مندر دهه های پس از مرگ فرانک زاپا ، بسیاری از سازندگان فیلم به همسر و شریک تجاری او گیل در مورد ساخت یک فیلم مستند درباره این ستاره مراجعه کرده اند. احمد زاپا ، فرزندشان ، به گاردین گفت: “آنها مقدار بی نهایت منفی دریافت کردند.” “هیچ یک از آنها رویکرد درستی نداشتند.”

یعنی تا زمانی که الکس وینتر بازیگر و کارگردان صحنه دیگری ایجاد کرد. وی گفت: “من علاقه ای به ساخت یک فیلم مستند موسیقی معمولی در مورد قهرمان گیتار ستاره راک نداشتم.” “من علاقه مند بودم که فرانک زاپا به عنوان یک مرد و رابطه او با هنر و دنیای اطرافش چه کسی باشد. ارزشها و مبارزات او چه بود؟ و من می خواستم در مورد تناقضات او صادق باشم ، که بسیاری از آنها وجود داشت. “

او گفت ، “در زاپا-لند ، همه چیز متناقض است.”

فیلم حاصل از آن ، با عنوان Zappa ، پرتره ای ظریف و معتبر از هنرمندی را ارائه می دهد که ممکن است در طول زندگی خود درباره موسیقی و سیاست خود به طرز عجیبی با رسانه ها صحبت کرده باشد اما به عنوان یک شخص عجیب و غریب دور از ذهن خود باقی بماند. این امر در شکل گیری پرتره کاملتر از مرد بسیار م thatثر بود که گیل زاپا نه تنها به Winter امکان دسترسی آزاد به خرک غول پیکر موسیقی و ویدئوی خود را داد ، بلکه ماهها قبل از اینکه خودش در اثر سرطان ریه درگذشت ، برای فیلم صحبت می کرد. (22 سال قبل فرانک بر اثر سرطان پروستات درگذشت). وقتی گیل شروع به صحبت با زمستان کرد ، او می دانست که بیمار است. بنابراین او شروع به فیلمبرداری کرد حتی قبل از اینکه بودجه پروژه را تأمین کند. نکته اساسی ، او همچنین قطعه نهایی فیلم را از املاک زاپا ، که توسط چهار کودک اداره می شود ، با احمد در راس آن تأمین کرد. احمد زاپا گفت: “ما می خواستیم این یک پرتره برای زگیل و همه باشد.” “این دیدگاه الکس بود.”

اما حتی با این دسترسی ، رسیدن به قلب زاپا ، مردی که همیشه به دیدگاه و فلسفه خود اطمینان ضد گلوله می داد ، آسان نبود. وینتر گفت: “من واقعاً علاقه داشتم که از پس این ماسک بربیایم.”

برای این کار ، او به فیلم بازگشت یک جوان زاپا با مادر و پدرش ، که شباهت زیادی به او داشت ، و همچنین نوارهای قدیمی او که در مورد جذابیت های کودکی اش صحبت می کردند ، به ابتدای این هنرمند بازگشت. یک اسباب بازی ارزشمند برای بزرگ شدن فرانک ، ماسک گاز بود. پدرش در یک شرکت تولید مواد سمی در جنگ جهانی دوم کار می کرد. فرانک همچنین شیفته مواد شیمیایی شد و آنها را در دوران نوجوانی مورد استفاده قابل توجه قرار داد. وی در فیلم های قدیمی گفت: “من سعی کردم دبیرستان را آتش بزنم.”

زاپا برای اولین بار پس از مواجهه با مجموعه ای از آثار ساخته شده توسط ادگارد وارسه که به عنوان “به معنای واقعی کلمه ترسناک ترین ، شیطانی ترین و شرورانه ترین چیزی که بشر می تواند به آن گوش دهد” بود ، مورد توجه موسیقی قرار گرفت.

وی گفت: “من نمی توانستم درک کنم که چرا مردم لحظه شنیدن آن را دوست ندارند.”

