هنگامی که ماریانا ناوروتسکایا برای اولین بار آهنگ موفق خود Ebalo را اجرا کرد، آن را به دوست پسر سابقش تقدیم کرد. شروع می‌شود: «صورت لعنتی‌ات را می‌خراشم تا زمانی که خونریزی کند.»

این روزها متن ترانه خطاب به ولادیمیر پوتین، مردی است که سال گذشته به کشور او حمله کرد. در همین حال، سابق او اکنون در ارتش اوکراین است. او گفت: «این برای همه حشره‌هایی است که سعی می‌کنند آزادی من را بگیرند. من می خواهم خشم و عصبانیت خود را ابراز کنم.

ناروتسکایا خواننده اصلی و گیتاریست دث پیل، معروف ترین گروه پانک زن اوکراینی است. او اولین تور اروپایی خود را همراه با نوازنده باس ناتالیا سریاکووا و درامر و خواننده پشتیبان آناستازیا خمینی کومنکو آغاز می کند. این سه نفر در روز شنبه در کیف، در یک کنسرت سودمند هیجانی برای جمع آوری پول برای سلاح های ضد پهپاد اجرا می کنند. کنسرت هایی در آلمان و هلند و همچنین لندن، منچستر، بریستول و برایتون در ماه ژوئن برگزار می شود.

زنان صدای خود را تلاقی بین ترش متال و پانک توصیف می کنند. منتقدان “زوزه سیم خاردار” ناوروتسکایا را ستوده و آن را “یک گوش دادن به چهره” نامیده اند. ما به شوخی می گوییم که فم-دوم است. سریاکووا گفت: این موسیقی است که می تواند به شما ضربه بزند. این گروه اولین آلبوم خود را در فوریه منتشر کرد، یک سال پس از آن که تانک ها و ستون های زرهی روسی شروع به حرکت به سمت کیف کردند. آنها تعداد فزاینده ای طرفداران دارند و با لیبل لندنی New Heavy Sounds قرارداد دارند.

زمانی که روسیه حمله تمام عیار خود را آغاز کرد، ناروتسکایا در کیف ماند. سریاکووا پس از پیشنهاد کار به عنوان کارگردان صدا به آدلاید در استرالیا رفت. خومنکو به همراه پسر هشت ساله اش راهی بارسلونا شد. روز پنجشنبه گروه برای اولین بار از سال 2022 به هم پیوستند. آنها در استودیویی در پایتخت اوکراین تمرین کردند که این هفته دو بار توسط چندین موشک روسی مورد اصابت قرار گرفت. «نگران نباش. این باس از درب همسایه است.

از نزدیک، موسیقی آنها سریع، خشمگین و بسیار بلند است. اعضای گروه بین آهنگ ها یکدیگر را در آغوش گرفتند. ناروتسکایا در حال پاک کردن اشک. این گروه در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «ما فوق‌العاده هیجان‌زده و خوشحال هستیم، زیرا دور هم جمع می‌شویم تا همه چیزهایی را که در این مدت جمع شده است از بین ببریم. «ما دلتنگ هم بودیم. و اکنون تشنه اجرای زنده و به اشتراک گذاشتن انرژی دیوانه وار خود با شما هستیم.

جنگ یک لحظه مهم برای هنر اوکراین به اثبات رسیده است. شاعران و رمان نویسان اوکراینی به انگلیسی ترجمه می شوند و به مخاطبان بین المللی می رسند. اکثر گروه‌های راک اوکراینی به دلیل ممنوعیت خروج مردان نظامی از کشور، نمی‌توانند تور خارج از کشور برگزار کنند. اعضای Death Pill خود را سفیران هوی متال می دانند. روسیه در تلاش است فرهنگ ما را از بین ببرد. این 300 سال است که ادامه دارد. ما می خواهیم اخبار جنگ و مقاومت خود در برابر امپریالیسم را منتشر کنیم.

ناروتسکیا و سریاکووا هر دو دارای والدینی هستند که در روسیه متولد شده و چندین دهه پیش در اوکراین ساکن شده اند. سریاکووا با زبان روسی در شهر جنوبی زاپوریژژیا بزرگ شد. پدرش سرهی به نیروهای مسلح اوکراین پیوسته و در خط مقدم شرق است. مادرش یک کارمند ارشد دولتی است. خانواده با اشتیاق از اوکراین حمایت می کنند. ناروتسکایا دوران کودکی خود را در ایرپین گذراند، شهری در منطقه کیف که بهار گذشته توسط نیروهای روسی اشغال شد. او گفت: «روح من اوکراینی است.

دو آهنگ از قرص مرگ از جمله Ebalo در اصل به زبان روسی خوانده شد. گروه اکنون پس از واکنش شدید در فیس بوک آنها را به انگلیسی تغییر داده و آهنگ های دیگری را به زبان اوکراینی اضافه کرده است. اوکراینی ها دو زبانه هستند. انتقال گروه نشان دهنده یک روحیه ملی سازش ناپذیر پس از وحشت سال گذشته بوچا و ماریوپل است. زبان روسی هنوز در اوکراین به ویژه در جنوب و شرق به طور گسترده صحبت می شود. اما به طور فزاینده ای به عنوان زبان اشغالگر دیده می شود.

نوازندگان این هفته با پوشیدن به تمرین گروه آمدند vyshyvankas، پیراهن و لباس های گلدوزی شده سنتی اوکراینی. آنها تلاش های سازمان دهندگان خوش نیت غربی برای ترویج “صلح” از طریق گرد هم آوردن روس ها و اوکراینی ها در جشنواره ها و رویدادهای ادبی را محکوم کردند. آیا ما به عنوان یک گروه روسی در همان صحنه ظاهر می شویم؟ لعنتی نه،» سریاکوا گفت. در مدرسه باید داستایوفسکی را می خواندم. چرا؟ ما باید ادبیات روسی را لغو کنیم و فرهنگ اوکراینی خودمان را ترویج کنیم.»

این گروه در سال 2016 تشکیل شد. یکی از الهام‌بخش‌ترین آنها جنبش پانک زیرزمینی فمینیستی riot grrrl بود که نام گروه روسی Pussy Riot از آن گرفته شد. سریاکووا گفت: “به نظر من Pussy Riot یک گروه موسیقی نیست.” آنها درباره سیاست و عملکرد هستند. آنها در واقع نمی توانند بازی کنند. برای ما بیشتر به موسیقی مربوط می شود.»

از تبلیغات قبلی خبرنامه رد شوید