تیاو سال 2010 بود، آخرین بقایای زمان که در آن، وقتی ضربان در کلاب پایین می‌آمد، هزاران دست در هوا بودند که به‌جای نگه داشتن میله‌های درخشان کوچک برای فیلم‌برداری از آن، نورهای لیزر را به طور همزمان برش می‌دادند.

سوئدی هاوس مافیا، سوپراستار سه دی جی متشکل از استیو آنجلو، آکسول و سباستین اینگرسو، جهان را با آهنگ های شاد یورودنس خود تسخیر کرده بود، و کسانی که موفق شده بودند به شب اقامت خود در پاچا، سوپرکلاب در شهر قدیمی مدیترانه ایبیزا بروند. ، می دانستند که در مرکز بهترین مهمانی جزیره هستند.

اما آنها برای اتفاق بعدی آماده نبودند. لوگوهای گیلاس دوقلوی پاچا قرمز درخشیدند و ناگهان روی یک سکو در مقابل جمعیت ظاهر شدند که کسی جز کایلی مینوگ ظاهر شد و یک بازسازی بداهه از Can’t Get You Out of My Head را ارائه کرد که ضربات مقاومت ناپذیر آن اکنون توسط مافیای خانه سوئد ساخته شده است. .

«این یک انفجار بود. هیچ کس نمی دانست که قرار است این اتفاق بیفتد. او می‌گوید: «شما می‌توانید شادی مردم را در اطراف اتاق احساس کنید. “این یک خاطره بزرگ است.” او اجرا را با کایلی طراحی کرده بود، که آنقدر از باشگاه لذت می برد و او اغلب به صورت ناشناس با دوستانش می رفت تا در میان جمعیت برقصند.

من و فرر در داخل یک پاچای خالی وحشتناک صحبت می کنیم در حالی که تکنسین ها در غرفه دی جی دور می شوند. تنها چند ساعت دیگر، درها به روی هزاران باشگاه شبانه برای جشن افتتاحیه کلوپ شبانه باز خواهد شد و شروع غیررسمی فصل را نوید می دهد. جشن افتتاحیه آخر هفته در اینجا همیشه یک جشن بزرگ است، اما از آنجایی که پنجاهمین سالگرد پاچا است، امشب بسیار استثنایی خواهد بود. این سالگرد نه تنها پنج دهه از قدیمی‌ترین باشگاه جزیره را نشان می‌دهد، بلکه جشن ایبیزا را جشن می‌گیرد.

هنگامی که فرر در سال 1964 متولد شد، تنها چند صد یارد دورتر از پاچا، ایبیزا جزیره ای دورافتاده بود که برای بسیاری در بقیه اروپا ناشناخته بود. اما بذر هویت آن به عنوان یک بهشت ​​لذت‌گرا، آزاد و فراگیر از قبل شروع به جوانه زدن کرده بود. خبر از یک جزیره سفید افسانه ای با زیبایی طبیعی غیرقابل مهار که به پناهگاه غیررسمی اسپانیا در برابر دولت فاشیست ژنرال فرانکو تبدیل شده بود، پخش شد.

ایبیزا به زودی اولین هیپی‌ها و بیت‌نیک‌ها را از ایالات متحده که از جنگ ویتنام فرار می‌کردند، به‌جای تشکیل کمون‌های عشق آزاد و پرتاب ریوها در مرکز ناهموار و شمال جزیره، جذب کرد. در شهر Eivissa، آن سوی مارینا از Pacha، خیابان Calle de la Virgen یک پناهگاه مقدس LGBTQ+ بود.

یک کارآفرین جوان به نام Ricardo Urgell که قبلاً اولین کلوپ شبانه Pacha را در Sitges کاتالونیا تأسیس کرده بود، در اوایل دهه 70 از ایبیزا بازدید کرد و مصمم شد اولین دیسکوتک رسمی را در آنجا ایجاد کند. اورجل با نادیده گرفتن مشاوران مالی که شکایت داشتند که گروهی از هیپی‌ها به‌اندازه کوچک‌تر از آن هستند که به آنها رسیدگی کنند، یک خانه مزرعه‌ای قدیمی سفید رنگ را به یک کاخ مهمانی تبدیل کرد و در سال 1973، پاچا ایبیزا متولد شد.