Zappa به همان اندازه جذب بلوز آسیاب کننده Elmore James و Johnny “Guitar” Watson شد ، اما وقتی او گیتار را برداشت و به خودش یاد داد که در شبیه سازی بازی کند ، والدینش به شدت او را دلسرد کردند. به همین ترتیب ، هنگامی که او اولین گروه موسیقی خود را تشکیل داد ، یک واحد نژادی مخلوط که با انتقاد شدید R&B ، جامعه محلی کالیفرنیا آنها را “تهدیدی برای نجابت” می دانست.

زاپا بدون دلهره ، شروع به ساخت تعداد زیادی ضبط صدا برای خود و دیگران کرد ، از جمله یک پسر خوش قیافه که از او می خواست موسیقی متن حزب مهمانی خود را بسازد. نتیجه ، گرچه کاملا غیر وابسته به عشق شهوانی بود ، اما باعث از بین رفتن نوازنده جوان توسط گروه معاون که او را به زندان انداخت ، شد. وینتر گفت: “این او را واقعاً به الاغش انداخت.” “این او را بیدار کرد که چقدر خصمانه نسبت به شخصی مثل او وجود دارد ، فقط به خاطر اینکه او باشد.”

در همان زمان ، زاپا ذکاوت داشت که موسیقی های مناسب را برای جلب آرزوهای شنیداری خود پیدا کند. در سال 1965 ، او اولین مادران اختراع را ایجاد کرد ، واحدی که مانند هر گروه موسیقی آن زمان صدا یا صدا نداشت. آنها علاوه بر موسیقی غیرمعمول خود ، جنبش هیپی در حال ظهور ، فرهنگ مد روز مواد مخدر و همچنین دنیای هنری بزرگتر پیرامون خود را مسخره می کردند. “فرانک به آن پایبند نبود هر جنبش ها ، “زمستان گفت.

او همچنین با اعضای گروه خود به روال معمول تعامل نداشت. احمد زاپا گفت: “این یک عده از بچه ها نبودند که دور هم جمع می شدند و به طور مساوی تصمیم می گرفتند.” “فرانک شعبده باز بود ، و گروه کمربند جادویی او برای افرادی بودند که می توانستند نوعی موسیقی را که او می نوشت بنوازند.”

به گفته کسانی که با او بازی می کردند ، زاپا به سختی گرمترین رهبران بود. مادر سابق گاردنر ، مادر سابق ، در فیلم گفت: “من هرگز به یاد نمی آورم که او کسی را در آغوش گرفته باشد.” به گفته وینتر ، “او می تواند مارتینت باشد. همه نوازندگان از نحوه اعزام مردم پس از کار با آنها ، درجات مختلفی از کینه یا مشکلات حل نشده داشتند. در همان زمان ، همه آنها به دوره ای که با او کار می کردند به عنوان پربارترین زندگی هنری خود نگاه می کردند. “

زاپا می تواند در معاملات خود با زنان به همان اندازه سرد باشد. در این فیلم ، یکی از دوستان گیل به یاد می آورد که ، درست بعد از آنکه فرانک با او ملاقات کرد ، او به دوستش گفت “به او بگویید اگر می خواهد فاک کند ، او باید کنار بیاید.”

اما ازدواج آنها به یک ازدواج قدرتمند ، دوست داشتنی و پایدار تبدیل شد و تا پایان عمر این نوازنده پایدار ماند. با این حال ، یک هشدار جدی وجود داشت. زاپا زندگی خود را در چارچوب ازدواج تراشیده است. احمد گفت: “هنگامی كه فرانك در جاده بود ، زندگی خود را مانند یك ستاره راك زندگی می كرد.” “او یک اسمارت واقعی خروس بود. وقتی در این باره از مادرم سال کردم ، این نگاه عجیب را پیدا کردم. “

وینتر گفت: “مردم انسان هستند و صدمه می بیند و او در فیلم چنین می گوید.” “شکی نیست که او یک تبعیض جنسی بود.”

زاپا نیز با فرزندان خود رابطه غیرمعمولی داشت. احمد گفت ، از یک طرف ، آنها “منبع اصلی سرگرمی او” بودند. “وقتی او با شما بود ، تمام توجه او را داشتید.”

