار، اوشن وقفه های طولانی برای مشورت با افراد رسمی گوش گیر داشت. یک DJ 10 دقیقه‌ای که توسط کریستالمس اجرا می‌شد، یک نگهبان امنیتی را به نمایش گذاشت.

در نهایت، انحراف کمتر از شخصی احساس شد. وقتی اوشن از تماشاگران استقبال کرد، این بود که نمایش را به برادر فقیدش رایان بروکس تقدیم کرد که در 18 سالگی در یک تصادف رانندگی در آگوست 2020 جان باخت. او پس از نسخه آکوستیک Pink + White گفت. او یکی از خاطرات مورد علاقه خود را به یاد آورد، دیدن Rae Sremmurd در کواچلا با برادرش – “من می دانم که او بسیار هیجان زده بود که با همه ما اینجا باشد.” هر مکث بعد از آن – و مکث های طولانی بین هر آهنگ – برای من سنگینی غم و اندوه عمیقی را به همراه داشت.

آن مکث ها تنها توقف هایی در ترن هوایی بود. لحظاتی مانند نسخه فریب خورده وایت فراری وجود داشت که فکر می‌کردم این بهترین کنسرتی است که تا به حال دیده‌ام – صدای اوشن، مثل همیشه، چیزی کم از عالی و حتی خنک‌کننده است. ریمیکس‌های او – او به سختی آهنگی را مستقیماً اجرا کرد، که باعث ناامیدی بسیاری از تماشاگران شد – از عالی (یک Godspeed اثیری، فالستتوهای او در Bad Religion) تا غافلگیرکننده (یک برداشت از Solo) تا کاملاً غیرقابل دسترس (ریمیکس راک از موسیقی). وایزمن.) اوج ها – و وقتی اوشن خوب است، او متعالی است – با لحظات سردرگمی تعقیب شدند، مانند زمانی که او نمایش را به پسری سپرد که در حال بازی “کودک درونی” خود بود یا به سادگی با نیکس و نایتز همگام شد. حتی حوصله نگه داشتن میکروفون را هم ندارم.

یا از همه گیج کننده تر و تکان دهنده تر، زمانی که بعد از کاور آلبوم برادران Isley در بهترین حالت (You Are Love) کنار رفت و خارج از صحنه اعلام کرد که به او اطلاع داده اند که منع آمد و شد را اعلام کرده و نمایش تمام شده است. . مردم سر جای خود ماندند، و معتقد بودند که شاید کمی حتی پس از روشن شدن چراغ ها اینطور باشد. اینطور نبود، برای خیلی ها شوکه شد. اوشن با اولین ست هدلینر خود به هیجان کمیاب تعلیق واقعی دست یافت – او چه کار می کرد؟ با این کجا می رفت؟ ارتفاعات بالا بود. حیف است که پایان آن بسیار تلخ بود.