Flower Power، اولین شب مضمون کلوب، هنوز هم تا به امروز ادامه دارد – پخش موسیقی دهه 60 و 70. خانه‌ی مزرعه‌ای که مملو از گل‌های مروارید و تابلوهای صلح بود، زمانی با بازی معروف Imagine را بازی می‌کرد، در حالی که یک تخت مرتفع در میان جمعیت راه می‌افتاد، که روی آن یک جفت شبیه‌ساز جان لنون و یوکو اونو سیگار می‌کشیدند.

در یکی دیگر از شب‌های Flower Power، فرر به یاد می‌آورد که میک جگر را در یک اتاق خالی پیدا کرده است. پیر مار هیپس تنها بود و در مرکز میدان رقص تاب می خورد و غرق موسیقی بود. “چیزی برای نوشیدن میخواهی؟” فرر به طور آزمایشی از او پرسید. جگر پاسخ داد: «نه. من اینجا هستم تا به این موسیقی گوش دهم. من اینجا تنها هستم؛ هیچ کس نمی تواند مرا مزاحم کند و من می توانم برقصم و خودم باشم.”

در دهه‌های 1980 و 90، ایبیزا جزیره شخصیت‌ها بود و پاچا، به‌عنوان شوخ‌ترین و پر زرق و برق‌ترین باشگاه، «مکانی برای بودن و دیده شدن» بود. هر فرد مشهوری که ارزش نمکش را داشته باشد در آنجا شرکت کرد. گریس جونز همیشه شکل‌ها را اصلاح می‌کرد، در حالی که تعداد زیادی از طراحان – آرمانی، دولچه و گابانا، ژان پل گوتیه – و همراهان آن‌ها غرفه‌های VIP را با جواهرات طلایی و لبخندهای مغرور پر می‌کردند.

مفهوم “دی جی سوپراستار” هنوز وجود نداشت، که به این معنی بود که جمعیت و خود باشگاه تماشایی بودند. درختان نخل. لوسترهای آتش بازی. انفجارهای کنفتی توپ دود. چراغ های بارق. آتش گیران. و به‌علاوه راورها، رقصندگانی هم بودند: زنان و مردان زیبا که مکمل فستیوال شنیداری بودند.

فرر به یاد می آورد: «این آزادی بود. “شما با افراد زیادی ملاقات کردید، زیرا شاید در حال رقصیدن هستید و با افرادی در کنار خود ملاقات می کنید، سپس شروع به صحبت با آنها می کنید، می دانید؟ نه تلفن بود، نه اینستاگرام. طبیعی بود. اکنون جامعه بسیار کارآمد است.»

در اواخر دهه 1980، موسیقی هاوس از صفحه های گرامافون فرانکی ناکلز و مارشال جفرسون در ریوهای انبار شیکاگو نفوذ می کرد. این صداهای عفونی 120 ضربه در دقیقه به زودی در سواحل جزیره سفید فرود آمد، جایی که لذت گرایی Pacha، Amnesia و Ku Club (بزرگترین باشگاه در جهان، که بعداً به Privilege تغییر نام داد) به اوج خود رسیده بود – به اندازه ای که چهار بلوک انگلیسی را برای وارد کردن عناصر تحت تأثیر قرار داد. از صحنه به انگلستان

پل اوکنفولد، جانی واکر، نیکی هالووی و دنی رمپلینگ در سال 1987 در اثر ضربات بالئاریک، هیاهوهایی که برای روزها ادامه داشت و اولین تجربه‌های خلسه‌شان را از بین بردند. به محض اینکه به لندن بازگشتند، شب‌های باشگاهی خود را راه‌اندازی کردند، Spectrum، Shoom و The Trip، و اتفاقی که بعدا افتاد، تاریخچه قدیمی خانه‌های بریتانیا بود: هیاهوهای غیرقانونی، خلسه، چهره خندان، هیستری تبلوید و فیلم دوم 1988. تابستان عشق”.

فصل بعدی توسط بسیاری از بریتانیایی ها (اما شاید تعداد کمتری از اسپانیایی ها) به عنوان “عصر طلایی” ایبیزا در نظر گرفته می شود – همه اینها با وجود بسته های بسته تعطیلات 18 تا 30 ساله بد، توربو-شیل در نوار سن آنتونیو و رفتار “بریتانیایی های خارج از کشور” همانطور که توسط تصویر گرفته شده است. سریال Ibiza Uncovered

از تبلیغات قبلی خبرنامه رد شوید