کیت رید، ترانه سرای Procol Harum که دیدگاه شاعرانه اش در Whiter Shade of Pale آن را به آهنگی تعیین کننده دهه 1960 تبدیل کرد، در سن 76 سالگی درگذشت.

او پس از دو سال درمان سرطان در بیمارستانی در لندن درگذشت. گروه در رسانه‌های اجتماعی به او ادای احترام کرد و نوشت: «اشعار او در نوع خود بی‌نظیر بود و به شکل‌گیری موسیقی ساخته‌شده توسط گروه کمک کرد. کلمات تخیلی، سورئال و چند لایه او برای طرفداران Procol خوشحال کننده بود و پیچیدگی آنها از نظر طراحی افزودنی قدرتمند در کاتالوگ Procol Harum بود. فکر ما به خانواده و دوستان او می‌رود.»

رید در ولوین گاردن سیتی در سال 1946 به دنیا آمد. پدرش یک بازمانده از هولوکاست بود که از آلمان گریخت – رید بعداً گفت که غزلیات او “بسیار تاریک است و فکر می کنم احتمالاً به نوعی ناخودآگاه از پیشینه من است”.

در سال 1966 او از طریق یک دوست مشترک به خواننده آینده Procol Harum، گری بروکر، با هدف نوشتن آهنگ با بروکر برای گروهش پارامونتس معرفی شد، اما گروه از هم پاشید و این زوج شروع به همکاری جداگانه در آهنگسازی کردند. رید گفت: «ما متوجه شدیم که کاری که انجام می‌دادیم – که برای ما کاملاً عادی به نظر می‌رسید – برای دیگران کاملاً ماجراجویانه به نظر می‌رسید. ما متوجه شدیم که برای اجرای آهنگ ها باید گروه خود را تشکیل دهیم.

این شش قطعه Procol Harum بود، از جمله بروکر به عنوان خواننده اصلی و نوازنده چند ساز، و رید، به عنوان ترانه سرا، در موقعیت غیرعادی یک عضو تمام وقت بدون اجرا.

رید برای اولین تک آهنگ A Whiter Shade of Pale در سال 1967 یک فانتزی روانگردان ضعیف نوشت که معنای مبهم آن – “ما از فاندانگوی سبک رد شدیم” شروع می شود – توسط نسل های طرفدار پاپ مورد توجه قرار گرفته است. تصویری از اتاق‌ها و سقف‌هایی که در حال زمزمه کردن هستند، حاکی از یک سفر اسیدی یا تلاش در حالت مستی است، در حالی که اشعار دیگر با سر به جدایی عاشقانه اشاره می‌کنند یا حتی شاید درباره ایده‌آلیسم تلخ دهه 1960 اظهار نظر کنند. رید گفت که با عبارت عنوان شروع کرد: «در اصل شما باید یک تصویر کامل اختراع کنید که این قطعه کوچکی که دارید در آن جا بیفتد. بنابراین مثل این است که ابتدا آخرین قطعه به شما داده شده است، و اکنون باید تصویری را که آن قطعه کامل می‌شود، بسازید.»

این آهنگ که با آواز روح کامل بروکر و ردیف ارگ متیو فیشر ساخته شده بود، تابستان عشق آن سال را تعریف کرد و موفقیت بزرگی بود، شش هفته را در رتبه اول بریتانیا سپری کرد و به رتبه پنجم در ایالات متحده رسید. آهنگ بعدی گروه هومبورگ، با غزل دیگری از رید که عاشقانه شکست خورده و تصاویر سوررئالیستی را در هم آمیخت، همچنین در بین 10 آهنگ برتر بریتانیا قرار گرفت.

Procol Harum هرگز به همان سطح از موفقیت دست پیدا نکرد، اما تا سال 1977 ادامه یافت، و رید تقریباً تمام اشعار آنها را در 9 آلبوم نوشت. آنها برای دو آلبوم دیگر که توسط رید نوشته شده بود، The Prodigal Stranger (1991) و The Well’s on Fire (2003) و دیگری بدون رید، Novum در سال 2017، دوباره تشکیل دادند.

بعد از پروکل هاروم، رید به عنوان مدیر برای هنرمندان دیگر کار کرد، اما پس از نقل مکان به نیویورک و شروع مجدد ترانه سرایی خود، در سال 1986 با آهنگی برای خواننده پاپ استرالیایی جان فارنهام، با عنوان You’re the Voice به موفقیت دیگری دست یافت. شماره 6 در بریتانیا و هفت هفته در صدر جدول استرالیا بود و همچنین در آلمان و سوئد به رتبه 1 رسید.

او همچنین دو آلبوم انفرادی The Common Thread (2008) و In My Head (2018) را با آهنگ‌هایش توسط نوازندگانی مانند Southside Johnny و Chris Thompson از Manfred Mann منتشر کرد.