اما با توجه به وسواسش در کار ، اوقات بیشتری را در جاده یا ضبط موسیقی گذراند تا با خانواده. او همچنین به دلیل عملی وقت زیادی را صرف مصاحبه کرد. زاپا می دانست که به دلیل نقل قولهای تحریک آمیز بسیار بیشتر از موسیقی اش جلب توجه می کند ، موسیقی که البته اگر خیلی گیج کننده نباشد بسیار دشوار است. حتی برخی از کسانی که خود را طرفدار او می دانستند ، هدف Zappa را درک نکردند ، و او را کاهنده ، فقط یک گیتار غیر عادی با جذابیت عجیب و غریب می دیدند. در حقیقت ، وینتر گفت ، “فرانک اصلاً نوازنده راک نبود. او فقط در خدمت کار خود به عنوان آهنگساز آوانگارد از ژانرهای مختلف استفاده می کرد. “

هنوز هم ، برای تبدیل آن نقش نادرست به یک حرفه پایدار ، زاپا مجبور شد از قسمت اصلی دیگری از شخصیت خود استفاده کند – به عنوان یک رئالیست. در حالی که او به شیوه ای که تجارت می تواند هنر را فساد کند تحقیر می کرد ، او به نوعی تاجر شخصی خود تبدیل شد – و به طرز شگفت آوری تبحر ، یک برچسب مستقل طولانی مدت را برای کارهای موسیقی و ویدیویی خود به همراه همسرش اجرا کرد. وینتر گفت: “او و گیل بوتیک مادر و پاپ خود را اداره می کردند.” “آنها باید فوق العاده باهوش و مدبر باشند.”

برای جلو بردن از آن ، زاپا همچنین احساس کرد که باید مبارز باشد. از نظر وی ، این او و خانواده اش در برابر جهان بودند ، موضعی که باعث تشدید چهره عمومی او به عنوان خودخواه و فرومایه شد. حتی نادرترین و صمیمی ترین فیلم های این مستند نیز هرگز نتوانند زاپا را از نظر آسیب پذیری متداول منتقل کنند. با این حال ، وینتر معتقد است که هم در مورد نوازنده و هم در کار او گشودگی بیشتری نسبت به آنچه که در ظاهر به نظر می رسد وجود داشته است. این کارگردان گفت: “او آواز و دردش را به روشی كه جان لنون خوانده است نمی خواند ، اما فرانك هنوز هم یك هنرمند بسیار شخصی است به این مفهوم كه او همیشه معطوف به تجربه زندگی خود بود. او داشت به روش خودش روحش را می ریخت. “

این اغلب شامل شوخ طبعی بود. وینتر گفت: “فرانک از طنز به روشی که اسپایک جونز استفاده کرد استفاده کرد – به عنوان ابزاری برای انتقال نوعی احساس و از بین بردن تماشاگران.”

در اواخر زندگی او ، دو واقعه مهم اتفاق افتاد که شرح وقایع فیلم است: اول ، سفر زاپا به جمهوری چک تازه آزاد شده ، جایی که مانند یک مسیحای آزادی بیان مورد استقبال قرار گرفت. سپس کار او با گروه کلاسیک آنسامبل مدرن بود ، که نزدیک ترین آهنگ را برای اجرای موسیقی خود به شیوه زندگی در ذهن خود داشت.

در سالهای پس از مرگ وی ، شهرت زاپا در آن جامعه فقط افزایش یافته است. وینتر گفت: “بخشی از دنیای موسیقی که فرانک را در طول زندگی خود بیشتر از همه اخراج کرد ، اکنون بخشی است که او را بیشتر جدی می گیرد.” “اکنون ، بیشتر دنیای کلاسیک او را به عنوان یکی از بزرگترین آهنگسازان قرن 20 که آمریکا تولید کرده ، می داند. آنها فکر نمی کردند که وقتی او زنده بود. “

با این حال ، وینتر باور ندارد که زاپا هرگز تلخ شده باشد ، چه در مورد استقبال زودهنگام از کار خود و چه در مورد مواجهه با مرگ و میر در 53 سالگی. “اواخر عمر او ، متوجه شد که مردم شروع به گرفتن ماده ای می کنند که او به عنوان او بود یک هنرمند ، “او گفت. “و برای او ، در سطح عمیق ، بسیار راضی کننده بود.”